Read Изге Язма, 2015 Ишагыйя 65 Bible Online

Ишагыйя 65 - Изге Язма, 2015 bible

Ишагыйя 65

¹Раббы болай ди: «Минем хакта сорамаганнарга Мин күрендем, Мине эзләмәгәннәргә Мине табарга мөмкинлек бирдем. Исемем белән Миңа дәшмәгән кавемгә: „Монда Мин, монда!“ — дидем.

² 2-5 Көне буе Мин Үземнең буйсынмас халкыма, үзләре сайлаган начар юлдан йөрүчеләргә кулларымны сузып тордым. Йөземә карап, Мине һәрчак мәсхәрә иткән, бакчаларда корбан китергән, кирпеч мәзбәхләрдә хуш исле сумала-майлар көйрәткән, каберләр арасында утырган, тау куышларында төн үткәргән, дуңгыз ите ашаган, нәҗес иттән шулпа пешергән, бер-берсенә: „Ераграк тор, килмә яныма, синең өчен мин артык пакьмен“, — дигән кешеләргә сузып тордым Мин кулларымны. Бу халык — Минем борынымны әчеттереп көнозын янып торган учак төтенедер.

⁶ 6-7 Минем күз алдымда менә нәрсә язылган: „Дәшми калмам, әҗерен кайтарырмын, — ди Раббы. — Алар үзләре һәм аталары кылган гаеп эшләр өчен тиешен түләрмен. Тауларда алар хуш исле сумала-майлар көйрәттеләр, калку җирләрдә Мине хурладылар, шуңа күрә кылган гамәлләренә карап әҗерен тулысынча бирермен“».

⁸Раббы болай ди: «Йөзем тәлгәшендә татлы суы калганда: „Харап итмә аны, ул әле файда китерер“, — диләр. Мин дә колларым хакына шулай эшләрмен: аларның барысын да харап итеп бетермәм.

⁹Ягъкуб токымыннан Мин яңа буыннар тудырырмын, Яһүдә нәселеннән тауларымның хуҗасын бар кылырмын. Минем сайлап алган халкым шушы тауларны биләр, колларым шунда гомер итәр.

¹⁰Мине эзләгән халкыма Шарон үзәне — сарыклар өчен көтүлек, Ахор үзәне үгезләр өчен ял итү урыны булыр.

¹¹Ә сезне исә — Раббыны ташлаган, изге тавымны оныткан, Бәхет илаһы өчен табын әзерләгән, Язмыш илаһы [96] өчен касәләргә шәраб тутырган кешеләрне —

¹²кылыч хөкеменә тапшырырмын: сезне суемга алып китәрләр, чөнки Мин чакырганда, сез җавап бирмәдегез, дәшкәндә тыңламадыгыз, Минем күз алдымда явыз гамәлләр кылдыгыз, Мин өнәмәгән юлны сайладыгыз».

¹³Шулай итеп, Хуҗа-Раббы болай ди: «Минем колларым ашар, ә сез ачлыктан интегерсез; Минем колларым сусынын басар, ә сез сусаудан газап чигәрсез;

¹⁴алар күңел ачар, ә сез хурлыкка төренерсез; алар шатлыктан җырлар, ә сез йөрәгегездәге хәсрәттән кычкырырсыз, рухыгыз сынып, үкереп еларсыз.

¹⁵Мин сайлап алган кешеләр исемегезне каһәр уку өчен кулланыр. Хуҗа-Раббы сезне үлемгә дучар итәр, ә Үзенең колларына бүтән исем бирер.

¹⁶Шулай булыр: илдә үзенә фатиха сораган һәркем тугры Аллаһыга мөрәҗәгать итеп фатиха алыр, ант иткәндә, тугры Аллаһы белән ант эчәр, чөнки элеккеге кайгылар онытылыр, Минем күз алдымнан юкка чыгар».

¹⁷Раббы болай дип әйтә: «Менә, Мин яңа күк белән яңа җир ясыйм. Элек булган хәлләр инде хәтердә калмас, уйга да кермәс.

¹⁸Минем эшемә карап, гомер бакый шатланыгыз вә сөенегез: Иерусалимне — сөенеч каласы, ә халкын шатлык чыганагы итеп бар кылам!

¹⁹Иерусалим өчен сөенермен, халкым өчен шатланырмын Мин. Анда елау да, үкерүләр дә бүтән ишетелмәс,

²⁰яңа туган сабыйлар бүтән үлмәс, өлкән яшькә җитмичә, бер генә кеше дә дөнья куймас — йөз яшен тутырып үлгән кеше „яшьли киткән“, ә йөзгә җитмичә китеп барганы „каргалган“ дип исәпләнер.

²¹Халкым, йортлар төзеп, шунда яшәр, йөзем бакчалары утыртып, шуларның җимешен ашар.

²²Алар төзегән йортларда бүтәннәр яшәмәс, алар утырткан йөзем агачының җимешен башкалар ашамас, чөнки халкымның гомере агач гомере кебек озын булыр, Мин сайлап алганнар үз хезмәтенең җимешеннән рәхәт күрер.

²³Аларның хезмәтләре бушка китмәс, тудырган балалары бәла-каза күрмәс, чөнки алар үзләре дә, нәсел варислары да Раббы фатихасын алган халык булыр.

²⁴Алар чакырганчы ук, Мин инде җавап бирермен, сөйли башлаганчы ук ишетермен.

²⁵Бүре белән сарык бәрәне көтүлектә бергә йөрер, арыслан, үгез кебек үк, салам ашар, елан исә туфрак белән туеныр. Минем изге тауда зыян-зарар вә җимерүләр булмас», — ди Раббы.