Read Изге Язма, 2015 Иремия 3 Bible Online

Иремия 3 - Изге Язма, 2015 bible

Иремия 3

¹Әгәр дә ире хатынын аерып җибәрсә, һәм ул бүтән ирнең хатыны була калса, беренче ир элекке хатынына кире кайта алмый! Югыйсә ошбу җир нәҗесләнер иде. Ә син, Исраил, күп сөяркәләр белән уйнашлык итеп, Миңа кире кайтырга җыенасыңмы? — дип белдерә Раббы. —

²Шәрә калкулыкларга текәлеп кара, син фахишәлек итмәгән берәр урын бармы анда?! Чүлдә сагалап утырган бәдәви [12] сыман, юл читендә син сөяркәләреңне көттең. Фахишәлегең, явызлыгың белән җирне нәҗесләдең син.

³Шуның өчен җиргә яңгырлар яумады, хәтта язын да яңгырлар булмады. Ләкин шул чагында да синең йөзең фахишәнеке кебек иде, шул чагында да оялуны белмәдең син.

⁴Әле күптән түгел генә Миңа: «Атам! Син минем яшьлек дустым!

⁵Шулай һәрвакыт ачулы булырсың микәнни? Беркайчан ачуың онытылмас микәнни?» — дидең син, әмма шулай дип әйтсәң дә, үзең һаман явызлык кыласың.

⁶Йошия патшалык иткән көннәрдә Раббы миңа: — Иремия, Миннән йөз чөергән Исраилнең явызлыкларын күрдеңме син? — диде. — Ул һәр биек тауга, киң ябалдашлы һәр агач астына барып уйнашлык итте [13].

⁷Ул, шушыларны эшләгәннән соң, Миңа кире кайтыр дип уйладым, ләкин ул кайтмады; һәм моны аның хыянәтчел кыз туганы Яһүдә күреп торды.

⁸Миннән йөз чөергән Исраилне барлык фахишәлек гамәлләре өчен аерып җибәреп, аңа талак хаты тоттырганымны күреп торса да, хыянәтчел сеңлесе Яһүдә курыкмады, үзе дә аның артыннан китте һәм уйнашлык итте.

⁹Ачыктан-ачык фахишәлек итеп, бөтен илне нәҗесләде ул, таш вә агачка табынып, Миңа хыянәт итте.

¹⁰Шулай, Исраилнең хыянәтчел сеңлесе Яһүдә бөтен йөрәге белән Миңа борылмады, ул Миңа кире кайткан булып кыланды гына. Бу — Раббы сүзе.

¹¹Раббы миңа: — Миннән йөз чөергән Исраил хыянәтчел Яһүдәгә караганда тәкъварак булып чыкты, — диде. —

¹²Төньяк тарафка юл алып, Минем сүзләремне җиткер! Раббы болай дип әйтә, диген: «Миннән йөз чөергән Исраил, кире кайт! Моннан ары Мин сиңа ачу тотмам, чөнки Мин мәрхәмәтле, мәңге ачуланып тормам.

¹³Бары тик гаебеңне генә таны: Син, үзеңнең Раббы Аллаңа каршы баш күтәреп, киң ябалдашлы һәр агач астында чит илаһларны иркәләдең, Мин әйткәннәрне исә ишетергә теләмәдең. Бу — Раббы сүзе.

¹⁴Миннән йөз чөергән балаларым, кире кайтыгыз, — дип белдерә Раббы, — чөнки Мин сезнең Хуҗагыз. Һәр шәһәрегездән — берәр, һәр кабиләгездән икешәр кеше алып, Мин сезне Сионга кайтарырмын,

¹⁵Үз йөрәгемә якын көтүчеләр бирермен — алар сезнең өстән зирәклек вә акыл белән җитәкчелек итәрләр».

¹⁶Килер шундый вакыт: сез җирдә бик нык ишәерсез, үрчерсез; ул заманнарда инде, — дип белдерә Раббы, — беркем дә Раббының Килешү сандыгы турында сүз алып бармаячак, аның турында беркем дә уйламаячак, беркем аны искә алмаячак, сагынмаячак, инде икенче бер сандык та эшләмәячәк.

¹⁷Ул чагында Иерусалимне Раббы тәхете дип атаячаклар; һәм барлык халыклар, Раббы исемен олылар өчен, Иерусалимгә җыелачак, алар инде үзләренең явыз вә үҗәт йөрәкләре кушканча эшләмәячәк.

¹⁸Ул көннәрдә Яһүдә вә Исраил халыклары бергә кушылачак һәм Мин сезнең ата-бабаларыгызга төньяк җиреннән биләмәгә биргән җиргә киләчәк.

¹⁹«Үзалдыма әйттем Мин: „Сине Үз балаларым исәбенә кертергә һәм гүзәл җирне, дөньядагы иң матур биләмәне сиңа бирергә шулкадәр теләгән идем. Син Миңа ‘Атам!’ дип дәшәрсең, Миннән йөз чөермәссең дип уйлаган идем.

²⁰Ләкин хатыны үзенең иренә ничек хыянәт итсә, син дә Минем белән шулай кыландың, Исраил халкы! Бу — Раббы сүзе“.

²¹Шәрә калкулыкларда кычкырган тавышлар ишетелә — Исраил халкының елавы вә ялваруы бу. Ялгыш юлдан китеп, Раббыны — үзләренең Алласын оныткан алар.

²²Кире кайтыгыз, Миннән йөз чөергән балалар: Мин сезне мөртәтлектән дәвалармын!» «Менә, без Сиңа киләбез, чөнки Син — Раббы, безнең Аллабыз!

²³Хактыр: калкулыкларда — ялган, тауларда [14] — халык гөжләве генә. Хактыр: Исраилнең котылуы Раббы Аллабызда!

²⁴Яшь чагыбыздан бирле бу чирканыч илаһ [15] ата-бабаларыбызның хезмәт җимешен, аларның сарык-кәҗәләрен вә терлеген, угыл вә кызларын ашый килгән.

²⁵Оят вә хурлык баткагына баттык без, чөнки үзебез дә, ата-бабаларыбыз да яшь чагыбыздан алып бүгенге көнгә кадәр Раббы Аллабыз каршында гөнаһ кылдык һәм Раббы Аллабыз тавышына колак салмадык».