Read Изге Язма, 2015 Зәбур 104 Bible Online

Зәбур 104 - Изге Язма, 2015 bible

Зәбур 104

¹Раббыга рәхмәтләр укыгыз, исемен яд итегез [96], эш-гамәлләрен халыкларга җиткерегез!

²Җырлагыз Аңа, мәдхияләр җырлагыз, бөтен могҗизаларын сөйләп бирегез!

³Мөкатдәс исеме белән Аның мактаныгыз! Раббыга йөз тотучыларның йөрәкләре куансын!

⁴Раббыга, Аның кодрәтенә сыеныгыз, Аның нурлы йөзен һәрчак эзләгез!

⁵Ул кылган гаҗәеп гамәлләрне, могҗизаларны, авызыннан чыккан хөкемнәрне хәтерегездә саклагыз,

⁶әй сезләр, Аның колы Ибраһим токымы, Ул сайлаган Ягъкуб угыллары!

⁷Ул — Раббы, безнең Аллабыз; Үзенең хөкем карарларын Ул бөтен җир йөзенә чыгара.

⁸Үзе төзегән килешүне Ул һәрчак истә тота, меңнәрчә буыннарга биргән сүзен онытмый.

⁹Бу килешүне Ул Ибраһим белән төзегән, ант эчеп Исхак белән ныгыткан,

¹⁰Ягъкуб өчен — Канун, Исраил өчен мәңгелек Килешү итеп куйган.

¹¹Раббы әйткән: «Кәнган җирен сезгә бирәм: хакыгызга тигән милкегез булыр», — дигән.

¹²Ул заман алар бик аз санлы кавем, Кәнган җирендә килмешәкләр,

¹³бер халыктан — икенче халыкка, бер патшалыктан икенче патшалыкка күчеп йөрүчеләр иде.

¹⁴Әмма Раббы аларны кыерсытырга бирмәгән, патшаларны ачуланып кисәткән:

¹⁵«Кагылмагыз Мин май сөрткән кешеләргә, пәйгамбәрләремә дә зарар салмагыз!» — дигән.

¹⁶Берзаман Ул алар җиренә кытлык җибәрде, ризыктан һичнәрсә калдырмады.

¹⁷Әмма Ул алардан алда Йосыфны юллады — аны коллыкка сатып җибәрде.

¹⁸ 18-19 Аның әйткәннәре раска чыкканчы, Раббының сүзе аның хаклыгын раслаганчы, Йосыфның аякларын — богау, муенын тимер муенса кысып тора иде.

²⁰Мисыр патшасы, халыклар хөкемдары, боерып, богавын чиштерде, азат иттерде,

²¹шуннан аны үз иленә хуҗа кылды, булган бар милкенә идарәче итеп куйды:

²²түрә-башлыкларына фәрман бирү, өлкәннәренә акыл өйрәтү хокукын тапшырды.

²³Исраил шулай Мисырга керде, Ягъкуб гаиләсе Хам илендә җирләште.

²⁴Раббы анда Үз халкын ишәйтте, дошманнарыннан аларны көчлерәк кылды.

²⁵Үзенең колларына — халкына карата мисырлыларда нәфрәт уятты, мисырлылар күңеленә мәкерле уйлар салды [97].

²⁶Шуннан Раббы Үзенең колы Мусаны, һәм сайлаган бәндәсе Һарунны юллады,

²⁷алар аша Хам җиренә Үзенең могҗиза вә галәмәтләрен күндерде:

²⁸Хам җиренә караңгы иңдереп, аны дөм караңгылыкка батырды, һәм мисырлылар Аның сүзенә каршы тора алмадылар.

²⁹Агымсуларны кан дәрьясына әверелдерде, балыкларын һәлакәткә дучар итте.

³⁰Бөтен җир өсте, патша сарайларына кадәр, гөберле бакалар белән шыгрым тулды.

³¹Раббы әмере белән һәр тарафта чебен белән черки өере очып йөрде.

³²Раббы яңгыр урынына боз яудырды, җир өстендә ялкынлы яшеннәрен яшьнәтте.

³³Йөзем бакчаларын, инҗир куакларын, андагы бар агачны кырып бетерде.

³⁴Раббының әмере белән кырларны саранча чирүе басып алды.

³⁵Алар андагы бар үлән-чирәмне, басудагы бар игенне ашап бетерде.

³⁶Раббы Хам җирендә беренче туган һәр ир баланы — ирлек куәтенең тәүге җимешен һәлак итте [98].

³⁷Исраилиләрне исә Раббы мәмләкәттән алтын-көмеш белән чыгарды, бер ыругын да ташлап калдырмады.

³⁸Исраилиләр чыгып киткәч, Мисырга җан керде: куркудан алар тәмәм бетәшкән булганнар [99].

³⁹Раббы исраилиләрнең сәфәрендә көндез өсләренә болыт пәрдәсе җәйде, төннәрен ут биреп яктыртты [100].

⁴⁰Ашарга сорагач, очыртып бүдәнәләр китертте, кешеләрне күк икмәге белән дә туендырды [101].

⁴¹Кыяташны сугып ярып, чишмә аттырды, сусыз чүлдә су дәрьялары агызды [102].

⁴²Ул, шулай итеп, колы Ибраһимга әйткән мөкатдәс сүзен хәтерендә тотып [103],

⁴³Үзе сайлаган халкын куандырды — Мисырдан сөенечләргә урап алып чыкты.

⁴⁴ 44-45 Аларга чит-ят халыкларның җирләрен бирде, Үзенең кагыйдәләрен үтәү, канунын саклау шарты белән үзләре эшкәртмәгән басуларга аларны хуҗа кылды. Раббыны данлагыз!