Read Изге Язма, 2015 Ишагыйя 66 Bible Online

Ишагыйя 66 - Изге Язма, 2015 bible

Ишагыйя 66

¹Раббы болай ди: «Күк — Минем тәхетем, Җир — аякларым баскан урындыр. Нинди йорт сала аласыз соң сез Миңа?! Нинди урын Миңа торак була ала?!

²Боларның һәммәсен Минем куллар бар кылды, һәммә нәрсә әнә шулай барлыкка килде, — ди Раббы. — Минем күңелгә басынкы, рухы сынган, сүземнән тетрәп торганнар хуш килә.

³Корбан итеп үгез суючылар исә — кеше үтерүчегә, бәрән чалучылар эт муенын сындырган кешегә тиң, икмәк бүләге тәкъдим итүчеләр — корбанга дуңгыз каны китерүче белән, хуш исле сумала-майлар көйрәтүчеләр потка табынучы белән бердер. Үз юлларын алар үзләре сайлаганнар, үзләренең җирәнгеч нәрсәләреннән рәхәтлек табалар.

⁴Мин дә Үз юлымны сайлыйм: аларны җәзага тартам, котларын алырлык нәрсәләр җибәрәм, чөнки Мин чакырганда, һичкем җавап бирмәде, Мин дәшкәндә, һичкем тыңламады. Алар Минем күз алдында явыз гамәлләр кылдылар, Мин өнәмәгән юлны сайладылар».

⁵Раббы сүзеннән тетрәнүчеләр, тыңлагыз Аның сүзен: «Сезне күрәлмаган, Минем исемгә табынган өчен, сездән йөз чөергән кардәшләрегез: „Әйдә, Раббыгыз Үзенең дан-шөһрәтен күрсәтсен, шунда без шатлануыгызны карап торырбыз“, — диләр, тик алар рисвай калачак.

⁶Әнә, тыңлагыз, каладан шау-шу, Аллаһы йортыннан тавыш ишетелә — Раббының Үз дошманнарына үч кайтаруы бу.

⁷Тулгак газапларын кичерергә дә өлгермичә, Сион инде баласын тудырды, авыртулар башланганчы ук угыл тапты!

⁸Мондый хәлне кемнең ишеткәне бар?! Моны кемнең күргәне бар?! Бер көн эчендә ил туармы?! Бер мизгел эчендә халык туармы?! Ләкин тулгагы башлануга ук, Сион үзенең балаларын дөньяга китерде.

⁹Баланы табуга китереп җиткергәч, аны тудырырга ярдәм итмәмме инде?! — ди Раббы. — Тудырырга көч биреп тә, көмәненнән котылырга ирек бирмәмме?! — ди Аллаң.

¹⁰Әй Иерусалимне яратучылар, аның белән бергәләп шатланыгыз, аның өчен сөенегез! Әй аның турында кайгыручылар, инде аның шатлыгын уртаклашыгыз!

¹¹Шунда сез аның күкрәк сөтен имәрсез, үзегезгә юаныч табарсыз, аның ташып торган муллыгыннан ләззәтләнерсез».

¹²Раббы болай ди: «Менә, Сионга Мин елга сыман итеп иминлек-бәрәкәт, ташкын сыман итеп халыкларның байлыгын җибәрәм. Сион сезне [97] имчәк бала сыман кулларында күтәреп йөртер, тезләренә утыртып назлар.

¹³Баласын тынычландырган ана кебек, Мин дә сезне юатырмын — Иерусалимдә сез юаныч табарсыз.

¹⁴Сез моны күргәч, йөрәгегез шатланып тибәр, тән-бәдәнегез яшь үлән кебек чәчәк атар. Үзенең колларына Раббы көчле кулын сузар, ә дошманнарына ярсып ябырылыр».

¹⁵Менә, Раббы ут эчендә килә, арбалары өермәгә тиң, Үзенең ачуын Ул ярсып яудыра, дәһшәтен янып торган ут итеп чәчә.

¹⁶Барча җан ияләрен Ул ут вә кылычы белән хөкем итәр — Аның кулыннан юк ителгәннәр бихисап булыр.

¹⁷«Әйдәүче артыннан бакчаларга табынырга бару өчен, изгеләштерү йоласын үтәп, үзләрен пакьләгән, дуңгыз ите, күсе кебек төрле хәрәм нәрсә ашаган кешеләр һәммәсе бергә һәлак ителәчәк, — дип белдерә Раббы. —

¹⁸Аларның эшләрен дә, уй-ниятләрен дә Мин яхшы беләм. Менә, барлык халыкларны вә кавемнәрне җыяр вакыт җитте. Алар, килеп, Минем дан-шөһрәтемне күрер.

¹⁹Аларга Мин бер галәмәт күрсәтермен, исән калганнарның кайберләрен исә башка халыклар арасына — Таршиш, Пул [98], укчы-мәргәннәр иле Луд, Түбәл, Яван, Минем хакта ишетмәгән, дан-шөһрәтемне күрмәгән ерак диңгез буендагы җирләргә озатырмын, һәм алар анда Минем дан-шөһрәтемне игълан итәрләр.

²⁰Шуннан соң алар, исраилиләр чиста савытта Раббы каршына икмәк бүләге алып килгән кебек, шул халыклар арасында булган бөтен кардәш-туганнарыгызны Раббыга бүләк итеп китерерләр — аларны атларга вә арбаларга, ябулы арбаларга, качырларга вә дөяләргә утыртып Минем изге тавыма, Иерусалимгә алып килерләр, — ди Раббы. —

²¹Шулар арасыннан кайберләрен Мин рухани вә левиләр хезмәтенә багышлармын, — дип әйтә Раббы. —

²²Мин бар итәчәк яңа күк белән яңа җир һәрвакыт Минем алда ничек торган булса, — дип белдерә Раббы, — сезнең токымыгыз вә исемегез дә шулай ук күз алдымда булыр.

²³Һәр Яңа ай бәйрәмендә, һәр шимбә көнне барлык җан ияләре Минем алдыма килеп сәҗдә кылырлар, — ди Раббы. —

²⁴Янымнан киткәндә, алар Миңа каршы баш күтәргән кешеләрнең мәетләрен күрерләр. Әлеге мәетләрне кимерүче кортлар үлмәс, яндыручы ут та сүнмәс, һәм бар кеше бу күренешкә җирәнеп карар».