Read Изге Язма, 2015 Иремия 51 Bible Online

Иремия 51 - Изге Язма, 2015 bible

Иремия 51

¹Раббы болай ди: «Менә, Мин Бабилгә, Ләб-Камайда [87] яшәүчеләргә каршы Үземнең җимерүче җилемне кузгатам.

²Бабилгә чит кавемнәрне җибәрәм: алар, бодай җилгәргәндәй, Бабилне җилгә туздырырлар, җирен таларлар, бәла килгән көнне һәр тарафтан аңа һөҗүм итәрләр.

³Бабил укчыларына җәясен киерергә ирек бирмәгез, көбә күлмәкләрен кияргә юл куймагыз! Бабилнең яшь егетләрен кызганмагыз, бөтен гаскәрен тулысынча юк итегез!

⁴Килданиләр җире мәетләр белән тулсын, кылычтан төзәлмәс яра алганнар Бабил урамнарында ятып калсын.

⁵Чөнки Исраил вә Яһүдәне үз Алласы, Күкләр Хуҗасы Раббы, ялгыз калдырмады, гәрчә Исраилнең изге Заты алдында җирләре гөнаһка баткан булса да.

⁶Бабил кылган җинаятьләр аркасында һәлак булмас өчен качыгыз аннан, гомерегезне саклап калыгыз, чөнки Раббының үч алыр вакыты җитте; һәм Ул аңа тиешле әҗерен кайтарыр!

⁷Бабил — Раббы кулындагы алтын касә иде, бөтен дөньяны исертте ул; аның шәрабын эчеп, халыклар акылларын җуйдылар.

⁸Кинәт кенә егылып, Бабил ватылды — кызганып елагыз аны! Җәрәхәтләренә бәлзәм алып килегез, бәлки, әле терелер ул».

⁹«Без Бабилне дәвалап карадык, ләкин ул терелмәде, — диде халыклар. — Калдырыгыз аны, һәркайсыбыз үз җиренә китсен, чөнки Бабилгә чыгарган хөкем күкләргә җитте, болытларга кадәр күтәрелде».

¹⁰«Раббы безне аклады: әйдәгез, Сионга барып, Раббы Аллабызның бөек эшләре турында хәбәр итик!»

¹¹Укларыгызны очлагыз, садакларыгызны тутырыгыз! Раббы, Үз йорты өчен үч алырга, Бабилне юк итәргә ниятләп, Мадай патшаларын Бабилгә каршы кузгатты.

¹²Бабил диварлары каршында байрак күтәрегез, сакчылар санын арттырыгыз, күзәтчеләр куегыз, һөҗүм итәргә әзер торыгыз! Раббы Үз ниятен гамәлгә ашырыр — Бабил халкы турында әйткәннәрен үтәми калмас.

¹³Әй син, зур сулар янында яшәүче, бай хәзинәгә ия булган шәһәр! Соңгы сәгатең сукты, гомер җебең өзелде синең.

¹⁴Күкләр Хуҗасы Раббы Үз Затыннан ант итеп әйтте: «Хактыр: сине саранча чирүе сыман дошман гаскәре басып алыр, аларның галибанә авазлары синдә яңгырап торыр!»

¹⁵Раббы Үзенең кодрәте белән җирне бар итте, зирәклеге белән галәмне ныгытты, гакылы белән күкләрне түшәде.

¹⁶Ул аваз салуга, күкләр киңлегендә сулар шаулый башлый. Җирнең читләреннән болытлар алып килә Ул, яшенле яңгырларын яудыра, Үзенең саклагычларыннан җилләр истерә.

¹⁷Аның алдында һәр кеше ахмак вә надан; көмешче, пот-сыннар коеп, үзен хур гына итә, чөнки ул ясаган әйберләр — ялган, һәм аларның җаны-тыны юк.

¹⁸Бернигә яраксыз, адашудан килеп чыккан бу нәрсәләр җәза көнендә юкка чыгачак.

¹⁹Ләкин Ягъкуб нәселенең Өлеше, Аллаһы, андый түгел: Ул — һәммә нәрсәне бар кылган Зат, һәм Исраил халкы — Аның биләмәсе; Аның исеме — Күкләр Хуҗасы Раббы!

²⁰«Син, Бабил, — Минем чүкечем, сугыш коралым; синең ярдәмеңдә Мин халыкларны кырам, патшалыкларны бөлдерәм,

²¹атларны вә җайдакларын җиңәм, арбаларны вә йөкчеләрен тар-мар китерәм,

²²ирләрне вә хатыннарны, картларны вә яшьләрне, егетләрне вә кызларны юк итәм,

²³көтүчене һәм аның көтүен, игенчене һәм аның үгезләрен, өлкә башлыкларын вә идарәчеләрен үтерәм Мин.

²⁴Ләкин Бабилгә, килданиләр җирендә яшәүче бар халыкка Сионда кылган явызлыклары өчен Мин сезнең күз алдында тиешле җәзасын бирермен. Бу — Раббы сүзе.

²⁵Әй Бабил, син, таудай булып, бөтен дөньяны һәлак итәсең, шуның өчен Мин сиңа каршы күтәрелермен, — дип белдерә Раббы, — сиңа таба кулымны сузып, кыя башларыннан түбән таба тәгәрәтермен, янып күмерләнгән тау итәрмен сине.

²⁶Өйнең дивар почмаклары өчен дә, нигезе өчен дә синнән таш алмаслар, син мәңгегә буш җир булып калырсың. Бу — Раббы сүзе».

²⁷Ил өстендә байрак күтәрегез, халыкларга быргы кычкыртыгыз! Халыкларны Бабилгә каршы орышка әзерләгез, аңа каршы Арарат, Минни вә Ашкеназ патшалыкларын чакырыгыз, гаскәрбашы билгеләгез, саранча чирүедәй исәпсез-хисапсыз атларыгызны юнәлтегез!

²⁸Бабилгә каршы халыкларны, Мадай патшаларын, өлкә башлыкларын, идарәчеләрен һәм аларга буйсынган бар илләрне сугышка әзерләгез!

²⁹Җир тетри, калтырана, чөнки Раббының Бабилгә каршы ниятләгәне гамәлгә ашты — кеше яшәми торган чүлгә әйләнде ул.

³⁰Бабил гаскәриләре, сугышудан туктап, кальгаларында утыра — көчләре бетте, куркак хатыннар кебек булды алар; Бабил биналары — ут-ялкын эчендә, капка бикләре — җимерек.

³¹ 31-32 «Шәһәребезне басып алдылар, кичүләрне кулга төшерделәр, ныгытмалар — ялкын эчендә, сугышчылар — куркуда!» дигән хәбәрне Бабил патшасына җиткерер өчен, чапкын арты — чапкын, йомышчы арты йомышчы йөгерә.

³²

³³Күкләр Хуҗасы Раббы, Исраил Алласы, болай ди: «Бабил-кыз ындыр табагындагы ашлыкка тиңдер: тиздән урак өсте җитәр, һәм аны сугарлар».

³⁴«Бабил патшасы Нәбухаднессар кимерде безне, ашап бетерде, буп-буш чүлмәккә әйләндерде; аждаһадай йотты, карынын татлы нигъмәтләребез белән тутырды, аннары безне чыгарып ташлады.

³⁵Без кичергән җәбер-золымны Бабил үзе дә кичерсен! — дияр Сион кешеләре. — Безнең кан — килданиләр өстендә!» — дияр Иерусалим халкы.

³⁶Шулай итеп, Раббы болай ди: «Менә, Мин сезне яклармын, сезнең өчен үч алырмын, Бабилнең елгасын киптерермен, су чыганакларын корытырмын!

³⁷Бабил — хәрабәләр өеменә, чүл бүреләре сыена торган урынга әйләнер, коточыргыч бер нәрсәгә әверелер, адәм мыскылына калыр, һәм анда һичкем яшәмәс.

³⁸Килданиләр арысланнар кебек үкерер, арыслан балаларыдай ырылдар.

³⁹Алар тәмам кызып җиткәч, мәҗлес оештырырмын һәм, туйганчы күңел ачсыннар да мәңгелек йокыларыннан уянмасыннар дип, исергәнче эчертермен, — дип белдерә Раббы. —

⁴⁰Мин аларны бәрән, сарык вә кәҗә тәкәсе сыман суярга алып китәрмен!

⁴¹Шешах җиңелде, бөтен дөньяның горурлыгы булган Бабил яуланды! Халыкларның котын ала торган дәһшәтле урынга әйләнде ул!

⁴²Диңгез сулары Бабилне басты, шаулы дулкыннар аны каплап китте.

⁴³Шәһәрләре коточкыч нәрсәгә — как җиргә, чүлгә, һичкем яшәми торган, кеше үтеп йөрми торган урынга әйләнде.

⁴⁴Бабил илаһы Бәлне җәзага тартырмын, йотканын авызыннан кире чыгарырмын. Халыклар инде аның янына агылмас, Бабилнең диварлары авып төшәр.

⁴⁵Халкым Минем, чык аннан! Раббының ачу-ярсуыннан җаныңны коткар!

⁴⁶Батырлыгыгызны җуймагыз, җирдә таралган имеш-мимештән курыкмагыз! Бер елда бер хәбәр килер, икенче елда икенчесе килер: „Илдә — көчләү, бер идарәче икенче идарәчегә каршы күтәрелә!“»

⁴⁷«Менә, Бабил потларына җәза бирер көннәрем җитә; бөтен Бабил җире хур булачак, бар җирдә мәетләр ятачак.

⁴⁸Күк, җир һәм анда булган бар нәрсә тантана итәчәк, чөнки Бабил өстенә төньяктан җимерүчеләр килә, — дип белдерә Раббы. —

⁴⁹Бабил җир йөзендә байтак кешенең җанын кыйды; исраилиләрне һәлак иткән кебек, ул үзе дә үләргә тиеш!

⁵⁰Кылычтан котылып калганнар, тизрәк качып китегез, тоткарланмагыз! Ерак илдә Раббыны исегездән чыгармагыз, Иерусалим йөрәгегездә булсын.

⁵¹Сез: „Хур булдык без, мәсхәрәле сүзләр ишеттек, йөзебезне кызыллык каплады, чөнки чит-ятлар Раббының Изге йортына аяк басты“, — дисез.

⁵²Менә, шундый көннәр җитәр, — ди Раббы, — Бабил потларын Мин җәзага тартырмын, бар җирдә яралылар ыңгырашып ятар.

⁵³Бабил хәтта күкләргә менеп китсә һәм югарыда үзенең кальгасын ныгытса да, Мин аңа каршы җимерүчеләр җибәрермен», — дип белдерә Раббы.

⁵⁴Бабилдән — үкереп елаган тавышлар, килданиләр җиреннән көчле җимерелү авазлары ишетелә,

⁵⁵Раббының Бабилне җимерүе бу; андагы тәкәббер авазларга чик куяр Ул. Бабил дошманнары ташкын сулар кебек шаулый, гөрелтесе яңгырап тора!

⁵⁶Бабилгә җимерүче килә, Бабил сугышчылары әсир төшәр, җәяләре сынар, чөнки Раббы — җавапка тартучы Аллаһы, әҗерен Ул тулысынча бирер!

⁵⁷«Бабилнең түрәләрен вә акыл ияләрен, өлкә башлыкларын, идарәчеләрен вә сугышчыларын Мин исергәнче эчертермен, һәм алар мәңгелек йокыга талыр — уянмас!» — дип белдерә Патша, исеме Күкләр Хуҗасы Раббы булган Зат.

⁵⁸Күкләр Хуҗасы Раббы болай ди: «Бабилнең калын диварларын нигезенә кадәр җимерерләр, биек капкаларын яндырырлар; шулай итеп, халыкларның [88] тырышуы заяга китәр, кавемнәрнең хезмәтләре утка азык булыр!»

⁵⁹Яһүдә патшасы Сәдыкыйя хакимлегенең дүртенче елында Сәдыкыйя белән бергә Бабилгә китәргә тиеш булган Махсея углы Нериядән туган Сераяһка — сәфәр кылучы патшага кунар урын табарга тиешле хезмәтчеләрнең башлыгына — Иремия пәйгамбәр әйткән сүзләр түбәндәгечә.

⁶⁰Бабилгә киләсе барлык афәтләр турында — Бабил хакындагы барлык шушы сүзләрне — Иремия төргәкле китапка язган иде.

⁶¹Иремия Сераяһка болай диде: — Бабилгә килеп җиткәч, кара аны, шушы сүзләрнең барын да кычкырып укы!

⁶²Аннары әйт: «И Раббы! Бу җир хакында Син: „Аны юк итәм, анда бер генә кеше дә, җәнлек тә яшәмәячәк, ул мәңгелек чүл булачак!“ — дидең».

⁶³Бу төргәкне укып бетергәч, аңа таш бәйлә дә Фырат елгасына ыргыт

⁶⁴һәм Раббы сүзен җиткер: «Бабил дә әнә шулай батачак һәм Мин җибәргән бәладән соң аягына баса алмаячак, тәмам хәлдән таячак!» Шушы урында Иремиянең сүзләре тәмамлана.