Read Изге Язма, 2015 Зәбур 9 Bible Online

Зәбур 9 - Изге Язма, 2015 bible

Зәбур 9

¹Җырчылар җитәкчесенә: «Углының үлеме» көенә. Давытның мәдхиясе.

²И Раббым, бөтен йөрәгемнән Сиңа рәхмәтләр укыйм, кылган барлык могҗизалы эшләреңне бәян итәм.

³Синең өчен сөенеп, и Аллаһы Тәгаләм, итәмен тантана, исме шәрифеңә мәдхияләр җырлыйм.

⁴Кире чигенгәндә, минем дошманнарым абынып һәлак булды Синең алда.

⁵Син, гадел хөкемче тәхетендә утырып, минем хак дәгъвамны якладың.

⁶Халыкларга Син дәһшәтеңне күрсәттең, яманнарны юк иттең, хәтердән мәңгегә җуйдырдың.

⁷Дошманнарым тәмам кырылып бетте, Син хәтта аларның исемнәрен юкка чыгардың, шәһәр-калаларын хәрабәгә әйләндердең.

⁸Раббының хакимлеге мәңгелектер, хөкем ясар өчен корган Ул Үз тәхетен.

⁹Дөньяны Ул хаклык белән хөкем итәр, халыкларга чыгарган карары гадел булыр.

¹⁰Изелгәннәр өчен Раббы — яклау йорты, авыр чакларында — сыену урыны.

¹¹Исемеңне күңелдә саклаучылар, и Раббы, Сиңа өмет баглар, чөнки нурлы йөзеңне эзләүчене Син кире какмыйсың.

¹²Мәдхияләр җырлагыз Сионда утырган Раббыга, кылган эшләрен игълан итегез халыкларга.

¹³Чөнки түгелгән кан өчен хисап алучы, мазлумнарның [5] аһ-зарларын истә тотучы Ул.

¹⁴Кызган мине, и Раббым! Нәфрәт саклаучылардан газап чигүемне күрсәң иде дә үлем капкасыннан ераграк кылсаң иде!

¹⁵Шулчак Сион капкалары төбендә, мине коткаруыңа сөенеп, Сиңа булган мактау сүзләремне сөйләр идем!

¹⁶Казыган чокырларына халыклар үзләре төште, аяклары үзләре куйган ау тозагына эләкте.

¹⁷Раббы Үзен гадел хөкеме белән танытты: яманнар үзләре корган тозакка капты.

¹⁸Яманнар — Аллаһыны оныткан бар халыклар — үлеләр аймагына китәчәк.

¹⁹Фәкыйрь-юксыл исә бөтенләйгә онытылмаячак, мазлумның өмете бөтенләйгә өзелмәячәк.

²⁰И Раббы, күтәрел! Адәм баласы өстенлек алмасын, халыклар Синең каршыда хөкем ителсен!

²¹И Раббы, дәһшәтеңне күрсәт халыкларга, алар бары тик бәндәләр генә — шуны белсеннәр!

²²И Раббы, нигә Син читтә торасың, кайгы-хәсрәт килгәндә, ник бездән яшеренәсең?

²³Яман бәндә, тәкәбберләнеп, мазлумнарны эзәрлекли. Их, үзе төшсә иде үз тозагына!

²⁴Ул, теләгемә ирештем, дип мактаныр, ачкүзле бәндә Раббыны сүгәр, Аны яманлар.

²⁵Яман бәндә, эреләнеп, Раббыга йөз тотмас, аның уйларында Аллаһы өчен урын табылмас,

²⁶һәр эшендә ул уңыш казаныр, Синең карар-кануннарыңны аңлаудан ерак торыр, дошманнарыннан көлепме көләр.

²⁷Күңеленнән әйтер: «Мин тетрәнмәм! Һичкайчан авыр хәлгә төшмәм!»

²⁸Авызы тулган аның ләгънәт, мәкер-ялган, янау белән — яманлык вә бозыклыктыр тел төбендә.

²⁹Йорт-кура артына посып, гаепсезне сагалар ул, аулакта очратып, мескеннең җанын кыяр.

³⁰Бичараны эләктереп алыр өчен, өнендәге арыслан кебек, яшеренеп сагалап торыр, аннары, ау ятьмәсенә эләктереп, өстерәп алып китәр.

³¹Мескен бәндә, чарасыздан урталай бөгелеп, әнә шулай көчленең тырнагына кабар.

³²Яман кеше үзалдына: «Аллаһы кылмышларыбызны оныткан, йөзен-күзен каплаган һәм берни күрмәгәндер», — дияр.

³³И Раббы, күтәрел! Кулыңны суз, Аллаһы! Онытма бичара мазлумнарны!

³⁴Ни өчен яман кеше Аллаһыны санламый, «Ул миннән хисап сорамас!» дип уйлый?

³⁵Әмма Сиңа барысы да мәгълүмдер, җәбер-золым, кимсетүне күреп торасың, кимсетелгәннәргә ярдәм кулы сузасың. Мескен кеше үзен Синең иркеңә тапшыра: үксез-ятимнең яклаучысы бары Син!

³⁶Көч-егәрен сындырып ташла яманнар вә явызларның, эзе калмасын яманлыкларының!

³⁷Раббы — мәңгедән-мәңгегә патшадыр, мәҗүси халыклар Аның җиреннән юкка чыгар.

³⁸И Раббы, мазлумнарның теләкләрен Син ишетәсең, йөрәкләренә дәрман өстисең, аларны колак салып тыңлыйсың.

³⁹Җирдәге адәмнәр бүтән янамасын дип, ятим вә изелгәннәрнең хакын хаклыйсың.