Read Изге Язма, 2015 Зәбур 17 Bible Online

Зәбур 17 - Изге Язма, 2015 bible

Зәбур 17

¹Җырчылар җитәкчесенә. Раббы колы Давытның мәдхиясе. Раббы Давытны барча дошманнарыннан һәм Шаулдан коткарган көнне Давыт Раббыга җыр багышлады [8].

²Гыйшкым Сиңа, Раббым, көч-куәтем Синдер!

³Раббы — Кыям минем, Ныгытмам һәм Йолучым! Аллам — сыендыручы Кыяташым, Калканым, коткаручы Коралым [9], Кальгам минем!

⁴Раббы мактауга лаектыр! Мин Аңа ялварып дәшәм, һәм Ул мине дошманымнан азат итә.

⁵Үлем газаплары биләп алган иде мине, һәлакәтле дулкыннар өстемә ябырылган иде.

⁶Үлеләр дөньясының зынҗырлары урап алган, әҗәл ятьмәләре чолгаган иде мине.

⁷Бәлагә тарыгач, мин Раббыга дәштем, ярдәмгә үземнең Алламны чакырдым. Үз йортыннан Ул мине ишетте, зарлы авазым Аңа барып иреште.

⁸Шуннан Раббының ачуы кабарды: җир йөзе селкенә-тетри башлады, тауларның нигезе чатнап кубарылды.

⁹Раббының борын тишекләреннән — төтен, авызыннан исә бар нәрсәне ялмап алучы утлар бөркелде, Аңардан ялкынлы күмерләр шартлап чәчрәде.

¹⁰Күкләрне янтайтып, Раббы түбән төште, Аның аяк асты тоташ караңгылык иде.

¹¹Керубимнәрнең аркасына утырып очты Ул, җил канатларында алга омтылды.

¹²Караңгылыкка төренеп, куе-кара болытлардан Үзенә чатыр корды.

¹³Аның хозурындагы балкыштан, болытларны үтәли тишеп, боз вә утлы күмерләр яуды.

¹⁴Раббы күкләрне гөрселдәтте; боз һәм утлы күмерләр чәчрәтеп, Аллаһы Тәгалә Үзенең авазын ирештерде.

¹⁵Уклар атып таратты дошманны, яшеннәр чатнатып тар-мар китерде.

¹⁶И Раббы, дәһшәтле шул авазыңнан, борының бөркегән сулыштан диңгез төпләре күренде, дөньяның нигезләре ачылды.

¹⁷Югарыдан сузылып Раббы кулымнан алды, тирән сулар эченнән тартып чыгарды.

¹⁸Көчле дошманымнан, мине күрәлмаучы, миннән куәтлерәк бәндәләрдән коткарды-аралады мине.

¹⁹Афәтле көнемдә алар юлыма төшкәннәр иде, әмма Раббы миңа терәк булды.

²⁰Ул мине иркенлеккә алып чыкты, коткарды, чөнки мин Аның күңеленә хуш килдем.

²¹Тәкъвалыгым өчен Раббы миңа әҗерен бирде, кулларым пакьлеге өчен бүләкләде.

²²Чөнки мин Раббы юлында йөрдем, Аллаһыдан йөз чөереп яман эш кылмадым.

²³Аның бөтен карарларын күз уңында тоттым, Канун кагыйдәләреннән читкә тайпылмадым.

²⁴Каршында һәрчак ихлас-саф булдым, гөнаһ эш кылудан сакландым.

²⁵Аның алдында тәкъвалыгымны, кулларымның пакь булуын күреп, Раббы миңа әҗерен кайтарды.

²⁶Тугры кешегә Син тугрысың, күңеле керсезгә мөгамәләң керсездер.

²⁷Пакь кешегә пакьлек кыласың, хәйләкәргә исә хәйлә корасың.

²⁸Мазлумнарны Син яклыйсың, тәкәббернең исә башын түбән идерәсең.

²⁹Шәм-чырагыма ут кабызучы Синдер, Раббым! Караңгылыгымны Аллам яктырта!

³⁰Аллаһы ярдәме белән мин дошман яуларын җиңәм, Аның ярдәме белән диварларны кичәм.

³¹Аллаһының юлы кимчелексез, әйткән сүзе саф-пакьтер! Аңа сыгынган һәр кеше өчен калкан Ул!

³²Раббыдан башка тагын берәр алла бармы?! Аллабыздан башка икенче бер кыяташ бармы?!

³³Аллаһы — миңа көч-куәт бирүче, барыр юлымны хәвефсез кылучы!

³⁴Аякларымны боланныкыдай җитез кыла, биеклекләрдә мине тотрыклы итә.

³⁵Кулларымны сугыш һөнәренә өйрәтә, бакыр җәядән ук атарга көч бирә.

³⁶И Раббым, Син миңа коткаручы калканыңны бирдең, Синең уң кулың — минем таянычым; Синең ярдәмең мине биекләргә күтәрә.

³⁷Син минем барыр сукмагымны киңәйтәсең, аякларым шуңа ышанычлы атлый.

³⁸Эзәрлекли барып, дошманымны куып җиттем, кырып бетермичә кире борылмадым.

³⁹Шундый итеп издем ки, җирдән калыкмас иттем — аяк астында ятып калдылар.

⁴⁰Сугышыр өчен миңа көч бирдең Син, миңа каршы чыкканнарны аягым астына салдың.

⁴¹Дошманнарны борылып качарга мәҗбүр иттең Син — миңа үчлеләрне шулай тар-мар иттем.

⁴²Ярдәмгә чакырдылар, тик аларга котылу насыйп булмады, Раббыга ялвардылар, тик Ул җавап бирмәде.

⁴³Мин аларны җилдә очкан тузан кебек туздырып аттым, урам пычрагыдай таптадым.

⁴⁴Халык фетнәсеннән мине Син коткардың, кавемнәр өстеннән мине баш иттең — мин белмәгән кабиләләр миңа хезмәт итә.

⁴⁵Тавышымны ишетүгә, буйсыну белдерәләр, каршымда билләрен бөгәләр.

⁴⁶Рухлары сынып, калтыранып кальгаларыннан чыгалар.

⁴⁷Раббы — тере Заттыр! Минем Кыяташыма мактау-шөкерләр яусын! Мине коткаручы Аллам күкләргә күтәреп макталсын!

⁴⁸Ул — минем өчен Үч алучы, чит кавемнәрне миңа Буйсындыручы,

⁴⁹мине дошманнарымнан Йолып алучы, миңа каршы чыгучылардан мине Өстен итүче, залимнәрдән Коткаручы.

⁵⁰Шуның өчен, и Раббы, чит кавемнәр алдында Сиңа рәхмәтләр укырмын, исемеңә мәдхияләр җырлармын!

⁵¹Үзе куйган патшага Ул бөек җиңүләр насыйп итә, Үзе сайлаган Давытка һәм аның нәсел-нәсәбенә мәңгелек мәрхәмәтен күндерә.