Read Изге Язма, 2015 Иремия 6 Bible Online

Иремия 6 - Изге Язма, 2015 bible

Иремия 6

¹Әй Беньямин кешеләре, Иерусалимнән качыгыз! Тыкуа шәһәрендә быргы кычкыртыгыз! Бәйт-Һаккеремда учак ягып кисәтегез! — Төньяктан әнә афәт вә зур һәлакәт яный!

²Нәфис, гүзәл Сион-кызны Мин бөлгенлеккә төшерәм!

³Дошман көтүчеләре, үзләренең көтүләре белән аның янына килеп, әйләнә-тирәсендә чатырларын корыр, һәркем үз өлешенә тигән җирдә көтү көтәр.

⁴„Сионга каршы сугышка әзерләнегез; торыгыз, көн уртасында һөҗүм итәбез!“ — „Юк шул, көн инде кичкә авышып бара, кичке күләгәләр төшә башлады“. —

⁵„Әйдәгез, торыгыз, төнлә һөҗүм итик, шәһәрдәге ныгытмаларны җимерик!“ — ди алар бер-берсенә».

⁶Күкләр Хуҗасы Раббы болай ди: «Иерусалимгә һөҗүм итәр өчен, агач кисегез, шәһәр тирәли туфрак өемнәре күтәрегез! Бу шәһәрне җәза көтә, чөнки ул җәбер-золым белән тулган.

⁷Чишмәдән су бәреп чыккан кебек, аңардан явызлык бөркелә — анда көчләү вә талау хөкем сөрә; Минем күз алдымда бары тик авыру-газаплар вә җәрәхәтләр генә.

⁸Акылыңа кил, Иерусалим! Юкса Мин синнән йөз чөерермен, сине чүлгә әйләндерермен, кеше яшәми торган җир итәрмен».

⁹Күкләр Хуҗасы Раббы миңа болай диде: «Исраилнең исән калган кешеләре ботаклардагы соңгы йөзем җимеше кебек җыеп алыныр: син, Иремия, йөзем җыючы кабат тикшергән кебек, кулың белән ботакларны тикшереп чык!»

¹⁰«Кемгә сөйлим?! Кемне кисәтим?! Сүзләремә кем колак салыр?! — Аларның колаклары томаланган [20], ишетмиләр; Раббы сүзен алар мәсхәрә дип кабул итә, хуш күрми.

¹¹Шуңа күрә эчемдә Раббыныкына тиң ярсу кайный, аны башкача тыеп тора алмыйм». Раббы болай ди: «Шул ачу-ярсуымны урамдагы балалар, җыелып торган яшь егетләр өстенә түк! Ир белән хатын да, соңгы көннәрен яшәүче карт та аңардан качып котылмас.

¹²Аларның йортлары, шулай ук басу-кырлары вә хатыннары бүтәннәргә күчәчәк, чөнки Мин Үземнең кулымны бу илдә яшәүче кешеләргә каршы күтәрәм, — дип белдерә Раббы. —

¹³Аларның һәммәсе, кечесеннән алып олысына кадәр, баю ягын гына карый, пәйгамбәрдән алып руханига кадәр барысы да ялган гамәл кыла.

¹⁴Халкымның җәрәхәтен алар өстән-өстән генә дәвалыйлар, „Иминлек, иминлек!“ — дип сөйләнәләр, ә иминлек юк.

¹⁵Кабахәтлек эшләгәч, ояламы соң алар?! — Юк, оялмый да, кызармый да! Шуның өчен алар егылганнар арасына егылачак, Мин җәза биреп, алар һәлак булачак!» — ди Раббы.

¹⁶Раббы болай ди: «Мин: „Юллар кисешкән урында туктап, тирә-якка күз салыгыз, борынгы юл турында сорагыз, дөрес юлның кайда икәнен белегез дә шуның буйлап барыгыз — һәм җаныгызга тынычлык табарсыз!“ — дидем. Ләкин сез: „Бармыйбыз!“ — дидегез.

¹⁷Мин: „Быргы тавышына колак салыгыз!“ — дип, сезгә сакчылар куйдым, ләкин сез: „Колак салмыйбыз!“ — дидегез.

¹⁸Шулай булгач, әй кавемнәр, тыңлагыз, халкым ни хәлгә төшәсен белеп торыгыз!

¹⁹Әй җир, тыңла! Бу халык өстенә Мин һәлакәт җибәрәм! — Яман ниятләренең җимеше бу. Алар әйткәннәремне тыңламады һәм Канунымнан баш тартты.

²⁰Шеба җиреннән килгән хуш исле сумала-майлар вә ерак илдән кайтарткан хуш исле камыш нәрсәгә Миңа?! Сезнең тулаем яндыру корбаннарыгыз кирәкми — сез китергән корбаннар күңелемә ятмый Минем».

²¹Шулай итеп, Раббы болай ди: «Бу халык алдында Мин зур каршылыклар корам, аталар — балалары белән, күрше — дусты белән шул каршылыкларга абынып егылачак һәм һәлак булачак!»

²²Раббы болай ди: «Менә, төньяк иленнән бер халык килә, җир читеннән бөек кавем күтәрелеп чыга.

²³Кулларында — җәя белән сөңге; алар рәхимсез вә миһербансыз, диңгез кебек шаулашалар, атларга атланып чабалар; сиңа һөҗүм итәр өчен, Сион-кыз, гаскәриләр сафларга тезелеп бастылар».

²⁴Иерусалим халкы: «Алар турындагы бу хәбәрне ишетеп, кулларыбыз хәлсезләнеп асылынып төште; без сызланабыз — бала тудыручы хатын кебек газапланабыз.

²⁵Кырга чыкмагыз, юлларда йөрмәгез, чөнки һәр тарафтан дошман кылычы һәм дәһшәт яный!» — дип әйтә.

²⁶Әй бичара халкым! Тупас тукымага төренеп, көлдә ауна, бердәнбер углың үлгәндәй кайгыр, ачыргаланып ела, чөнки җан кыючы дошман безнең өскә көтмәгәндә килер!

²⁷«Мин сине, Иремия, — тимер эретүче, ә халкымны мәгъдән [21] иттем: син аны сынарга, тоткан юлын бәяләргә тиешсең.

²⁸Алар бөтенесе киребеткән вә тыңлаусызлар, ялган-гайбәт таратучылар; бәгырьләре бакыр йә тимердәй каты аларның, һәм барысы да азгындыр.

²⁹Тимерче күреге әнә һава өрдерә, учак ялкынында кургаш инде эреп бетте, әмма юшкын аерылып чыкмады — эретүче юкка гына тырышты [22].

³⁰Аларны „читкә тибәрелгән көмеш“ дип йөртерләр, чөнки Раббы алардан баш тартты».