Read Изге Язма, 2015 Иремия 49 Bible Online

Иремия 49 - Изге Язма, 2015 bible

Иремия 49

¹Аммониләр турында Раббы болай ди: «Исраилнең угыллары юкмыни?! Варисы юкмыни аның?! Ни өчен соң Гәд җирен илаһ Милкүм [79] биләп алган һәм халкы аның [80] Гәд шәһәрләрендә яши?

²Әмма шундый көннәр килер, — дип белдерә Раббы, — аммониләр мәркәзе Рабаһка каршы Минем ихтыярым буенча сугышчан авазлар яңгырар; һәм ул шәһәр хәрабәләр өеменә әйләнер, әйләнә-тирәдәге авыллар янып бетәр, — ди Раббы. — Шунда Исраил үз җирен дошманнардан кире кайтарыр.

³Үкереп ела, Хишбун, чөнки Гай шәһәре вәйран булган! Рабаһ каласының кызлары, кычкырып елагыз, тупас тукымага төренеп, күз яшьләре түгегез, елагыз һәм арлы-бирле сугылып йөрегез, чөнки илаһыгыз Милкүм үзенең каһиннәре, түрәләре белән бергә сөрген китә.

⁴И хыянәтчел Аммон-кыз, нигә син уңдырышлы үзәннәрең белән мактанасың, үзеңнең хәзинәләреңә ышанып торасың, „Кем миңа каршы килер?!“ — дисең.

⁵Менә, Мин синең өстеңә һәр яктан афәт яудырам, — ди Хаким, Күкләр Хуҗасы Раббы. — Артыгызга-алдыгызга карамый качарсыз, ләкин ул качакларны кабат беркем җыеп алмас.

⁶Әмма шуннан соң Мин аммониләргә элеккеге мул-имин тормышларын кайтарырмын», — дип белдерә Раббы.

⁷Күкләр Хуҗасы Раббы Эдом [81] турында болай ди: «Теманда [82] зирәкләр беткәнмени инде, акыллы кешеләр киңәш бирә алмый башлаганмы, аларның зирәклеге саекканмы?!

⁸Кире борылыгыз, качыгыз, тирән мәгарәләргә яшеренегез, Дедан кешеләре, чөнки Эсауга җәза бирер көнем җитте — Мин аның өстенә афәт җибәрәм!

⁹Әгәр сезнең янга йөзем җыючылар килгән булса, ботакларда берничә җиләк калдырыр иде; төнлә караклар килсә дә, үзләренә кирәк кадәр генә урлар иде;

¹⁰ә Мин Эсауны тәмам шәрә калдырганчы тунармын, аның яшерен урыннарын фаш итәрмен, һәм ул беркайда да посып ята алмас. Аның балалары, туганнары вә күршеләре һәлак булыр, үзенең дә гомере киселер.

¹¹Ятимнәреңне янымда калдыр, Эдом: Мин аларның гомерен саклармын, тол хатыннарың да өметләнеп торсын Миңа».

¹²Раббы болай ди: — Ачуым касәсеннән эчәргә лаек булмаганнар да эчкәч, ничек инде син, Эдом, җәзасыз калырсың?! Син җәзасыз калмассың, касәдән һичшиксез эчәрсең!

¹³Үз Затымнан ант итеп әйтәм: Босра шәһәре куркыныч хәлгә килер, хур ителер, тәмам вәйран булыр, каргалган урынга әйләнер, әйләнә-тирәсендәге шәһәрләр дә мәңге хәрабә булып калыр, — дип белдерә Раббы.

¹⁴Раббыдан мин бер хәбәр ишеттем: «Җыелыгыз да Эдомга каршы сугышка күтәрелегез!» Моны әйтер өчен, халыкларга Ул Үзенең илчесен җибәргән.

¹⁵«Халыклар арасында Мин сине иң мескене итәрмен, адәм мыскылына калдырырмын.

¹⁶Рәхимсезлегең вә йөрәгеңнең тәкәбберлеге алдады сине. Син кыя ташлар арасында, түбәҗирдә яшәсәң дә, бөркет сыман, ояңны биек урында корсаң да, Мин сине аннан бәреп төшерермен! — ди Раббы. —

¹⁷Һәм Эдом шом сала торган бер урынга әйләнер; шул тирәдән узып баручы һәркем, коты алынып, аның җәрәхәтләрен күреп сызгырып куяр.

¹⁸Сәдүм, Гамура вә алар тирәсендәге шәһәрләр ничек вәйран булса, Эдом да шул хәлгә төшәр — анда беркем килеп урнашмас, һичбер кеше яшәмәс, — ди Раббы. —

¹⁹Менә, Үрдүн буендагы куаклар арасыннан чәчәкле көтүлеккә килеп чыккан арыслан кебек, эдомиләрне Мин күз ачып йомган арада куып җибәрермен, аларның иң шәп сарык тәкәләрен сайлап алырмын. Минем белән кем тиңләшә, кем Мине хөкемгә тарта алыр?! Нинди көтүче Миңа каршы чыгар?!

²⁰Шулай итеп, — ди Раббы. — Раббының Эдом турындагы карарын, Теман кешеләренә кагылышлы ниятен тыңлагыз. Хактыр: көтүдәге яшь малларны сөйрәп алып китәрләр, алар белән бергә көтүлекне дә харап итәр Ул.

²¹Эдом гөрселдәп ауганда, җир тетрәр, үкереп елаган тавышлар хәтта Камышлы диңгез буенда ишетелеп торыр.

²²Менә, дошман бөркет кебек ябырылып килер дә канатларын Босра өстенә җәяр; һәм Эдом сугышчыларының йөрәге ул көнне тулгак газаплары кичерүче хатынныкы сыман куркып калыр».

²³Дәмәшкъ турында. «Күршедәге Хамат белән Арпад шәһәрләре аптырашта, чөнки кайгылы хәбәрне ишеттеләр. Алар калтырап төштеләр; дулкынланган диңгез тынычлана алмаган кебек борчуга калдылар.

²⁴Дәмәшкъ, батырлыгын җуеп, качып китте — куркуга калды, бала табучы хатын кебек тулгаклый вә газаплана ул.

²⁵Данлыклы шәһәр, Минем шатлыгым, шулай ташландыкмы хәзер?!

²⁶Хактыр: ул көнне аның яшь егетләре мәйданнарда егылып калыр, бөтен сугышчылары һәлак булыр. Бу — Күкләр Хуҗасы Раббы сүзе.

²⁷Дәмәшкъ диварларына Мин ут төртермен, һәм ул ут Бен-Һадад патшаның зиннәтле сарайларын юк итәр».

²⁸Кыдар турында һәм Бабил патшасы Нәбухаднессар тар-мар иткән Хатсор [83] патшалыклары турында Раббы болай ди: «Әйдәгез, Кыдарга каршы чыгыгыз һәм Шәрык кабиләләрен юк итегез!

²⁹Аларның чатырларын вә көтүләрен, чатыр пәрдәләрен, барлык кирәк-яракларын вә дөяләрен тартып алырлар, аларга: „Һәр тарафтан дәһшәт яный!“ — дип кычкырырлар.

³⁰Хатсорда яшәүчеләр, качыгыз, китегез тизрәк, тирән мәгарәләрдә яшеренегез! — дип белдерә Раббы. — Бабил патшасы Нәбухаднессар сезнең хакта карар кабул итте, сезгә каршы ният кылды.

³¹Әйдәгез, тыныч кына яшәп яткан шушы гамьсез халыкка каршы чыгыгыз! — дип белдерә Раббы. — Капкалары да, бикләре дә юк аларның, башка халыклардан аерым яши алар.

³²Дөяләре бүтәннәргә табыш булыр, көтү-көтү маллары урланыр-таланыр; чигә чәчләрен кырып йөрүче бу адәмнәрне төрле тарафларга җилләргә чәчәрмен, һәр яктан аларга бәла җибәрермен, — дип белдерә Раббы. —

³³Хатсор — чүл бүреләре өчен сыеныр урын, мәңге шәрә ялан булыр. Анда һичкем яшәмәс, адәм углы анда урнашмас».

³⁴Яһүдә патшасы Сәдыкыйя хакимлек итә башлаган чорда, Иремия пәйгамбәргә Элам иле турында Раббы сүзе килеп иреште.

³⁵Күкләр Хуҗасы Раббы болай ди: «Менә, Эламга көч биргән җәяне Мин сындырырмын!

³⁶Эламга каршы күкнең дүрт ягыннан дүрт җил куптарырмын, аларны шул җилләргә чәчәрмен, һәм куылган эламлылар барып сыенмаган халык табылмас.

³⁷Эламлыларны Мин дошманнары һәм аларга үлем теләүчеләр каршында калтырый торган итәрмен; аларга бәла-каза җибәрермен, ачу-ярсуымны яудырырмын, — ди Раббы, — артларыннан кылыч җибәреп, тәмам кырып бетерермен.

³⁸Тәхетемне Мин Эламда куярмын, андагы патшаны вә түрәләрне юк итәрмен, — дип белдерә Раббы. —

³⁹Әмма киләчәк көннәрдә Мин Эламга элеккеге мул-имин тормышын кайтарырмын. Бу — Раббы сүзе».