Read Изге Язма, 2015 Саннар 11 Bible Online

Саннар 11 - Изге Язма, 2015 bible

Саннар 11

¹Халык үзенең авыр тормышыннан зарланды. Моны ишеткән Раббының ачуы кабарды. Раббының ярсуыннан исраилиләр станының читләрен ут ялмап алды.

²Шуннан соң халык Мусага елап ялварды; Муса, дога кылып, Раббыдан сорагач, ут сүнде.

³Һәм бу урынга Табыгыра [9] дигән исем бирелде, чөнки анда Раббы уты аларның торагын яндырды.

⁴Халык арасындагы төрле милләт кешеләре аш талымлый башлады, һәм алар белән бергә исраилиләр дә елап зарланырга тотындылар: — Безне кем ит белән туендырыр?!

⁵Без Мисырда вакытта бушлай ашаган балыкларны, кыяр, кавыннарны, ялпак суган, башлы суган һәм сарымсакларны искә төшерәбез.

⁶Инде хәлсезләнеп беттек без, ашарга бернәрсә юк, күз алдыбызда манна [10] гына.

⁷Әлеге манна кориандр орлыгына охшаган һәм саргылт төстә иде.

⁸Халык, әйләнә-тирәдә йөреп, шул маннаны җыя иде дә, кул тегермәнендә тартып яки киледә төеп, аны казанда пешереп ашый яисә оныннан көлчә ясый иде. Аның тәме зәйтүн маенда пешерелгән көлчәне хәтерләтә иде.

⁹Төнлә чык төшкән вакытта, станга манна да ява иде.

¹⁰Муса һәр гаиләнең үз чатыры алдында яшь түгүен ишетте. Раббының моңа бик нык ачуы кабарды, Муса да борчуга төште.

¹¹Муса Раббыга әйтте: — Ни өчен Син мине — Үз колыңны газаплыйсың? Ни өчен мин Синең күз алдыңда шәфкать казанмадым һәм нигә Син бөтен халыкның авырлыгын минем өстемә йөкләдең?

¹²Бу халыкны үземнең карынымда мин йөрттемме әллә, аны мин тудырдыммы әллә?! Ни өчен Син миңа: «Сабыйны күтәреп йөрткән бала караучы сыман, аларны күтәреп йөрт — аталарына бирергә ант иткән җиргә алып бар!» — дип әйттең?

¹³Бу кадәр халыкны ашату өчен, кайдан ит алыйм?! Алар бит: «Безгә ашарга ит бир!» — дип, миннән елап сорыйлар.

¹⁴Шушы халыкны мин берүзем генә кайгырта алмыйм — минем өчен бу гаять авыр йөк.

¹⁵Әгәр миңа шундый мөнәсәбәттә икәнсең, мине үтерүең яхшырак булыр — Синең күз алдыңда шәфкать казанган булсам, нинди бәлагә таруымны күрмәм ул чакта.

¹⁶Раббы Мусага: — Халыкның җитәкчеләре һәм түрәләре дип саналган Исраил өлкәннәреннән җитмеш кешене Очрашу чатыры янына чакырып китер, һәм алар шунда синең яныңа килеп бассыннар.

¹⁷Мин, төшеп, синең белән сөйләшермен һәм синдә булган Рухның бер өлешен алар өстенә салырмын. Шуннан соң халыкның йөген син ялгызың гына күтәрмәссең, синең белән бергә алар да күтәрерләр, — диде.

¹⁸— Халыкка әйт: «Иртәгәге көнгә пакьләнегез, иртәгә сез ит ашарсыз. Чөнки сез: „Кем безгә ит ашатыр?! Мисырда хәлебез яхшырак иде!“ — дип еладыгыз, һәм Раббы шуны ишетте. Менә хәзер Раббы сезгә ашарга ит бирер.

¹⁹19-20 Сез аны бер, ике, биш, ун, егерме көн генә дә түгел, ай буе — борын тишегегездән кире чыкканчы һәм күңелегез болганганчы ашарсыз. Чөнки сез үз арагызда булган Раббыны кире кактыгыз һәм: „Нигә Мисырдан киттек икән?!“ — дип, Аның алдында еладыгыз».

²¹Муса әйтте: — Минем янда җәмгысы алты йөз мең җәяүле ир-ат, ә Син: «Мин аларга ай буе ит ашатачакмын!» — дисең.

²²Бар булган терлекне суйсаң һәм диңгездәге бар балыкны тотып бетерсәң дә, аларны туйдырырлык түгел.

²³Раббы Мусага әйтте: — Әллә Раббының кулы кыска дип уйлыйсыңмы?! Сиңа әйткән сүзем тормышка ашырмы, юкмы икәнен хәзер күрерсең.

²⁴Муса, чыгып, Раббы сүзләрен халыкка җиткерде һәм, халыкның өлкәннәреннән җитмеш кешене җыеп, Изге чатыр тирәли бастырды.

²⁵Шунда Раббы, болытта төшеп, аның белән сөйләште һәм Мусада булган Рухның бер өлешен шул җитмеш өлкәнгә тапшырды. Үзләренә Рух иңгәч, алар пәйгамбәрлек иттеләр, әмма шуннан соң пәйгамбәрлек итүдән туктадылар.

²⁶Җитмеш өлкәннең икесе, Элдад һәм Медад, станда калдылар, Изге чатыр янына чыкмадылар. Әмма аларга да Рух иңеп, алар да пәйгамбәрлек иттеләр.

²⁷Бер яшүсмер, Муса янына килеп: — Элдад белән Медад станда пәйгамбәрлек итәләр, — дип хәбәр салды.

²⁸Яшь чагыннан ук Мусаның ярдәмчесе булган Нун углы Ешуа: — Әфәндем Муса, туктат аларны! — диде.

²⁹Муса исә, аңа җавап итеп: — Син мине шул рәвешле якламакчы буласыңмы?! Раббы Үзенең бар халкына Рухын иңдереп, аларның бөтенесе пәйгамбәргә әйләнсә иде! — диде.

³⁰Муса үзе һәм аның белән бергә Исраил өлкәннәре станга кире кайттылар.

³¹Менә Раббы җил кузгатты, һәм шул җил диңгез ягыннан бүдәнәләр очыртып китерде. Станның һәр тарафында, бер көнлек юл ераклыгында, әйләнә-тирәдә ике терсәк [11] калынлыгында өем-өем булып бүдәнәләр ята иде.

³²Халык исә шул көнне һәм төн буе, шулай ук икенче көнне бүдәнә җыйды. Иң аз дигәндә дә һәркайсы ун хомер [12] бүдәнә җыйды һәм аларны стан тирәли җәеп таратты.

³³Әмма кешеләр, итне авызларына алып, чәйнәп йотарга да өлгермәделәр — Раббының халыкка ачуы кузгалып, аларга Ул үләт зәхмәте җибәрде.

³⁴Ул урынга Кыйбрут-Һаттава [13] дип исем куштылар, чөнки анда ач күзле кешеләрне күмделәр.

³⁵Халык Кыйбрут-Һаттавадан Хасеротка таба юлга чыкты һәм шунда җитеп туктады.