Read Изге Язма, 2015 Иремия 9 Bible Online

Иремия 9 - Изге Язма, 2015 bible

Иремия 9

¹Башым — чишмә, күзләрем яшь чыганагы булса, яуда һәлак булган бичара халкымны кызганып, көн-төн елар идем.

²Әгәр чүлдә сыеныр урыным булса, халкымны калдырып китәр идем — алар һәммәсе дә — уйнашчылар, хыянәтчел кешеләр өере.

³«Аларның телләре, ялган сөйләр өчен, җәя кебек киерелгән; җирдә алар дөреслек белән түгел, гаделсезлек кылып көчәеп баралар; бер явызлык артыннан икенчесен эшләп торалар, Минем барлыгымны да белмиләр, — дип белдерә Раббы. —

⁴Һәркем үзенең дусларыннан саклансын, туганнарына ышанмасын, чөнки һәммәсе үз туганының үкчәсенә баса [26], һәр дус үз дустына яла яга.

⁵Һәркем үзенең дустын алдый, беркем дә дөресен сөйләми — телләре ялган сөйләргә өйрәнеп беткән; хәлдән тайганчы гөнаһ кылалар да тәүбә итәргә көчләре калмый.

⁶Җәбер өстенә җәбер, мәкер өстенә мәкер! [27] Алар Мине белергә теләмиләр», — дип белдерә Раббы.

⁷Әнә шуның өчен Күкләр Хуҗасы Раббы болай ди: «Мин аларны тимер эреткән кебек эретеп сынармын! Бичара халкым белән тагын нәрсә эшли алам Мин?!

⁸Аларның телләре — үтергеч ук, авызлары мәкер белән тулган; якыны белән дусларча сөйләшсә дә, күңеленнән, ничек алдарга икән моны, дип уйлап тора.

⁹Шулай икән, Мин аларны җәзасыз калдырыйммы?! — дип белдерә Раббы. — Шундый халыктан үч алмыйммы?!»

¹⁰Мин тауларны кызганып елармын, даладагы көтүлекләрне кызганып, үкереп елармын, чөнки алар көеп беткән, анда хәзер беркем йөрми, терлекләр мөгрәве ишетелми; күк кошларыннан алып хайваннарга кадәр барысы да качып-таралып беткән.

¹¹«Иерусалимне ташлар өеме, чүл бүреләре өчен сыену урыны итәм, Яһүдә шәһәрләрен кеше яшәми торган чүлгә әйләндерәм!» — ди Раббы. Раббыдан мин:

¹²— Бу җир ни өчен һәлак булды, җан иясе йөрми торган чүл сыман көеп бетте? Моны аңларга кемнең акылы җитәр икән?! Раббы сөйләгәнне аңлатып бирүче кеше табылыр микән?! — дип сорадым.

¹³Раббы әйтте: — Минем Канунымны кире каккан, сөйләгәннәремә колак салмаган, Канун кушканча яшәмәгән өчен бу.

¹⁴Алар үҗәт йөрәкләренә буйсындылар, ата-бабалары өйрәткәнчә, Багалга иярделәр.

¹⁵Шуңа күрә Күкләр Хуҗасы Раббы, Исраил Алласы, болай ди: — Мин бу халыкка әрем ашатам, агулы су эчертәм.

¹⁶Аларны үзләре дә, ата-бабалары да белмәгән халыклар арасына таратам, артларыннан кылыч җибәреп, тәмам кырып бетерәм.

¹⁷Күкләр Хуҗасы Раббы болай ди: «Инде колак салыгыз! Егълаучы хатыннар яллагыз, аларның иң осталарын чакырыгыз».

¹⁸«Тизрәк килсеннәр, күзләребездән яшьләр агарлык, керфекләребездән сулар түгелерлек итеп, безнең хакта еласыннар, — ди халык. —

¹⁹Әнә, Сион ягыннан „Аһ, нинди бөлгенлеккә төштек, оятыбыз нинди зур! Йортларыбыз җимерек, яшәгән җиребезне ташлап китәргә мәҗбүрбез“ дигән тавыш ишетелә».

²⁰Әй хатыннар, Раббы сүзен тыңлагыз, Ул әйткәннәргә колак салыгыз! Кызларыгызга, бер-берегезгә кайгы җырлары өйрәтегез:

²¹«Тәрәзәләребездән үлем керде, зиннәтле сарайларыбызга аяк басты, урамда уйнаган балаларны, мәйданнарда җыелып торган егетләрне алып китте».

²²«Әйт, Иремия, Раббы болай дип белдерә, диген: „Кешеләрнең мәетләре кырда тирес кебек, уракчы артыннан тезелеп калган көлтәләр кебек ятып калыр — аларны җыеп алучы да булмас“».

²³Раббы болай ди: «Зирәк кеше — үзенең зирәклеге, көчле кеше — үзенең көче, бай кеше үзенең байлыгы белән мактанмасын!

²⁴Әгәр мактана икән, Мине Раббы дип танып белүе белән, Минем күңелгә хуш килгән мәрхәмәт, гаделлек вә хаклыкка таянып эш итүем белән мактансын! Бу — Раббы сүзе».

²⁵Менә, — дип белдерә Раббы, — йөрәкләре сөннәтләнмәгән [28] кешеләргә —

²⁶Мисыр, Яһүдә, Эдом, Аммон, Мәаб халкына һәм, чүлдә көн күреп, чигә чәчләрен кыручыларга җәза бирер көннәрем якынлаша, чөнки исраилиләрнеке кебек үк аларның да йөрәге сөннәтсездер.