Read Изге Язма, 2015 Иремия 15 Bible Online

Иремия 15 - Изге Язма, 2015 bible

Иремия 15

¹Раббы миңа әйтте: — Алдыма Муса белән Шемуил килеп басса да, бу халыкка карата җаным эремәс. Куып җибәр аларны Минем күз алдымнан!

²Әгәр дә инде: «Кая китик соң без?» — дип сорасалар, аларга, Раббы болай дип әйтә, диген: «Үләт зәхмәтенә дучар ителгәне авырып үлсен, кылычка дучар ителгәне кылыч астына керсен, ачлыкка дучар ителгәне ачка интексен, әсирлеккә дучар ителгәне әсир китсен!»

³Аларга Мин, — диде Раббы, — дүрт төрле җәза: үтерер өчен кылыч, сөйрәп алып китәр өчен этләр, ашап бетерер һәм юк итәр өчен күк кошлары вә кыргый җанварлар җибәрермен.

⁴Яһүдә патшасы Хизәкыйя углы Менашшеның Иерусалимдә кылган гамәлләре өчен аларны җирдәге барлык патшалыкларга коточкыч мисал итәрмен.

⁵«Сине кем кызганыр икән, Иерусалим?! Кем сиңа теләктәшлек күрсәтер икән?! Синең исән-имин икәнеңне белешер өчен, яныңа кем килер икән?!

⁶Син Мине ташладың, — дип белдерә Раббы, — читкә киттең, шуңа күрә Мин сиңа каршы кулымны күтәрәм һәм сине һәлак итәм, чөнки Мин сиңа шәфкать күрсәтеп арыдым инде.

⁷Халкымны Мин, сәнәк белән җилпегәндәй, илдәге барлык шәһәрләрдән очырып җибәрермен, балаларыннан мәхрүм кылырмын, үз юлларыннан кире кайтмаган өчен һәлак итәрмен!

⁸Аларның тол хатыннарын Мин диңгез буендагы ком бөртегеннән дә күбрәк итәрмен; көн уртасында егетләрнең аналарына җимерүче җибәрермен — аларны гел көтмәгәндә шом вә курку биләп алыр.

⁹Җиде угыл тапкан хатын әнә хәлсезлектән егылып ята, тынын көчкә ала: әле көндез үк аның кояшы батты — оятка калды, хур булды ул. Исән калган халыкны Мин дошманнары кулына тапшырырмын — кылычтан уздырырмын. Бу — Раббы сүзе».

¹⁰И анам, кайгы миңа! Никләр генә тудырдың мине: бөтен дөнья белән әрләшеп, бәхәсләшеп яшим. Беркемгә бурычка бирмәсәм дә, һичкемнән әҗәткә алмасам да, бар кеше каһәрли мине.

¹¹Раббы әйтте: «Хактыр: сиңа игелек кылып, Мин сине азат итәрмен; бәла килгәндә, кайгылы вакытта дошманны Мин, һичшиксез, сиңа ялварырга мәҗбүр итәрмен.

¹²Тимерне — төньяктан килгән тимерне — яки бакырны кем сындыра ала?!

¹³Синең мал-мөлкәтеңне вә хәзинәңдәге байлыгыңны, илеңдә кылынган гөнаһлар өчен, талаучыларга бушлай бирәм, Яһүдә.

¹⁴Мин сине үзең белмәгән илдә дошманнарыңа хезмәт иттерәчәкмен, чөнки Минем сиңа каршы ачуым кабынды, сүнмәс ялкын кебек яна ул».

¹⁵Мин Раббыга әйттем: «Йа Раббым! Син барын да белеп торасың. Исеңә төшер, кайгырт мине, эзәрлекләүчеләрдән үч ал! Син сабыр-түзем бит — һәлак итмә мине! Синең хакка кимсетелүемне беләсең бит.

¹⁶Килеп ирешкән сүзләрең минем өчен җан азыгы булды, алар миңа шатлык, күңелемә куаныч китерде, чөнки Син мине Үзеңнеке дип атадың, и Күкләр Хуҗасы Раббы!

¹⁷Көлүчеләр арасында утырмадым һәм күңел ачмадым мин, Синең авыр кулыңны тоеп, ялгызым утырдым, чөнки аларга кузгалган ачу-ярсуың белән тулган идем.

¹⁸Нигә минем сызлануым басылмый, яраларым төзәлми икән? Минем өчен шулай ышанычсыз инеш, корыган чишмә булырсың микәнни Син?»

¹⁹Моңа каршы Раббы болай дип җавап бирде: «Әгәр дә Миңа кире кайтсаң, Мин сине янәдән кабул кылырмын, һәм син Миңа хезмәт итәрсең. Буш нәрсәләр сөйләмичә, дөресен генә әйтсәң, кешеләргә Минем сүзләремне ирештерүче булырсың. Шунда син алар алдына бармыйча, алар синең каршыңа килерләр.

²⁰Мин сине бу халык өчен какшамас бакыр дивар итәрмен: алар һаман саен сиңа һөҗүм итеп торырлар, ләкин җиңә алмаслар, чөнки сине азат итәр вә коткарыр өчен, Мин гел янәшәңдә булырмын, — диде Раббы. —

²¹Мин сине явызлардан азат итәрмен, мәрхәмәтсезләр кулыннан йолып алырмын!»