Read Изге Язма, 2015 Кайгы җыры 3 Bible Online

Кайгы җыры 3 - Изге Язма, 2015 bible

Кайгы җыры 3

¹Мин — Раббының ачу таягын үз җилкәмдә татыган кешемен.

²Ул мине, җитәкләп алып китеп, яктыга түгел, ә караңгыга китереп кертте.

³Әйе, Үзенең кулы белән Ул мине һәрдаим, көннәр буе җәзалый.

⁴Бәдәнемне вә тән тиремне арыгайтты Ул, сөякләремне җимерде.

⁵Һәр яктан камап алып, авыр газапларга урады.

⁶Ул мине, күптән үлгән кешедәй, караңгыга кертеп утыртты.

⁷Чыкмасын дип, мине дивар белән урап алды, авыр богаулар кидерде.

⁸Күпме генә ярдәм сорап ялварсам да, догама колак салмады.

⁹Юлларымны ташлар белән томалады, сукмакларымны кыегайтты.

¹⁰Ул мине аю кебек сагалап торды, арысландай посып көтте.

¹¹Барган юлымнан төртеп чыгарып, мине ботарлап ташлады.

¹² 12-13 Садагыннан [8] ук алып, җәясен киерде, миңа төбәп, бөерләремә укларын батырды.

¹³

¹⁴Мин бар халкым өчен көлкегә әйләндем — үзләренең җырларында алар мине көнозын мәсхәрәли.

¹⁵Ул мине ачы үлән белән туендырды, әче әрем суын туйганчы эчерде.

¹⁶Чуерташка бәреп, тешләремне җимерде, мине тузанга салып таптады.

¹⁷Җаным тынычлыгын җуеп, иминлекнең нәрсә икәнен оныттым.

¹⁸«Түземлегем бетте, Раббыга өметем юкка чыкты!» — дидем.

¹⁹Кичергән газапларымны, каңгырып йөрүләремне уйласам — анда бары әрем вә үт әчесе генә.

²⁰Шул турыда уйланам да, җаным егәрен җуя.

²¹Әмма өметемне өзмим, чөнки менә нәрсәне исемә төшерәм:

²²Раббы мәрхәмәт күрсәткәнгә юкка чыкмадык без, Аның рәхим-шәфкате мәңге бетәрлек түгел.

²³Аның шул сыйфатлары һәр иртәдә яңарып тора. Синең тугрылыгың бөектер, и Раббым!

²⁴«Раббы — минем өлешем-язмышым», — дим үз-үземә, шуңа күрә мин Аңа өметләнәм.

²⁵Раббы Үзенә өмет баглаган, Аның йөз нурын эзләгән җанга игелекледер.

²⁶Түземлек күрсәтүче, Раббы коткарыр, дип өметләнүче — бәхетледер.

²⁷Раббыга буйсыну камытын яшь чагында тарткан кеше — бәхетледер.

²⁸Берьялгызы сүзсез генә утырсын ул кеше, Раббы аңа камытны кидергәндә.

²⁹Буйсыну күрсәтеп, йөзе белән җиргә орынсын — бәлки, әле өмет бардыр.

³⁰Кыйнаучыга яңагын куйсын ул, күңеле кайтканчы тиргәлсен.

³¹Хуҗа-Хаким бөтенләйгә ташламый!

³²Кайгы-хәсрәткә дучар итсә дә, рәхим-шәфкатен дә күрсәтә, чөнки Аның мәрхәмәте чиксездер.

³³Адәм балаларын газапка вә кайгыга салырга яратмый Ул.

³⁴Җирдәге барча әсирләрнең аяк астында тапталуын,

³⁵кешенең Аллаһы Тәгалә күз алдында хокуклардан мәхрүм ителүен,

³⁶гадел хөкем чыгарылмавын Хуҗа-Хаким күрмимени?!

³⁷Хуҗа-Хаким боермаса, кемнең сүзе тормышка ашыр икән?!

³⁸Бәла-каза да, яхшылыклар да Аллаһы Тәгалә ихтыярында түгелме?!

³⁹Җәзаны үз гөнаһлары өчен алгач, адәм баласына нигә зарланырга?!

⁴⁰Йөргән юлларыбызга җентекләп карыйк та Раббыга кире кайтыйк.

⁴¹Йөрәгебезне һәм кулларыбызны күктәге Аллаһыга сузыйк.

⁴²Без гөнаһ кылдык, кирелек күрсәттек, һәм Син безне кичермәдең.

⁴³Син, ачуыңа төренеп, безне эзәрлекләдең, һич кызганмый һәлак иттең.

⁴⁴Бер генә дога да Сиңа барып ирешмәсен өчен, болытларга бөркәндең.

⁴⁵Халыклар арасында чүп вә җирәнгеч нәрсә иттең Син безне.

⁴⁶Барлык дошманнарыбыз безне мыскыллап көлде.

⁴⁷Безгә тигән өлеш — коточкыч курку вә тозактыр, бөлгенлек вә һәлакәттер.

⁴⁸Бичара халкымның кырылуын күреп, күземнән яшьләрем елга булып ага.

⁴⁹ 49-50 Раббы, күкләрдән карап, шушыларны күргәнчегә кадәр күз яшьләрем һич туктамый, берөзлексез агар минем.

⁵⁰

⁵¹Шәһәрем кызларының язмышын күреп, җаным өзгәләнә минем.

⁵²Сәбәпсезгә миңа нәфрәтләнгән дошманнарым мине кош тоткан кеби тотмак булды.

⁵³Гомеремнән яздырыр өчен, чокырга ташлады, өстемә ташлар ыргытты.

⁵⁴Сулар башымнан ук күмеп китә язды, «Беттем!» — дип уйладым мин.

⁵⁵Тирән чокырдан, Раббым, Сине ярдәмгә чакырдым.

⁵⁶«Ялваруыма, аһ оруыма колагыңны томалама», — дидем, һәм Син мине ишеттең.

⁵⁷Дәшкән чагымда Син, якын килеп, миңа: «Курыкма!» — дидең.

⁵⁸Син, Хуҗа-Хакимем, минем эш-дәгъвамны якладың, җанымны саклап калдың.

⁵⁹Миңа каршы кылынган гаделсезлекне күрәсең Син, Раббым, — минем эшемә хак хөкемеңне чыгар!

⁶⁰Дошманнарның никадәр үчле булуын, миңа каршы корган хәйлә-мәкерләрен күреп торасың.

⁶¹Аларның мине тиргәүләрен, миңа каршы нәрсә ниятләвен,

⁶²көнозын минем хакта пышылдашуын һәм ниләр сөйләвен Син ишетеп торасың, Раббым.

⁶³Күрче: утырганда да, аяк өсте торганда да, минем хакта мәсхәрәле җырлар җырлый алар.

⁶⁴Кылган эшләренә карап, җәзасын бир аларга, Раббым;

⁶⁵йөрәкләрен авыр хәсрәткә сал, өсләренә каргышыңны яудыр!

⁶⁶Ачуыңнан ярсып эзәрлеклә, күкләрең астында яшәүче дошманнарымны юк ит, Раббым!