Read Изге Язма, 2015 Иремия 5 Bible Online

Иремия 5 - Изге Язма, 2015 bible

Иремия 5

¹Раббы болай ди: «Иерусалим урамнары буйлап узыгыз, тикшерегез, мәйданнарын күзәтегез: гаделлек саклаучы, тугры берәр кеше табарсызмы икән?! Тапсагыз, Иерусалимне Мин кичерер идем.

²Шәһәр халкы: „Раббы Үзе шаһиттыр!“ — дип әйтсә дә, ант итүе ялган аның».

³Йа Раббы! Күзләрең тугрылыкка төбәлмәгәнмени Синең?! Син бу халыкны кыйнадың, ә алар аны сизмәде дә, Син аларны аздан гына юкка чыгармадың, ә алар сабак алмады, таштан да катырак булып үҗәтләнә барды, Сиңа кайтырга теләмәде.

⁴Мин: «Болар — ярлы, надан кешеләр, Раббы юлын, үз Алласының канунын белмиләр, — дип уйладым. —

⁵Затлы түрәләр янына барыйм әле, алар белән сөйләшим, чөнки алар Раббы юлын, үз Алласының канунын беләдер», — дидем. Ләкин алар да камытларын сындырганнар, бауларын [17] өзгәннәр икән.

⁶Шуның өчен, урманнан арыслан чыгып, аларны үтерәчәк, чүл бүресе ботарлаячак. Шәһәрләре янында аларны каплан сагалап торачак — каладан чыккан һәркемне өзгәләп ыргытачак, чөнки халыкның җинаятьләре зурдыр, Раббыга кылган хыянәтләре хисапсыздыр.

⁷«Ничек итеп ярлыкыйм ди Мин сине, Исраил?! Балаларың, Мине ташлап, ялган илаһлар белән ант итә. Мин аларның тамагын туйдырдым, ә алар уйнашлык иттеләр, өерләре белән фахишәләр йортына йөрделәр.

⁸Симертелгән, нәфесле тайлар болар: һәрберсе икенче берәүнең хатынына карап кешни.

⁹Моның өчен җәзасыз калдырыйммы аларны?! — дип белдерә Раббы. — Шушындый халыктан үч алмыйммы?!

¹⁰Барыгыз, аларның йөзем бакчаларын туздырып ташлагыз [18], ләкин бөтенләй юк итмәгез; йөзем куакларының ботакларын кисеп ыргытыгыз, чөнки алар инде Минеке түгел.

¹¹Исраил вә Яһүдә халкы Миңа хыянәт итте. Бу — Раббы сүзе».

¹²Алар Раббы турында ялган сөйләделәр: «Ул берни дә эшләмәячәк, һәм безнең өскә бәла килмәячәк, без кылыч та, ачлык та күрмәячәкбез.

¹³Пәйгамбәрләр — фәкать җил генә, аларда Раббы сүзе юк; әйткәннәре үз башына төшсен!» — диделәр.

¹⁴Шуңа күрә Раббы, Күкләр Хуҗасы Алла, болай ди: «Кешеләр шундый сүзләр сөйләгән өчен, Мин Үз сүзләремне синең авызыңда, Иремия, утка әйләндерәм, ә бу халыкны утын итәм, һәм шул ут аларны яндырып бетерәчәк.

¹⁵Менә, Исраил, Мин сиңа ерактан бер халык китерәм, — дип белдерә Раббы, — куәтле, борынгы халык ул. Телләрен белмәгәнгә, син аларны аңламассың.

¹⁶Аның садагы [19] — ачык кабер сыман; һәрбер сугышчысы гаярь-батырдыр.

¹⁷Алар синең уңышыңны вә ризыгыңны, сарык-кәҗәләреңне вә терлегеңне, йөзем вә инҗир җимешләреңне ашаячак, угыл-кызларыңны үтерәчәк, ныгытылган, өмет баглап торган шәһәрләреңне кылычы белән җимерәчәк».

¹⁸Ләкин ул көннәрдә дә Мин сине ахырга кадәр кырып бетермәячәкмен, — дип белдерә Раббы. —

¹⁹Әгәр кешеләр: «Раббы Аллабыз безгә боларның һәммәсен нәрсә өчен эшләде икән?» — дип сораса, син, Иремия: «Сез, Аны ташлап, үз җирегездә чит илаһларга хезмәт иткәнлектән, ят җирләрдә чит кешеләргә хезмәт итәрсез!» — дип җавап бир.

²⁰Моны Ягъкуб нәселенә игълан итегез, Яһүдә халкына җиткерегез:

²¹«Әй аңгыра вә акылсыз, күзе була торып күрмәгән, колагы була торып ишетмәгән халык, тыңла!

²²Миннән куркырга, Минем алда дер калтырап торырга тиеш түгелме сез?! — дип белдерә Раббы. — Комны Мин диңгез мәңге үтеп чыга алмаслык чик итеп куйдым: дулкыннар никадәр генә ургылып бәрелсә дә, ярны җимерергә көчләре җитми, үкерсә-сикерсә дә, яр сызыгын үтеп чыга алмый.

²³Ләкин бу халыкның йөрәге үҗәт, фетнәчел; алар Миннән йөз чөереп китеп бардылар;

²⁴күңелләреннән: „Раббы Аллабыздан куркып, Аны хөрмәтлик! Язын-көзен Ул безгә үз вакытында яңгырын яудыра, игенне урып-җыяр өчен, һәр елны вакыт бирә“, — дип әйтмәделәр.

²⁵Кылган җинаятьләрегез сезне шушы нәрсәләрдән мәхрүм итте, гөнаһларыгыз шушы игелекләрдән аерды.

²⁶Хактыр: Минем халкым арасында яман кешеләр бар: алар, кош аулаучылар сыман, тозак куялар һәм посып ятып кешеләрне аулыйлар.

²⁷Кошлар белән тулган читлек кебек, аларның йортлары мәкер белән тулган; шул мәкерләре аркасында алар баеп киттеләр, югары күтәрелделәр,

²⁸тәмам симерделәр — симезлектән битләре майланып тора. Явызлык кылуда алар барлык чикләрне узып киттеләр, мәхкәмәдә ятимнәрнең эшләрен гаделлек белән, алар файдасына карамыйлар, ярлылар хокукын якламыйлар.

²⁹Шушыларның барысы өчен җәзасыз калдырыйммы аларны?! — дип белдерә Раббы. — Мондый халыктан үч алмыйммы?!

³⁰Бу илдә коточкыч вә шаккатмалы хәлләр кылына:

³¹пәйгамбәрләр ялган хәбәр сөйли, руханилар алар сүзе буенча хакимлек итә, ә Минем халкым моңа каршы килми. Шушыларның бөтенесенә чик куелгач, ниләр кылырлар икән?