Read Изге Язма, 2015 Ишагыйя 41 Bible Online

Ишагыйя 41 - Изге Язма, 2015 bible

Ишагыйя 41

¹«Тын калып Мине тыңлагыз, яр буйлары! Халыклар яңа көч җыйсыннар, якын килеп сөйләсеннәр. Бергәләп хөкемгә җыелыйк, — ди Раббы. —

²Адым саен җиңү яулаган ирне көнчыгыш тарафта кем уятты? [76] Халыкларны аңа кем тапшыра, патшаларны кем буйсындыра? Кылычы белән ул аларны тузанга әйләндерә, ук-җәясе белән җилдә саламдай тарата.

³Ул аларны куа бара, аяклары җиргә дә тими, зарар-зыян күрми атлый ул.

⁴Моны кем шулай эшләде, кем оештырды соң? — Җир яратылганнан бирле кешеләрне буын арты буын дөньяга китерүче Зат! Мин, Раббы, — беренчемен, соңгы буын белән дә Мин булачакмын!»

⁵Моны күреп, яр буйларының коты алынды, җирнең бөтен яклары тетрәнде; килүчеләр инде якын.

⁶Һәркем үз иптәшенә булыша, бер-берсенә: «Нык тор!» — дип әйтә.

⁷Һөнәрче — алтын эретүчене, ә чүкечче, салынган җөйне хуплап, сандалда тимер чүкүчене дәртләндерә һәм, аумасын өчен, сынны кадаклар белән ныгыта.

⁸«Әй колым Исраил, Үзем сайлап алган Ягъкуб, дустым Ибраһим токымы! — ди Раббы. —

⁹Мин сине җир читләреннән китертеп, аның иң ерак урыннарыннан чакыртып: „Син — Минем колым, Мин сине сайладым, синнән баш тартмадым“, — дип әйткән идем.

¹⁰Курыкма, чөнки Мин синең белән, аптырама, чөнки Мин синең Аллаң. Мин сиңа көч бирермен, ярдәм итәрмен, сине Үземнең җиңүче уң кулым белән яклармын.

¹¹Әйе, сиңа ачу саклаган һәркем оят вә хурлыкка калачак; сиңа каршы килүчеләр юкка чыгачак, һәлак булачак.

¹²Эзләсәң дә, дошманнарыңны тапмаячаксың, сиңа каршы көрәшкәннәр юктан да юграк булачак.

¹³Чөнки Мин, Раббы, синең Аллаң, уң кулыңнан тотып: „Курыкма, сиңа Мин ярдәм итәрмен“, — дим.

¹⁴„Курыкма, Ягъкуб-корт — аз санлы Исраил: Мин сиңа булышырмын, — дип белдерә коткаручың Раббы, Исраилнең изге Алласы. —

¹⁵Менә, Мин сине яңа, үткен тешле ашлык сугу җайланмасы кебек итәрмен: син, суктырып, тауларны вакларсың, калкулыкларны кибәккә әйләндерерсең.

¹⁶Син аларны җилгәрерсең; җил аларны алып китәр, өермә чәчеп таратыр. Шул чагында Раббы синең сөенечең булыр, син Исраилнең изге Алласы белән мактанырсың“.

¹⁷Мазлумнар вә фәкыйрь-юксыллар су эзли, телләре сусаудан кибә, ә су юк. Мин, Раббы, аларны ишетермен, Мин, Исраил Алласы, аларны ташламам!

¹⁸Шәрә калкулыклардан елгалар агызырмын, үзәннәрдә чишмәләр ачармын; чүлне күл итәрмен, коры җирне су чыганакларына баетырмын.

¹⁹Чүлдә эрбет, сәрви, мәрсид [77], зәйтүн агачлары, далада кипарис, чинар вә нарат агачлары үстерермен.

²⁰Боларны Раббы кулы эшләгәнне, Исраилнең изге Алласы булдырганны кешеләр күрсен һәм белсен өчен, әйбәтләп карап төшенсеннәр өчен эшләрмен Мин моны».

²¹«Әй илаһлар, үзегезнең дәгъвагызны әйтегез! — ди Раббы. — Ышандырырлык дәлилләр китерегез! — ди Ягъкуб Патшасы. —

²²Дәлилләр китереп, ниләр буласын алар алдан әйтсеннәр, узган вакыйгалар турында сөйләп бирсеннәр, һәм, фикер йөртеп, без ул эшнең ничек тәмамланасын үзебез төшенербез; әйе, безгә киләчәк турында хәбәр итсеннәр.

²³Киләчәктә нәрсә буласын әйтегез, һәм сезнең илаһлар икәнегезне белербез; нинди дә булса яхшы яки яман эш кылыгыз, һәм без, боларны күреп, бәлки, әле курка да калырбыз.

²⁴Ләкин сез бернигә тормыйсыз, эшләрегез дә бернигә яраксыз; сезне сайлап алган кеше әшәкедер.

²⁵Мин төньяк тарафта берәүне уяттым, һәм ул килде. Кояш чыгышы ягыннан ул исемемне әйтеп чакырды. Хакимнәрне пычрак таптаган кебек таптый, чүлмәкче балчыкны изгән кебек изә ул.

²⁶Без белсен өчен, бу хакта кем алдан сөйләп бирде?! Без: „Ул хаклы булган“, — дип әйтә алсын өчен, илаһларның берәрсе бу хакта алдан хәбәр иттеме?! Сезнең арада бу хакта әйтүче, хәбәр бирүче булмады, беркем сездән бер сүз ишетмәде.

²⁷Сионга: „Күрегез, менә нәрсәләр булачак!“ — дип, беренче булып Мин әйттем, Иерусалимгә сөенче китерүчене юлладым.

²⁸Мин күрәм ки, илаһлар арасында киңәш бирерлек берәү дә юк, сорау бирсәм, җавап кайтаручы да юк.

²⁹Алар барысы да берни түгел, эшләре дә бернигә тормый; коеп эшләнгән сыннары исә — җил вә буш куыктыр».