Read Изге Язма, 2015 Зәбур 101 Bible Online

Зәбур 101 - Изге Язма, 2015 bible

Зәбур 101

¹Раббы алдында хәсрәтен сөйләп эчен бушаткан мазлумның догасы.

²И Раббым, догамны ишет, ялваруларым Сиңа ирешсен!

³Кайгылы көнемдә йөзеңне миннән яшермә! Сүзләремә колак сал, җавабыңны тиз — Сиңа дәшкән көнне үк бир!

⁴Гомер көннәрем төтендәй таралып югала бара, сөякләрем кисәү агачыдай кызып яна.

⁵Йөрәгем, кыйналып, үлән кебек корыды, тамагыма ризык алырга онытам хәтта.

⁶Инәлүләрем ачысыннан сөякләрем тирегә ябышты.

⁷Сусыз чүлдәге байгышка охшап калдым, хәрабәләр арасында яшәгән ябалакка әйләндем.

⁸Күземә йокы керми, түбәдә утырган ялгыз кош кебекмен.

⁹Дошманнарым һәркөн мине мыскыл итә, мине хурлаучылар исемемә ләгънәт укый.

¹⁰Икмәк урынына көл ашап туенам, күз яше белән катыш су эчәм.

¹¹Болар барысы Синең ачу-дәһшәтеңнән булды, чөнки Син мине күтәреп алып читкә ыргыттың.

¹²Көннәрем юкка чыга торган кичке күләгә кебек, үлән сыман шиңә-сула барам.

¹³Син бит, Раббы, әзәлдән үк барсың, даның буыннан-буынга күчеп киләдер.

¹⁴Кузгалып, Сионга рәхим-шәфкатеңне күндер, чөнки билгеләнгән вакыт — аңа миһербан күрсәтер вакытың җитте.

¹⁵Синең колларың өчен аның ташлары кадерледер, хәрабәләренең көл-тузаны аларда кызгану хисе уята.

¹⁶Ил халыклары — Раббының исеменнән, җир йөзе патшалары дан-шөһрәтеннән шүрләп торыр,

¹⁷чөнки Раббы Сионны яңадан төзер, Үзенең шөһрәтен-данын күрсәтер.

¹⁸Юксылларның догаларын ишетер-тыңлар, ялваруларына колак салмый калмас.

¹⁹Болар барысы киләчәк буыннар өчен теркәлеп калыр, һәм алар Раббыга дан җырлар.

²⁰ 20-23 Чөнки тоткыннарның ыңгырашуын ишетер өчен, үлемгә хөкем ителгәннәрне коткарыр өчен, халыклар вә патшалыклар җыйналып Раббыга гыйбадәт кылганда, Раббы исеме Сионда яңгырап торсын өчен, Иерусалимдә Аңа мактаулар яусын өчен, Раббы изге биеклегеннән баккан, күкләрдән җир йөзенә карашын салган иде.

²⁴Тормыш юлымда Раббы мине хәлдән тайдырды, гомер көннәремне кыскартты.

²⁵Мин әйттем: «И Аллам, — дидем, — гомерем уртасында җаныма кул сузма! Синең елларың буыннан-буыннаргача!

²⁶Һәммәсеннән элек Син җирнең нигезләрен бар иттең, күкләр дә — Синең кулларыңның эше.

²⁷Алар бетәчәк, ә Син — мәңгелек! Алар кием-салым кебек тузып бетәчәк, Син аларны өс киемедәй алыштырачаксың, һәм шулай итеп алар юк булачак.

²⁸Әмма Син, Раббы, үзгәрешсез калачаксың, Синең гомер елларың беркайчан бетмәячәк!

²⁹Бәндәләрең угыллары иминлектә яши бирер, аларның нәселләре Синең алда нык торыр».