Read Изге Язма, 2015 Вәгазьче 7 Bible Online

Вәгазьче 7 - Изге Язма, 2015 bible

Вәгазьче 7

¹Абруйлы исем — кыйммәтле хушбуйдан, үлем көне туу көненнән яхшырак.

²Мәҗлесле өйгә баруга караганда җеназалы өйгә бару яхшырак, чөнки һәр кешене шул ук үлем көтә, һәм терек кеше бу көнне үзенең йөрәгенә салып куярга тиеш.

³Зар елау көлүдән яхшырак, чөнки йөзе кайгылы чакта кешенең күңеле йомшара.

⁴Зирәк кешенең күңеле — кайгылы өйдә, ә ахмакның күңеле — кәеф-сафалы өйдә.

⁵Ахмакның мактавын тыңлауга караганда зирәкнең шелтәсен тыңлау яхшырак.

⁶Чөнки ахмакның көлүе казан астында чатыр-чотыр янган чыбык-чабык белән бер. Бу да — фани дөнья мәшәкате генә.

⁷Башкаларны җәберләү зирәк кешене дә ахмак итә; ришвәт исә күңел бозылуга китерә.

⁸Эшнең ахыры аның башыннан яхшырак; сабыр рухлы кеше тәкәббердән яхшырак.

⁹Рухыңны үч-ачу вәсвәсәсенә дәртләндермә, чөнки үч-ачу ахмаклар йөрәгенә оялый.

¹⁰«Үткән көннәр хәзергедән нигә шулай яхшырак булды икән?» — димә; мондый сорау синең зирәклегеңне күрсәтми.

¹¹Зирәклек ул — кояш йөзен күргәннәр өчен мирас кебек үк яхшы нәрсә.

¹²Көмешнең кешегә калкан булуы кебек, зирәклек тә аңа шундый ук калкандыр; ләкин гыйлем-зирәклекнең өстенлеге шунда ки, гыйлем-зирәклек иясенең тормышын саклый ул.

¹³Аллаһының эшен күреп фикер йөрт: Ул кәкре итеп кылганны кем турайта алсын?!

¹⁴Имин көннәреңдә сөен, ә кайгылы көннәреңдә фикер йөрт; кешеләр үзләренә ниләр буласын белмәсен өчен, Аллаһы аларга сөенечен дә, кайгы-хәсрәтен дә бертигез биргән.

¹⁵Фани гомерем көннәрендә мин боларның һәммәсен күрдем; тәкъва кеше үзенең тәкъва булуына карамастан харап була; яман кеше исә үзенең яманлыклары эчендә озак яши.

¹⁶Үзеңне артык тәкъва һәм зирәк итеп күрсәтмә; нигә сиңа үз-үзеңне харап итәргә?!

¹⁷Явызлык юлына басма, ахмак булма; нигә сиңа вакытыннан элек үләргә?!

¹⁸Беренче киңәшне тотып, икенчесен дә күздән ычкындырмау яхшы; чөнки Аллаһыдан курку һәм Аны хөрмәт итү сине бар афәтләрдән саклап калыр.

¹⁹Зирәклек зирәк кешене шәһәрдәге ун хөкемдардан көчлерәк итә.

²⁰Җир йөзендә бер дә гөнаһка кермәгән, гел изгелек юлында булган тәкъва кеше юк.

²¹Колыңның сиңа яман телләнүен ишетмим дисәң, кешеләр сөйләгән юк-бар сүзгә игътибар итмә.

²²Мәгәр еш кына үзең башкаларга яман телләнгәнеңне синең йөрәгең үзе дә яхшы белә ич.

²³ 23-24 Мин боларның бөтенесен акылым белән сынадым һәм: «Мин зирәк булырмын», — дидем, әмма зирәклек миннән ерак йөрде. Булып узганның мәгънәсенә кем төшенә алсын?! Ул бик тирәндә ята, һәм аны аңлау бик читен.

²⁵Акыл вә зирәклекне эзләп табар, аларны тикшерер, танып белер өчен, шулай ук явызлыкның — ахмаклык, дуамаллыкның мәгънәсезлек икәнен белер өчен, мин бөтен йөрәк дәртемне сарыф иттем.

²⁶Һәм белдем ки, үлемнән дә ачырагы — кулына богау һәм ау ятьмәсе тоткан, йөрәге тозак булган хатын-кыз икән; Аллаһының тугрылыклы бәндәсе аңардан качып котылыр, ә гөнаһлысы аның тозагына барып эләгер.

²⁷Менә мин, — дигән Вәгазьче, — бер-бер артлы сынаулар ясап, шуны аңладым.

²⁸Мин тагы башка сорауларга да җавап эзләдем, ләкин тапмадым; мең ир заты арасыннан хөрмәткә лаеклы бер ир таптым, әмма хатын-кыз затыннан бер генә лаеклысы да табылмады.

²⁹Фәкать шуны белдем: Раббы адәм баласын тугры итеп яраткан, ләкин кешеләр төрлесе төрле юлга кереп киткәннәр.