Read Изге Язма, 2015 Даниил 3 Bible Online

Даниил 3 - Изге Язма, 2015 bible

Даниил 3

¹Нәбухаднессар патша, биеклеге — алтмыш, киңлеге алты терсәк [3] булган алтын сын ясатып, аны Бабил өлкәсендәге Дүрә тигезлегенә куйдырды

²һәм үзе куйдырган шул сынны изгеләштерү тантанасына түрәләрне, җитәкчеләрне, өлкә идарәчеләрен, киңәшчеләрне, хәзинәчеләрне, хөкемчеләрне, мәхкәмә күзәтчеләрен һәм барча төбәкләрнең башлыкларын җыярга әмер бирде.

³Әлеге түрәләр, Нәбухаднессар патша төзеткән сынны изгеләштерү тантанасына җыелып, сын каршына килеп баскач,

⁴сөрәнче көчле тавыш белән болай дип белдерде: — Барлык халыклар, кавемнәр һәм кабиләләр! Сезгә шундый фәрман бирелә:

⁵мөгез быргы, курай, гөслә, лира, саз, сорнай һәм башка уен коралларының тавышын ишетүгә, Нәбухаднессар куйган алтын сын алдында җиргә капланып сәҗдә кылыгыз!

⁶Кем дә булса җиргә капланып сынга сәҗдә кылмый икән, аны шундук ут бөркеп торган мичкә атачаклар!

⁷Уен коралларының тавышы ишетелүгә, барлык халыклар, кавемнәр һәм кабиләләр җиргә капланып Нәбухаднессар патша төзеткән алтын сынга сәҗдә кылдылар.

⁸ 8-9 Шунда килданиләрдән берничә кеше, килеп, Нәбухаднессар патшага яһүдиләр өстеннән әләкләде: — Мәңге яшә, патшабыз!

¹⁰10-11 Син, патша, «быргы, курай, гөслә, лира, саз, сорнай һәм башка төр уен коралларының тавышын ишетү белән, һәр кеше җиргә капланып алтын сынга сәҗдә кылырга тиеш, инде кем дә булса җиргә капланып сынга сәҗдә кылмый икән, аны ут бөркеп торган мичкә атарга» дигән фәрман биргән идең.

¹²Бабил илендәге эшләр белән идарә итәргә синең тарафтан билгеләнгән яһүди ирләр Шадрах, Мешах һәм Әбеднәгү синең әмереңә буйсынмыйлар, патша, алар синең илаһларыңны кадерләмиләр һәм син куйган алтын сынга да сәҗдә кылмыйлар.

¹³Ачуыннан ярсыган Нәбухаднессар шундук Шадрах, Мешах һәм Әбеднәгүне китерергә боерды. Әлеге ирләрне патша каршына китереп бастыргач,

¹⁴Нәбухаднессар аларга: — Сез, Шадрах, Мешах һәм Әбеднәгү, минем илаһларымны кадерләмисез һәм мин куйдырган алтын сынга сәҗдә кылмыйсыз, шул дөресме?

¹⁵Алайса хәзер сез, быргы, курай, гөслә, лира, саз, сорнай һәм башка уен коралларының тавышын ишетүгә, мин ясаган сынга сәҗдә кылырга әзер торыгыз, инде сәҗдә кылмыйсыз икән, сезне шундук ут бөркеп торган мичкә атачаклар; ул вакытта инде бер генә илаһ та минем кулдан сезне коткара алмас, — диде.

¹⁶Нәбухаднессар патшага җавап итеп, Шадрах, Мешах, Әбеднәгү болай диделәр: — Синең бу сүзләреңә җавап биреп торуның хаҗәте юктыр.

¹⁷Кадерләгән Аллабыз коткара алса, Ул безне ут булып кызган мичтән һәм синең кулдан да коткара алачак, патша.

¹⁸Инде Аллаһы безне коткармаган очракта да, сиңа шул мәгълүм булырга тиеш, патша: без синең илаһларыңны кадерләмәячәкбез һәм син куйган алтын сын алдында баш ормаячакбыз.

¹⁹Шушы сүзләрне ишетүгә, Нәбухаднессарның, Шадрах, Мешах һәм Әбеднәгүгә бик нык ачуы чыгып, чырайлары караңгыланды, һәм ул, мичне гадәттәгегә караганда җиде тапкыр катырак ягарга кушып,

²⁰гаскәрендәге иң көчле сугышчыларга Шадрах, Мешах һәм Әбеднәгүне бәйләргә һәм ут бөркеп торган мичкә атарга әмер бирде.

²¹Ирләрне бәйләделәр дә эчке-тышкы киемнәре, баш киемнәре белән бергә ут бөркеп торган мичкә ыргыттылар.

²²Патшаның катгый әмерен үтәп, мичне чамадан тыш нык якканнар иде, шуңа күрә Шадрах, Мешах һәм Әбеднәгүне алып килгән сугышчыларны ялкын шундук көйдереп үтерде.

²³Әлеге өч ир исә бәйләнгән килеш ут бөркеп торган мич эченә барып төштеләр.

²⁴Нәбухаднессар патша шунда гаҗәпләнеп урыныннан сикереп торды да киңәшчеләреннән: — Без ут эченә өч кенә кешене бәйләп аттык түгелме?! — дип сорады. Тегеләр патшага: — Нәкъ шулай, патша! — дип җавап кайтарды.

²⁵Бу сүзләргә каршы патша: — Ләкин мин ут эчендә бәйләнмәгән дүрт кешенең йөрүен күрәм, һәм аларга һичнинди зыян килмәгән, дүртенчесе исә илаһи затны хәтерләтә, — диде.

²⁶Нәбухаднессар, ут булып кызган мич авызына килеп: — Шадрах, Мешах һәм Әбеднәгү, Аллаһы Тәгаләнең коллары! Чыгыгыз аннан һәм бире килегез! — дип дәште. Шадрах, Мешах һәм Әбеднәгү ут эченнән чыктылар.

²⁷Түрәләр, җитәкчеләр, өлкә идарәчеләре вә патша киңәшчеләре әлеге өч ир янына җыелдылар һәм аларга утның зыян салмавын күрделәр: чәчләре дә көймәгән, киемнәре дә әүвәлгечә калган, аларга хәтта ут-төтен исе дә сеңмәгән!

²⁸Нәбухаднессар әйтте: — Шадрах, Мешах һәм Әбеднәгүнең Алласына мактау-шөкерләр яусын! Ул, Үзенең фәрештәсен җибәреп, Үзенә ышаныч баглаган колларын бәладән йолып алды! Патша әмеренә буйсынмыйча, алар, гомерләре белән хушлашырга әзер булып, үз Аллаларыннан башка илаһларны кадерләмәделәр һәм аларга сәҗдә кылмадылар!

²⁹Инде әмер итәмен: әгәр нинди дә булса халыктан яисә кавемнән яки кабиләдән бер-бер кеше Шадрах, Мешах һәм Әбеднәгү иман иткән Аллаһыга каршы көфер сүз сөйли калса, ул үзе кисәкләргә туракланып, йорты хәрабә хәленә китереләчәк, чөнки аларның Алласы кебек коткара алучы башка илаһ юктыр.

³⁰Патша шушы вакыйгадан соң Шадрах, Мешах һәм Әбеднәгүне Бабил җирендә бөек дәрәҗәләргә күтәрде.

³¹Җир йөзендә яшәүче һәммә халыкка, кавемгә һәм кабиләгә Нәбухаднессар патша шундый хәбәр юллады: Иминлектә, бәрәкәттә яшәгез!

³²Аллаһы Тәгалә миңа күрсәткән могҗизалар вә галәмәтләр хакында сезгә җиткерергә телим:

³³Аның галәмәтләре искиткеч, кылган могҗизалары кодрәтледер! Аның патшалыгы мәңгелек, Аның хакимлеге буыннан-буынга дәвам итәчәк!