Read Изге Язма, 2015 Ишагыйя 57 Bible Online

Ишагыйя 57 - Изге Язма, 2015 bible

Ишагыйя 57

¹Тәкъва кешеләр һәлак була, әмма моңа беркемнең дә йөрәге сызламый. Тугры кешеләр юкка чыга. Тәкъва кешеләр, үлеп, явызлыктан котылалар, һәм шушы хәлнең асылына берәү дә төшенми.

²Туры юлдан йөрүчеләр тынычлыкка ирешә — мәңгелек урыннарына ял итәргә ята.

³«Әй сез, сихерче хатын балалары, хыянәтче вә фахишә хатын токымы, бире килегез!

⁴Кемне мәсхәрәлисез сез? Кемгә авызыгызны зур итеп ачасыз, телегезне чыгарасыз? Әй җинаять балалары, ялган орлыгы түгелме сез?!

⁵Имәннәр арасында, киң ябалдашлы һәр агач астында дәртегез котыра, тарлавыкларда, салынкы кыя ташлар астында балаларыгызны корбанга китерәсез [94].

⁶Тарлавыктагы шома ташлар — синең яраткан потларың! Алар — синең язмышың, и Исраил! Син аларга шәраб вә икмәк бүләге китердең. Шушыларны күреп, Мин канәгать булырга тиешме?!

⁷Син үзеңнең ятагыңны биек тау башына менгердең дә шунда корбан китерергә бардың.

⁸Ишек-бусагаң артына мәҗүсиләрнең тамгаларын куйдың; Мине ташлап калдырып, ятагыңны җәйдең дә шунда менеп яттың, үз сөяркәләрең белән килешү беркеттең, шәһвәт белән аларның шәрәлегенә текәлдең.

⁹Молых илаһына [95] син зәйтүн мае күтәреп бардың, бик күп хушбуйлар сарыф иттең; илчеләреңне еракка, хәтта үлеләр дөньясына — тирәнгә җибәрдең.

¹⁰Озын юлда син арыдың, ләкин: „Өметем бетте!“ — дип әйтмәдең, яңа көч таптың, хәлсезлек сизмәдең.

¹¹Миңа тугрылыгыңны бозарлык, Мине исеңнән чыгарырлык, йөрәгеңнән сызып ташларлык дәрәҗәдә кемнән курыктың соң син, кемнән котың алынды? Мин озак дәшми торгангамы, Миннән курыкмый башладың?

¹²Синең „тәкъва“ эшләреңне Мин фаш итәрмен — алар синең файдага булмас!

¹³Җыйган илаһларың ярдәм сорап кычкырган чагыңда коткарырмы сине?! Аларның һәммәсен өермә очырып алып китәчәк, искән җил сибеп җибәрәчәк. Ә Миндә сыену урыны эзләгән кеше шушы җирне биләмәгә алачак, изге тавыма хуҗа булачак».

¹⁴Раббы әйтә: «Юл салыгыз, юл салыгыз, тигезләгез юлны! Халкым юлындагы барлык киртәләрне алып ташлагыз!»

¹⁵Мәһабәт вә бөек, мәңге яшәүче, исеме Изге булган Зат болай ди: «Мин изге биеклектә яшәсәм дә, хәсрәтлеләр, төшенкелеккә бирелгәннәр янындамын — Мин аларның рухын күтәрермен, йөрәген терелтермен!

¹⁶Мин сездән һәрчак гаеп эзләмәм, бертуктаусыз ярсуымны түкмәм, юкса Минем хозурымда кешеләрнең рухы, Мин барлыкка китергән җаны хәлдән таяр иде.

¹⁷Комсызлык кебек гөнаһлары өчен халкыма ачуым кабынды, һәм Мин аларны җәзаладым, ярсып, йөземне яшердем; ләкин алар, үҗәтләнеп, йөрәкләре кушкан юлдан бара бирделәр.

¹⁸ 18-19 Мин аларның юлларын күреп тордым, тик шулай да аларны дәвалап савыктырырмын, Үзем җитәкләп алып барырмын, юатырмын, хәсрәтлеләрнең теленә шатлыклы сүзләр салырмын. Ерактагыларга да, якындагыларга да — тынычлык-иминлек! — ди Раббы. — Мин аларны дәвалармын!

²⁰Ә явызлар — һич туктамый котырынган, дулкыннары яр буена ләм вә пычрак чыгарган диңгез кебек.

²¹Явызларга тынычлык булмас!» — ди Аллам.