Read Изге Язма, 2015 Кайгы җыры 4 Bible Online

Кайгы җыры 4 - Изге Язма, 2015 bible

Кайгы җыры 4

¹Алтын әнә ничек төсен югалтты, алтынның иң яхшысы тоныкланып калды! Изге асылташлар һәрбер урам чатында аунап ята!

²Саф алтындай кадерле Сион балаларын чүлмәкче ясаган әйбергә — балчык чүлмәккә тиңлиләр хәзер!

³Хәтта чүл бүреләре дә, имчәк каптырып, балаларын күкрәк сөте белән туендыра, ә халкымның хатын-кызлары, чүлдәге тәвә кошы сыман, кызганмыйча балаларын ташлап калдыра.

⁴Имчәк баласының, тамагы кибеп, аңкавына теле ябыша; балалар икмәк сорый, ләкин һичкем аларга берни бирми.

⁵Элек тәмле ризыклар белән сыйланганнар хәзер әнә урамда ачтан үлә, җете кызыл киемнәр [9] киеп үскән кешеләр чүплектә казына.

⁶Кылган гөнаһлары өчен бичара халкым кеше кулы кагылмыйча мизгел эчендә юк ителгән Сәдүм шәһәреннән дә катырак җәзага тартылды.

⁷Сионның аксөякләре кардан чистарак, сөттән аграк иде, алсу тәннәре мәрҗәннән матуррак, үзләре зәңгәр якутка тиң иде.

⁸Ә хәзер йөзләре корымнан кара — урамда аларны танымыйлар; тиреләре сөяккә ябышкан, кибеп бетеп, агач кайрысыдай булган.

⁹Басу җимеше азлыктан ачка интегеп үлүчеләргә караганда кылычтан узганнар — бәхетлерәктер.

¹⁰Ана кешенең назлы куллары үз баласын пешерде — һәлакәткә юлыккан бичара халкыма алар ризык булды.

¹¹Раббының каһәре кайнап ташыды: ачуыннан ярсып, Сионны Ул утка тотты, шул ут шәһәрне нигезе белән бергә йотты.

¹²Җир йөзендәге патшаларның, дөньяда яшәүче кешеләрнең берсе дә, Иерусалим дошманнары шәһәр капкасыннан керер, дип ышанмады.

¹³Болар һәммәсе Иерусалим пәйгамбәрләренең гөнаһлары, руханиларының җинаятьләре өчен җәза булды — алар кала диварлары эчендә тәкъва кешеләрнең канын түктеләр.

¹⁴Алар, сукырлар сыман, урамнарда адашып йөри хәзер, канга буялып нәҗесләнеп беткәннәр, киемнәренә орынырга һичкем кыймый.

¹⁵«Китегез, нәҗесләр! — дип кычкыралар аларга. — Китегез, кит, кагылмагыз безгә!» Һәм алар, биредән качып, чит халыклар арасында каңгырып йөриләр, әмма анда да: «Алар безнең арада калырга тиеш түгел!» — дигән сүзләрне ишетәләр.

¹⁶Раббы аларны Үзе куып таратты; Ул инде аларга күз-колак булмас. Кылган җинаятьләре өчен руханиларга инде — хөрмәт, өлкәннәргә илтифат бетте.

¹⁷Юкка гына, ярдәм көтеп, күзләребез талды; безне коткара алмаган халыкны юкка гына манарадан күзләп тордык.

¹⁸Безнең һәр адымыбызны күзәтеп тордылар — без урамда йөри алмадык; соңгы сәгатебез якынлашты, көннәребез инде санаулы — гомеребезнең ахыры җитте!

¹⁹Безне эзәрлекләүчеләр күктә очкан бөркетләрдән җитез иде; алар безне тау-таш арасында куып йөртте, чүлләрдә сагалап торды.

²⁰Тормышыбыз сулышы — башына май сөртелгән, Раббы куйган патшабыз — алар тозагына эләкте. Ә без патша турында: «Халыклар арасында аның күләгәсендә яшәрбез», — дигән идек.

²¹Утс җирендә яшәүче Эдом-кыз, шатлан һәм күңел ач! Тик Раббының ачу касәсен [10] син дә татырсың, эчеп исереп, шәрә калырсың.

²²Әй Сион-кыз! Җинаятең өчен инде җәза тәмамлана, Раббы сине бүтәнчә сөргенгә җибәрмәс; ләкин сине Ул, әй Эдом-кыз, җинаятең өчен җәзага тартыр, гөнаһларыңны фаш итәр!