Read Изге Язма, 2015 Яхәзкыл 7 Bible Online

Яхәзкыл 7 - Изге Язма, 2015 bible

Яхәзкыл 7

¹Миңа Раббы сүзе килеп иреште:

²— Син, адәм углы, Хуҗа-Раббы Исраил җиренә болай дип әйтә, диген: «Һәлакәт! Җирнең дүрт почмагына һәлакәт килде.

³Инде менә соңгы сәгатең сукты, синең өскә ачуымны яудырачакмын, йөргән юлларыңа карап хөкем итәчәкмен, барлык әшәкелекләрең өчен җавап бирергә мәҗбүр итәчәкмен.

⁴Мин сине кызганып тормам, ярлыкамам, йөргән юлларың һәм барлык әшәкелекләрең өчен җәзалармын. Шул чагында Минем Раббы икәнемне белерсең».

⁵Хуҗа-Раббы болай дип әйтә: «Менә, бәла артыннан бәла килә.

⁶6-7 Соңгы сәгать җитте, килеп җитте ул, сиңа якынлашты. Менә ул килә! Ябырылып, һәлакәт килә сиңа, ошбу җирдә яшәүче! Шул вакыт килеп җитте. Ул көн инде бик якын. Тауларда күңел ачу авазлары түгел, курку тавышлары яңгырый торган вакыт җитә.

⁸Тиздән өстеңә ярсуымны түгәрмен, ачуымны алырмын синнән, йөргән юлларыңа карап хөкем итәрмен, барлык әшәкелекләрең өчен хисап тотарсың!

⁹Кызганып тормам Мин сине, ярлыкамам, йөргән юлларың вә әшәкелекләрең өчен җәзасын бирермен. Шул чагында Минем — Раббы, җәза бирүче Зат икәнемне белерсең.

¹⁰Менә ул көн, менә ул килеп җитте! Бәла килде. Таяк чәчәк атты, тәкәбберлек бөреләнде.

¹¹Җәбер-золым явызлык таягына әверелде. Алардан бернәрсә дә калмаячак: бик күп кешеләре дә, байлыклары да, муллыклары да, өстенлекләре дә юкка чыгачак.

¹²Шул вакыт килеп җитте, ул көн килеп иреште; җир сатып алган кеше куанмасын, сатарга мәҗбүр булган кеше кайгырмасын, чөнки барысына бик нык ачуым чыкты.

¹³Чөнки җирен саткан кеше үзе исән чакта кабат анда әйләнеп кайтмаячак; алар хакында Аллаһыдан иңгән күренеш кире алынмаячак; гөнаһлары аркасында беркем дә үзенең тормышын саклап кала алмаячак.

¹⁴Быргы кычкыртуга һәммәсе әзер булып торса да, беркем сугышка бармас, чөнки аларның бөтен өеренә бик нык ачуым чыкты.

¹⁵Дошман кылыч белән шәһәрнең тышкы ягында тора, ә шәһәр эчендә ачлык вә үләт чире генә. Кырдагы кеше кылычтан һәлак булыр, ә шәһәр эчендәгеләрне ачлык вә үләт чире кырыр.

¹⁶Исән калганнар тауларга качып китәр, һәм үзәнлектәге күгәрченнәр кебек һәркайсы үзенең гөнаһлары өчен сыкрар.

¹⁷Һәркайсының кулы салыныр, тезләре су өсте сыман дерелдәп торыр.

¹⁸Шул чагында алар тупас тукымага төренәчәк, дәһшәткә күмеләчәк, йөзләре оялудан кызарачак, башларын кырачак алар.

¹⁹Үзләренең көмешләрен урамга чыгарып атачак алар, алтыннары хәрәм әйбер кебек булачак. Көмешләре дә, алтыннары да Раббының ачу көнендә коткара алмас аларны. Алтын вә көмешләре тамакларын туйдырмаячак, корсакларын да тутырмаячак, чөнки болар аларның гөнаһына сәбәпче булды.

²⁰Кешеләр, үзләренең матур әйберләре белән горурланып, шулардан әшәке, җирәнгеч сыннар ясадылар. Шуңа күрә Мин әлеге әйберләрне кешеләр өчен хәрәм нәрсәгә әверелдерәм.

²¹Мин аларны чит кешеләргә ганимәт [6] итеп вә җир йөзендәге явыз бәндәләргә табыш итеп бирәм; шул кешеләр аларны нәҗесләячәк.

²²Мин алардан йөземне читкә борырмын, һәм алар Минем кадерле йортымны нәҗесләячәк — юлбасарлар, анда кереп, аны нәҗесләячәк.

²³Зынҗырлар ясагыз, чөнки бу җир канлы җинаятьләр белән сугарылган, шәһәр җәбер-золым белән тулган.

²⁴Мин бирегә иң явыз халыкларны китерәчәкмен, һәм алар биредәге йортларны үз кулына төшерәчәк. Мин көчлеләрнең тәкәбберлеген бетерәчәкмен, аларның изге урыннары нәҗесләнәчәк.

²⁵Дәһшәт килгәч, алар тынычлык эзләр, ләкин таба алмас.

²⁶Бәла артыннан бәла килер, бер имеш-мимеш икенчесен тудырыр, пәйгамбәрләрдән илаһи күренешләр сорарлар, руханилар канун өйрәтүдән туктар, өлкәннәр киңәш бирә алмас.

²⁷Патша хәсрәтләнер, түрәләр өметен өзәр, халыкның куллары калтырар. Мин аларның кылган гамәлләренә карап җәзасын бирермен, үз кагыйдәләре буенча хөкем итәрмен, һәм алар Минем Раббы икәнемне белерләр».