Read Изге Язма, 2015 Яхәзкыл 23 Bible Online

Яхәзкыл 23 - Изге Язма, 2015 bible

Яхәзкыл 23

²— И адәм углы! Бер ананың ике кызы бар иде.

³Алар яшьли үк Мисырда фәхешлек иттеләр; анда аларның күкрәкләрен иркәләделәр, гыйффәтле имиләрен изделәр.

⁴Кызларның олысын Оһола, кечесен Оһолиба дип йөрттеләр. Алар Минеке иделәр, угыл вә кызлар тудырдылар. Оһоланы — Самарея, Оһолибаны Иерусалим дип атыйлар иде.

⁵ 5-6 Минеке булуга карамастан, Оһола фәхешлек итте, үзенең сөяркәләренә, ашшурлы сугышчыларга — зәңгәр төстәге киемнәр киеп йөрүче башлык вә хакимнәргә нәфесе төште. Алар барысы да — чибәр егетләр вә атлы җайдаклар.

⁶

⁷Ашшурның барлык күренекле угылларына фахишә булды, сөяркәләренең потлары белән үзен нәҗесләде ул.

⁸Яшь чагыннан ул Мисыр сөяркәләре белән йоклады, алар аның гыйффәтле имиләрен изде, үз шәһвәтләрен канәгатьләндерде. Шуннан бирле ул фәхешлек итүне ташламады.

⁹Шуның өчен Мин аны сөяркәләре — үзе яраткан Ашшур угыллары кулына бирдем.

¹⁰Алар, аны чишендереп, угыл вә кызларын тартып алдылар, ә үзен кылыч белән чабып үтерделәр. Аңа җәза бирделәр, һәм хатын-кыз арасында ул йөз карасына әйләнде.

¹¹Ә аның сеңлесе Оһолиба боларны күреп торды, апасыннан ул азгынрак булып чыкты һәм күбрәк фәхешлек кылды.

¹²Ашшур угылларына — башлыкларга, хакимнәргә, баштанаяк коралланган сугышчыларга, атка атланып йөрүче җайдакларга аның нәфесе төште — алар барысы да чибәр егетләр иде.

¹³Мин аның үзен нәҗесләвен, икесенең дә йөргән юллары бер булуын күрдем.

¹⁴Кызларның монысы тагын да күбрәк фәхешлек кылды. Диварда кызыл буяулар белән ясалган килдани ирләрнең сурәтләрен,

¹⁵билләренә пута буган, зиннәтле баш киемнәре кигән, килданиләр җирендә, Бабилдә туып үскән гаскәр башлыкларын хәтерләткән сурәтләрне күрде ул.

¹⁶Бер карауда ук аның нәфесе төште һәм килданиләр җиренә ул илчеләрен җибәрде.

¹⁷Шуннан соң Бабил угыллары аның ятагына килделәр, аның белән уйнашлык кылып, аны нәҗесләделәр. Нәҗесләнгәннән соң, үзенең үк алардан гайрәте чикте.

¹⁸Ул ачыктан-ачык фәхешлек итә һәм аның шәрәлеге ачыла башлагач, бертуган апасыннан гайрәтем чиккән кебек, сеңлесеннән дә гайрәтем чикте Минем.

¹⁹Һәм ул, яшь чагында Мисыр җирендәге фәхешлеген искә төшереп, тагын да күбрәк азына башлады.

²⁰Әгъзалары ишәкнеке, ә дәртләре атныкы кебек булган сөяркәләрне яратты ул анда.

²¹Шулай итеп, яшь чагыңда мисырлылар синең имиләреңне иркәләгәнне һәм яшь күкрәгеңне изгәнне — шул уйнашлык итүеңне сагынып искә төшерә идең.

²² 22-23 Шуңа күрә, Оһолиба, Хуҗа-Раббы болай дип әйтә: «Синең гайрәтең чиккән сөяркәләреңне Мин сиңа каршы котыртам һәм Бабил угылларын вә барлык килданиләрне, Пыкод, Шоа вә Коа угылларын, алар белән бергә чибәр Ашшур егетләрен төрле яктан синең каршыңа китерәм. Алар барысы да — башлыклар вә хакимнәр, күренекле гаскәр башлыклары, оста җайдаклар.

²³

²⁴Алар сиңа каршы корал, сугыш арбалары һәм олаулар белән, күп санлы халкын ияртеп киләчәкләр, зур вә кечкенә калканнар тотып, очлымнар киеп, сине уратып алачаклар; сине алар хөкеменә тапшырам, алар сиңа үз хөкемнәрен чыгарачак.

²⁵Көнче ир кебек ачуымны сиңа юнәлтәм, һәм алар сине аяп тормаячак: борының белән колакларыңны кисеп алачак, калган кешеләрең исә кылычтан һәлак булачак; угылларың белән кызларыңны алып китәчәкләр, исән калганнарны ялкын ашаячак;

²⁶өстеңнән киемеңне, бизәнү әйберләреңне салдырып алачаклар.

²⁷Мисыр җирендә башланган азгынлыгыңа, фәхешлегеңә Мин чик куячакмын, шул гадәтләреңә бүтән күтәрелеп тә карамассың, Мисырны искә дә алмассың».

²⁸Хуҗа-Раббы болай дип әйтә: «Менә, Мин сине үзең күрәлмаган, гайрәтең чиккән кешеләр кулына бирәм.

²⁹Сине аямаслар, хезмәт итеп тапкан малыңны алар тартып алырлар, сине шәрә, ялангач калдырырлар, һәм, фәхешлегең ачылып, син хур булырсың. Азгынлыгың, фәхешлегең

³⁰сине шушы хәлгә төшерде, чөнки син чит халыклар белән уйнашлык иттең һәм аларның потлары белән үзеңне нәҗесләдең.

³¹Син апаң юлыннан киттең, шуңа күрә кулыңа аның касәсен тоттырам».

³²Хуҗа-Раббы болай дип әйтә: «Син апаң эчкән зур, тирән касәдән эчәрсең, мәсхәрә булырсың, көлкегә калырсың, чөнки касәң тирән.

³³Исерерсең һәм кайгыга батарсың; һәлакәт вә бөлгенлек — апаң Самарея касәсе ул!

³⁴Син касәңне төбенә кадәр эчәрсең һәм чәлпәрәмә китереп ватарсың; кайгыдан күкрәгеңне төярсең. Моны Мин әйттем», — дип белдерә Хуҗа-Раббы.

³⁵Шуңа күрә Хуҗа-Раббы болай дип әйтә: «Мине онытканга, Миннән ваз кичкәнгә күрә, азгынлыгың һәм фәхешлегең өчен тиешле җәзасын ал!»

³⁶Раббы миңа тагын болай диде: — И адәм углы! Оһола белән Оһолибаны хөкем итәсең килсә, аларга эшләгән әшәкелекләрен белдер.

³⁷Алар бит зина кылдылар, һәм куллары канга батты. Алар үзләренең потлары белән зина кылдылар, Минем өчен тудырган угылларын, потларга азык итәр өчен, ут аша үткәрделәр.

³⁸Алар миңа каршы бер үк көндә менә нәрсә эшләделәр: Минем изге йортымны нәҗесләделәр һәм шимбә көннәремне боздылар.

³⁹Балаларын потларга корбан иткән көндә алар, Минем изге йортыма кереп, аны нәҗесләделәр; менә нәрсә эшләделәр алар Минем өемдә!

⁴⁰Алар хәтта, үзләренең илчеләрен җибәреп, еракларда яшәгән кешеләрне чакыртып китерделәр, юынып, күзләренә сөрмә тартып, бизәнү әйберләрен тагып, аларны каршы алдылар,

⁴¹өстәл янына куелган матур кәнәфигә утырып, табынга Минем хуш исле сумала-майларымны куйдылар.

⁴²Әйләнә-тирәдә кәеф-сафа коручыларның тавышлары яңгырап торды, чүлдән алар янына эчкечеләр белән бергә байтак кеше килеп, апалы-сеңелле икесенең дә кулларына беләзекләр, башларына матур таҗлар кидерделәр.

⁴³Шуннан Мин азгынлыктан арыган сеңелләрнең берсе турында: «Алар аның белән фахишә белән эш иткәндәй мөгамәлә кылсыннар!» — дидем.

⁴⁴Һәм алар аның белән уйнашлык иттеләр, фахишәләр белән йоклагандай, азгын Оһола һәм Оһолиба белән йокладылар.

⁴⁵Тәкъва ирләр аларга хөкем оештырыр; аларны зина кылучы һәм кан коючыларны хөкем иткән кебек хөкем итәрләр, чөнки алар зиначылар, һәм куллары да канлы.

⁴⁶Хуҗа-Раббы болай дип әйтә: «Котларын алып таласыннар өчен, аларга каршы халыкны җыеп китер.

⁴⁷Гавам аларны таш атып тукмар, кылыч белән тураклар, угыл вә кызларын үтерер, йортларын яндырыр.

⁴⁸Бу җирдә Мин азгынлыкка шушылай итеп чик куярмын, бар хатыннар моннан сабак алыр, сезнең кебек йөгәнсез гамәлләр кылмас.

⁴⁹Азгынлык өчен тиешле җәзасын алырсыз, потларыгыз белән кылган гөнаһларыгыз өчен дә җәзасыз калмассыз, һәм шунда Минем Хуҗа-Раббы икәнемне белерсез».