Read Изге Язма, 2015 Иремия 50 Bible Online

Иремия 50 - Изге Язма, 2015 bible

Иремия 50

¹Килданиләр яшәгән Бабил иле турында Иремия пәйгамбәр аша Раббыдан мондый сүз килеп иреште:

²«Халыкларга игълан кылыгыз, хәбәр итегез. Байрак күтәреп, яшерми-нитми шуны белдерегез: „Бабил алынды, Бәл мәсхәрәгә калды, Мардук [84] аударып ташланды — Бабил потлары хур булды, җирәнгеч сыннары җимерелде!“ — дип әйтегез.

³Төньяктан Бабилгә каршы бер халык күтәрелде; бабиллеләрнең җирен алар чүлгә әйләндерер, анда һичкем яшәмәс, кешеләр дә, җәнлекләр дә ташлап китәр ул җирне.

⁴Шул көннәрдә, шул вакытта, — дип белдерә Раббы, — Исраил вә Яһүдә халкы елый-елый үзенең Раббы Алласын эзләр.

⁵Алар Сионга алып бара торган юлны сораштырырлар һәм, йөзләрен шул тарафка борып: „Әйдәгез, Раббыга багланыйк, Аның белән мәңгелек, онытылмас килешү төзик!“ — диярләр.

⁶Минем халкым адашкан сарыклар сыман иде; көтүчеләре аларны юлдан яздырды, таулар арасына таралырга ирек бирде; таулар, калкулыклар арасында йөри торгач, яшәгән урынын онытты алар.

⁷Сарыкларыма тап булган һәркем аларны ашады; дошманнары: „Без гаепле түгел, чөнки алар үзләренең көтүлек җире, ата-бабаларының өмете булган хак Раббыга каршы гөнаһ кылдылар“, — диделәр».

⁸«Килданиләр яшәгән Бабил иленнән качыгыз, көтү алдыннан барган кәҗә тәкәсе кебек барыгыз!

⁹Чөнки Мин менә төньяк җиреннән Бабилгә каршы бөек халыкларны җыеп китерәм; алар сафларга тезелеп килерләр һәм, төньяктан һөҗүм итеп, Бабилне басып алырлар; аларның уклары һәрвакыт тиешле урынга эләгә, ул уклар — оста сугышчыларның укларыдыр.

¹⁰Килданиләр җире тәмам таланып бетәр, дошман аны гарык булганчы талар! — дип белдерә Раббы. —

¹¹Сез күңел ачасыз, тантана итәсез, Минем биләмәмне талаучы бабиллеләр! Болында бозау кебек сикерешәсез, тайлар кебек кешнисез,

¹²ләкин сезнең анагыз хур булыр, сезне тудырган хатын мәсхәрә ителер; хактыр: халыклар арасында ул иң мескене, как дала, корып-кипкән җир кебек булыр.

¹³Раббының ачуы чыгып, кеше яшәми торган урынга әйләнер ул җир, бөтенләй ташландык булып калыр; Бабил яныннан үткән һәркем шомланып калыр, аның җәрәхәтләрен күреп сызгырып куяр.

¹⁴Бабил тирәли сугышчан тәртиптә тезелеп басыгыз; укчылар, җәягезне киереп атыгыз аңа, укларны жәлләмәгез, чөнки Бабил Раббыга каршы гөнаһ кылды!

¹⁵Бабилгә каршы һәр тарафтан тавыш күтәрегез! Ул җиңелде, манаралары ауды аның, диварлары җимерелде — Раббы үче бу. Җәзага тартыгыз аны, башкаларга нәрсә эшләгән булса, аның үзенә дә шуны эшләгез!

¹⁶Бабилдә орлык чәчүчене дә, урып-җыю вакытында кулына урак алучыны да юк итегез! Аяусыз кылычтан куркып, һәр килмешәк үз халкына әйләнеп кайтыр, үз җиренә качар.

¹⁷Исраил — арысланнар куып тараткан көтү ул; башта аны Ашшур патшасы ашады, аннары Бабил патшасы Нәбухаднессар сөякләренә кадәр кимереп бетерде.

¹⁸Шулай итеп, Күкләр Хуҗасы Раббы, Исраил Алласы, болай ди: „Менә, Мин Ашшур патшасын җәзалаган кебек, Бабилнең патшасын һәм аның җирен җәзалармын.

¹⁹Ә Исраил көтүен Мин үз җиренә кайтарырмын, һәм ул Кәрмилдә вә Башанда утлап йөрер, Эфраим тауларында вә Гилыгадта тамагын туйдырыр“».

²⁰— Шул көннәрдә, шул вакытларда, — дип белдерә Раббы, — Исраилнең җинаятен эзләрләр, ләкин тырышулары юкка булыр; Яһүдәнең гөнаһын эзләрләр, әмма берни тапмаслар, чөнки Үзем исән калдырган кешеләрне Мин кичерермен.

²¹«Мератаим җиренә, шулай ук Пыкодта [85] яшәүчеләргә каршы һөҗүмгә күтәрелегез! Үтерегез аларны, соңгы кешесенә кадәр кырып бетерегез, — дип белдерә Раббы, — Мин кушканнарның барын да эшләгез!

²²Шушы илдә сугыш-кырылыш тавышы яңгырый, бар нәрсә җимерелә!

²³Бөтен дөньяны җимерүче чүкеч инде үзе яргаланган, ватылган. Халыклар күз алдында Бабил коточыргыч бер нәрсәгә әверелде.

²⁴Мин сиңа ятьмә куйдым, Бабил, һәм син, үзең дә сизмәстән, шул ятьмәгә эләктең. Миңа каршы баш күтәргән өчен, сине табып эләктереп алдылар.

²⁵Раббы Үзенең саклагычын ачты һәм газап коралларын алып чыкты, чөнки Хакимнең, Күкләр Хуҗасы Раббының, килданиләр җирендә башкарасы эше бар.

²⁶Бар тарафтан Бабилгә һөҗүм итегез, аның амбарларын ачыгыз, бар малын ашлык көшеле сыман итеп бер урынга өегез; илне тулысынча җимерегез — берни калмасын!

²⁷Аның барлык үгезләрен чалыгыз! Әйдә, суемга барсыннар! Кайгы аларга! Үзләренә тәгаенләнгән җәза көннәре җитте!

²⁸Әнә, Бабилне ташлап китүчеләрнең тавышы ишетелә; алар, Сионга килеп, Үзенең Изге йорты өчен Раббы Аллабызның үч алуы турында сөйләмәкчеләр.

²⁹Бабилгә һөҗүм итәр өчен, укчыларны чакырыгыз! Җәяләрен киереп, шәһәрне камап алсыннар — беркем качып котылырлык булмасын! Аңа, эшләренә карап, әҗерен бирегез, ул ни кылган булса, үзенә дә шуны кылыгыз, чөнки Раббыга — Исраилнең изге Затына каршы баш күтәрде ул.

³⁰Шулай, ул көнне Бабилнең яшь егетләре мәйданнарда егылып калыр, барлык сугышчылары һәлак булыр, — дип белдерә Раббы. —

³¹Менә, Мин сиңа каршы күтәреләм, тәкәббер Бабил, — ди Хаким, Күкләр Хуҗасы Раббы, — чөнки синең көнең — сиңа җәза бирер вакыт җитте!

³²Тәкәббер әнә абынып егылыр, һәм аны беркем күтәреп торгызмас. Аның шәһәрләренә Мин ут салырмын, һәм ялкын тирә-яктагы бар нәрсәне ялмап алыр».

³³Күкләр Хуҗасы Раббы болай ди: «Яһүдә халкы кебек үк, исраилиләр дә җәбер-золымнан интегә; әсир итүчеләрнең һәммәсе аларны кулларында нык тота, һич кенә дә ычкындырырга теләми.

³⁴Ләкин аларны йолып алучы Зат көчле, Аның исеме — Күкләр Хуҗасы Раббы! Үз халкын Ул һичшиксез яклар, ил-йортларына тынычлык иңдерер, ә Бабилдә яшәүчеләрнең тынычлыгын алыр.

³⁵Килданиләргә — бөтен Бабил кешеләренә, аның түрәләренә, акыл ияләренә кылыч төшсен! — дип белдерә Раббы. —

³⁶Кылыч Бабил сихерчеләренә төшсен! — Аларның акылын алсын! Гаярь сугышчыларына төшсен! — Аларны калтырарга мәҗбүр итсен!

³⁷Кылыч Бабил атларына вә арбаларына, чит халыклардан торган гаскәренә төшсен! — Аларны куркак хатыннар итсен! Кылыч Бабил хәзинәләренә төшсен! — Аларга талау килсен!

³⁸Корылык башланып [86] елга-сулары кибеп бетсен, чөнки потлар җире бу! Шул шомландыргыч сыннар илнең халкын акылдан яздырды инде.

³⁹Хактыр: анда кыргый җәнлекләр, сыртланнар вә тәвә кошлары яшәр. Бу җиргә һичкайчан кеше килеп урнашмас, һәм буын арты буын алышына торса да, ул шулай ташландык хәлдә кала бирер.

⁴⁰Сәдүм, Гамура вә алар тирәсендәге шәһәрләрне Аллаһы ничек вәйран итсә, бу җир дә шул хәлгә төшәр: анда беркем килеп урнашмас, һичбер кеше яшәмәс, — ди Раббы, —

⁴¹Менә, төньяктан бер халык килә; җир читеннән бөек кавем һәм күп кенә патшалар күтәрелеп чыга.

⁴²Кулларына җәя белән сөңге тотканнар; алар миһербансыз вә шәфкатьсез; тавышлары — диңгез шавыдай. Атларга атланып киләләр; сиңа каршы сугышыр өчен, Бабил-кыз, һәммәсе бер булып, сафка тезелгәннәр.

⁴³Алар хакындагы хәбәрне ишеткәч, Бабил патшасының куллары хәлсезләнеп салынып төште, хәсрәт басты аны; тулгак тоткан хатын кебек газапланды ул.

⁴⁴Менә, Үрдүн буендагы куаклар арасыннан чәчәкле көтүлеккә килеп чыккан арыслан кебек, бабиллеләрне Мин күз ачып йомган арада куып җибәрермен, аларның иң шәп сарык тәкәләрен сайлап алырмын. Минем белән кем тиңләшә, кем Мине хөкемгә тарта алыр?! Нинди көтүче Миңа каршы чыгар?!»

⁴⁵Шулай итеп, Раббының Бабил турындагы карарын, килданиләргә кагылышлы ниятен тыңлагыз: хактыр: көтүдәге яшь малларны сөйрәп алып китәрләр, алар белән бергә көтүлекне дә харап итәр Ул.

⁴⁶Бабилне яулаганда купкан шау-шудан җир тетрәр, үкереп елаган тавышларын башка халыклар ишетеп торыр.