Read Изге Язма, 2015 Иремия 18 Bible Online

Иремия 18 - Изге Язма, 2015 bible

Иремия 18

¹Иремиягә Раббы сүзе булды:

²— Бар, чүлмәкченең өенә кер, сүзләремне Мин сиңа шунда җиткерермен.

³Шуннан мин чүлмәкче өенә киттем — ул чүлмәк ясый торган тәгәрмәч янында үз эше белән мәшгуль иде.

⁴Балчыктан ясый торган савыты бозылгач, әлеге балчыктан ул үзе теләгәнчә икенче савыт ясады.

⁵Шул чагында миңа Раббы сүзе килеп иреште:

⁶— Әй Исраил халкы, Мин дә сиңа шушы чүлмәкче кылган эшне кыла алмыйммы?! — диде Раббы. — Чүлмәкче кулындагы балчык сыман, син дә Минем кулымда бит, Исраил халкы.

⁷Кайчак Мин нинди дә булса халыкка яисә патшалыкка: «Йолкып алам да җимереп бетерәм, юк итәм!» — дип яныйм.

⁸Ләкин Мин янаган халык үзенең явыз эшләреннән кире кайтса, Мин дә аңа һәлакәт җибәрү уеннан кире кайтам.

⁹Әгәр Мин нинди дә булса халыкка яисә патшалыкка: «Сезне ныгытырмын һәм төзекләндерермен!» — дип әйтә торып та,

¹⁰алар Минем күз алдымда явызлык кылса һәм әйткәннәремә колак салмаса, аларга эшләргә теләгән игелегемне эшләми калам.

¹¹Шуңа күрә Яһүдә халкына вә Иерусалимдә яшәүчеләргә җиткер, Раббы болай дип әйтә, диген: «Сезнең өскә афәт җибәрергә әзерләнүче, сезгә каршы эш кылырга ниятләүче чүлмәкче Мин! Һәрберегез начар юлыгыздан кире кайтыгыз, юлларыгызны вә гамәлләрегезне төзәтегез!»

¹²Ләкин алар: «Өметләнеп торма! Без үзебез теләгәнчә яшәячәкбез, һәркайсыбыз үҗәт вә явыз йөрәгебез кушканча гамәл кылачакбыз», — дип әйтерләр.

¹³Шулай итеп, Раббы болай ди: «Халыклардан сорагыз: мондый хәлне берәрсенең ишеткәне бармы икән?! Гыйффәтле кыз Исраил бик зур әшәкелек эшләде.

¹⁴Ливан тау башларыннан кар китәме?! Шул таулардан агып төшкән салкын сулар кибәме?! [37]

¹⁵Ә Минем халкым, Мине онытып, бернигә яраксыз потларга корбан яндыра, үзенең борынгы юлыннан тайпылып, сукмак төшмәгән җирләрдән атлый.

¹⁶Үз җирен ул коточкыч хәлгә төшерде, мәңгелек хурлыкка дучар итте — узып баручы һәркем, хәйран калып, башын чайкый.

¹⁷Көнчыгыштан искән җил кебек, Мин аларны дошманнары күз алдында чәчеп-туздырып ташлармын, башларына бәла килгәндә, аларга йөзем белән түгел, аркам белән борылырмын».

¹⁸Шуннан соң кайбер кешеләр: — Әйдәгез, Иремиягә каршы яшерен эш оештырабыз! Үгет бирүче руханиларга, киңәш бирүче акыл ияләренә, Раббы сүзен игълан итүче пәйгамбәрләргә кытлык булмаячак бездә. Аны телебез белән җиңик, сүзләренә колак салмыйк! — диделәр.

¹⁹Тыңла мине, Раббым! Дошманнарым сүзен ишет!

²⁰Яхшылыкка явызлык белән җавап кайтаралармыни?! Хәтерлисеңме, хозурыңа килеп: «Ачуыңны юнәлтмә аларга!» — дип, Сиңа ялварган идем. Ә менә алар миңа чокыр казыдылар.

²¹Менә шуның өчен аларның балаларын ачлыкка дучар ит, кылыч ихтыярына тапшыр; хатыннары балаларын җуйсын, һәммәсе тол калсын; ирләре үләт зәхмәтеннән кырылсын, ир-егетләре сугышта кылычтан һәлак булсын!

²²Син, Раббы, өсләренә кинәт дошман яулары җибәргәндә, өйләрендә елаган тавышлар яңгырап торсын, чөнки алар, мине тотмакчы булып, чокыр казыдылар, аягымнан эләктерергә ниятләп, ятьмә суздылар.

²³Син бит, Раббым, аларның мине үтерергә җыенуын беләсең. Гафу кылма җинаятьләрен, гөнаһларына күзеңне йомма! Ачуың кузгалган көндә җәзаңны бир аларга — Синең алда егылып ятсыннар!