Read Изге Язма, 2015 Зәбур 36 Bible Online

Зәбур 36 - Изге Язма, 2015 bible

Зәбур 36

¹Давытның мәдхиясе. [1] Яманнарның уңышына кызыкма, явызлардан көнләшмә.

²Чөнки алар, үлән кебек, тиз шиңәчәк, яшел уҗым кебек сулып бетәчәк.

³Өметеңне Раббыга багла, яхшылык эшлә, үз җиреңдә Аңа тугрылык саклап яшә!

⁴Шатлык чыганагың Раббыда булсын — Ул сиңа күңелең теләгәнне насыйп итәр.

⁵Барыр юлыңны Раббыга тапшыр! Аңа сыен, һәм Ул синең хакка барын да эшләр.

⁶Тәкъвалыгыңны нур кебек балкытыр, хаклыгыңны өйлә кояшыдай якты итәр.

⁷Раббыга таян, өметеңдә сабыр бул, йөрер юлларында уңыш казанганнарга, хәйлә корып эш йөрткәннәргә кызыкма!

⁸Ачу саклама, каударланып ярсыма, кызма, көнләшмә, юкса явызлык базына төшәрсең.

⁹Чөнки явызлык эшләүчеләр юк ителер, Раббыга сыенучылар исә мираска җир алыр.

¹⁰Озакламый яманнар тәмам юк булыр — эзләп-эзләп тә таба алмассың.

¹¹Ә мазлум адәмнәр мираска җир алыр, тыныч-имин, бәрәкәтле тормышның тәмен татып яшәр.

¹²Яман кеше тәкъва кешегә хәйлә корыр, аңа тешләрен шыкырдатыр.

¹³Әмма Раббы аның кыланышыннан көләр генә, чөнки аның соңгы көне тиздән киләсен Ул беләдер.

¹⁴Мазлумны, фәкыйрь-юксылны аяктан егар өчен, туры юлдан атлаучыны харап итәр өчен, яман бәндә кылыч чыгарыр, җәясен киерер.

¹⁵Әмма аның кылычы үз йөрәгенә кадалыр, җәясе сынып таралып бетәр.

¹⁶Тәкъва кешенең аз микъдар малы да яманның зур байлыгыннан хәерлерәктер.

¹⁷Чөнки яманнарның көч-гайрәте сынар, ә тәкъваларга көчне Раббы өстәп торыр.

¹⁸Саф күңелләрнең гомер көннәре Раббы карамагындадыр, мирас җирләре мәңгегә алар кулында калыр.

¹⁹Авыр заманнарда да алар җәфа чикмәс, ачлык килгәндә, тамаклары тук булыр.

²⁰Ә яманнарның язмышы — һәлакәттер, Раббының дошманнары ялан чәчәгедәй шиңеп төшәр, төтен кебек таралып юкка чыгар.

²¹Яман кеше әҗәткә алыр, әмма кире кайтармас, тәкъва кеше исә сораучыга кызганмыйча бирер.

²²Хактыр, Раббы фатихасын алган адәм мираска җир кабул кылыр, ә Раббы ләгънәтен алганнар кырылып бетәр.

²³Адәм баласының йөргән юлын Раббы хуп күрсә, Ул аның адымнарын нык итәр.

²⁴Абынса, аңа егылырга ирек бирмәс, Раббы Үзе аны кулыннан тотып торыр.

²⁵Мин дә яшь идем, инде менә картаелды; тик тәкъва кешенең ташландык хәлдә калуын, балаларының хәер сорашып йөрүен күрмәдем.

²⁶Тәкъва кеше әҗәткә һәрчак кызганмый бирер, аның балалары хәер-фатихалы булыр.

²⁷Явызлык эшләүдән саклан, яхшылык кыл, шулчак гомер бакый имин яшәрсең.

²⁸Чөнки Раббы гаделлек сөя, тугры бәндәләрен ташламый. Ул аларны мәңге имин яшәтер, ә яманнарның нәселен корытыр.

²⁹Тәкъвалар биләмәгә җир алырлар һәм шунда гомер бакый яшәрләр.

³⁰Тәкъва кешенең авызы хикмәт чәчәр, теле аның гадел сүз сөйләр.

³¹Аллаһы кануны аның йөрәгендәдер, аяклары аның ялгышып таймас.

³²Яман кеше тәкъваны даими күзәтеп торыр, үтерер өчен, аны эзләп-сагалап йөрер.

³³Әмма Үз бәндәсен Раббы яман кулга бирмәячәк, мәхкәмәдә аны гаепләүгә юл куймаячак.

³⁴Раббыга сыен, Аның хак юлын тот! Ул сине югары күтәрер — мираска җир бирер; яманнарның һәлакәтен син үз күзләрең белән күрерсең.

³⁵Үз җирендә тамырларын тирәнгә җибәреп, ботакларын җәеп үскән агачтай кодрәтле, рәхимсез вә яман бер затны белә идем мин.

³⁶Озак та үтмәстән ул юкка чыкты, эзләп карасам да, таба алмадым.

³⁷Керсез күңелле адәмне күз уңында тот, саф күңелле кешегә игътибарыңны юнәлт, чөнки иминлек сөярнең киләчәге өметледер.

³⁸Әмма гөнаһ кылучылар барысы һәлак ителер, яманнарның киләчәге булмас.

³⁹Тәкъваларны коткаручы — Раббы Үзедер, авыр чорда Ул аларга хисар-кальга булыр;

⁴⁰ярдәмгә килер, коткарыр, яманнар кулыннан йолып алыр, азат итәр, чөнки алар — Раббыга сыенучылардыр.