Read Изге Язма, 2015 Ишагыйя 38 Bible Online

Ишагыйя 38 - Изге Язма, 2015 bible

Ишагыйя 38

¹Хизәкыйянең бик каты авырып үлем түшәгендә яткан чагы иде. Аның янына Амотс углы Ишагыйя пәйгамбәр килеп әйтте: — Раббы болай ди: «Эшләреңне тәртипкә китер, чөнки әҗәлең якын, син инде терелмәячәксең».

²Шунда Хизәкыйя йөзе белән диварга таба борылды да Раббыга ялварырга тотынды:

³— Йа Раббым, Синең күзеңә ятышлы гамәлләр кылып, тугрылык белән, чын йөрәктән Синең юлдан йөргәнемне исеңә төшерсәң иде. Шуларны әйтеп, Хизәкыйя әче күз яшьләре белән елый башлады.

⁴Шулвакыт Ишагыйягә Раббы сүзе килеп иреште:

⁵— Хизәкыйягә, атаң Давытның Раббы Алласы болай дип әйтә, диген: «Мин синең догаңны ишеттем, күз яшьләреңне күрдем; Мин сиңа унбиш ел гомер өстим.

⁶Ашшур патшасы кулыннан сине дә, бу каланы да коткарырмын, яклап калырмын.

⁷Вәгъдәмнең үтәлүенә ишарә итеп, Миннән сиңа менә шундый билге:

⁸Әхәз баскычы буйлап түбән төшеп барган күләгәне ун басмага кире чигерәм». Һәм күләгә үзе үткән басмалар буйлап ун басмага кире чигенде.

⁹Яһүдә патшасы Хизәкыйянең урын өстендә ятып сихәтләнгәннән соң язган мәдхиясе:

¹⁰«Мин болай дип уйладым: гомерем уртасында тормыштан китәргә, үлеләр дөньясының капкасыннан узарга, калган барлык көннәремнән мәхрүм булырга язган микәнни?

¹¹Мин уйладым: Раббыны күрә алмам, тереләр җирендә Аны күрмәм; якты дөньяда яшәүчеләр белән бергә күзләрем башкаларга инде карый алмас.

¹²Көтүче үз чатырын сүтеп алып киткән кебек, минем торагым да миннән шулай алынды; тукучы үзенең тукымасын төреп куйган кебек, мин дә гомеремне төреп куйдым. Раббы, туку станындагы буй җепне кисеп алган кебек, гомеремне кисеп алды. Йа Раббы, Син мине көндезен дә, төнлә дә үлемгә алып барасың.

¹³Мин таңга кадәр ярдәмгә чакырып кычкырам: Раббы, арыслан кебек, минем бөтен сөякләремне вата. Йа Раббы, Син мине көндезен дә, төнлә дә үлемгә алып барасың.

¹⁴Карлыгач кебек, керәшә кебек кычкырамын, күгәрчен кебек ямансулыйм; күккә карый-карый күзләрем талды: йа Хуҗа-Хакимем, чарасыздыр мин, ярдәм ит миңа!

¹⁵Нәрсә әйтим соң?! Ул ничек әйтсә, нәкъ шулай эшләде дә. Калган гомеремне мин кайгыларда үткәрермен.

¹⁶Йа Хуҗа-Хакимем! Бәндә баласының да, минем тормышым да әнә шулай үтеп бара. Терелт мине, гомеремне сакла!

¹⁷Чынлап та, авыр кайгы миңа файдага булды, яратканга күрә Син мине һәлакәт чокырыннан коткардың, минем бөтен гөнаһларымны җилкәң аша ыргытып юк иттең.

¹⁸Сиңа мактау-шөкерләр яудыручы үлеләр дөньясы түгелдер, Сиңа дан җырлаучы да әҗәл түгел; кабердәгеләр инде Синең тугрылыгыңа өметләнә алмый.

¹⁹Бүген мин Сиңа рәхмәт белдергән кебек, тереләр, бары тик тереләр генә Сиңа рәхмәт белдерә! Синең ярдәмгә килүең турында аталар балаларына сөйли.

²⁰Раббы мине коткарырга әзер! Без гомер буе Раббы йортында, моңлы кылларга ияреп, Аңа дан җырлаячакбыз».

²¹Ишагыйя: — Инҗир кагы китерсеннәр һәм җәрәхәткә япсыннар; шуннан ул тереләчәк, — дигән иде.

²²Хизәкыйя исә: — Раббы йортына әле тагын йөри алачагыма ишарә итә торган билге нинди? — дип сораган иде.