Read Изге Язма, 2015 Саннар 14 Bible Online

Саннар 14 - Изге Язма, 2015 bible

Саннар 14

¹Бу хәбәрне ишетеп, исраилиләр тавыш куптардылар, бар халык төне буе елап чыкты.

²Исраилиләр, Муса белән Һаруннан зарланып, аларга: — Мисыр җирендә яки шушы чүлдә үлеп кына калсак иде!

³Ни өчен Раббы безне шул җиргә алып бара соң? Анда без кылычтан кырылачакбыз, хатыннарыбыз һәм балаларыбыз дошманга әсир төшәчәк. Мисырга әйләнеп кайтсак, яхшырак булмасмы?

⁴Бер-берсенә алар: — Үзебезгә җитәкче сайлыйк та кире Мисырга әйләнеп кайтыйк, — диештеләр.

⁵Шунда Муса белән Һарун бөтен Исраил халкы алдында йөзләре белән җиргә капландылар.

⁶Кәнган җирен карап кайтучылардан Нун углы Ешуа һәм Ифунни углы Кәлеб, өсләрендәге киемнәрен ертып,

⁷Исраил халкына: — Без карап кайткан җирләр искиткеч яхшы.

⁸Әгәр Раббы бездән канәгать булса, сөт һәм бал агып торган шул җиргә алып барып, аны безгә бирер. Ул шундый җир ки, анда сөт вә бал ага.

⁹Тик Раббыга каршы баш күтәрмәгез һәм ул җирдә яшәүче халыктан курыкмагыз, чөнки без аларны икмәк ашагандай ашап бетерәчәкбез. Аларның яклаучысы юк инде, ә Раббы — безнең белән, шуның өчен алардан куркырга кирәкми, — диделәр.

¹⁰Әмма кешеләр: — Аларны таш атып үтерергә кирәк! — диде. Шулвакыт Очрашу чатырында исраилиләр алдында Раббы шөһрәте пәйда булды;

¹¹һәм Раббы Мусага әйтте: — Кайчанга кадәр бу халык Мине кире кагачак?! Алар арасында кылган барлык могҗизаларны күреп тә, кайчанга кадәр алар Миңа ышанмас икән?!

¹²Аларны Мин үләт җибәреп кырачакмын, синнән исә алардан күпкә бөегрәк һәм көчлерәк халык тудырачакмын.

¹³Муса исә Раббыга әйтте: — Бу халыкны Син, күпме көч куеп, мисырлылар арасыннан алып чыктың. Бу хакта ишеткәч,

¹⁴мисырлылар Кәнган җирендә яшәүчеләргә дә сөйләячәкләр бит. Кәнганиләр Син Раббының шушы халык арасында икәнен беләләр, чөнки Син, Раббы, бу халык белән йөзгә-йөз очрашасың. Синең болытың алар өстендә тора, һәм Син көндез болыт баганасында, төнлә ут баганасында алар алдыннан барасың.

¹⁵Әгәр Син бу халыкны бер кешене үтергәндәй кырып бетерәсең икән, ул чакта Синең ни эшләвеңне ишеткән халыклар:

¹⁶«Раббы ант эчеп вәгъдә иткән җиргә бу халыкны китереп җиткерә алмады һәм шунлыктан аны чүлдә һәлак итте», — диячәкләр.

¹⁷Инде хәзер Үзеңнең кодрәтеңне күрсәт!

¹⁸Син бит Үзең: «Раббы — сабыр-түзем вә үтә мәрхәмәтле, гаеп эшләрне вә җинаятьләрне кичерүче, әмма гаеплеләрне җавапка тартучы, аталарының гөнаһлары өчен өченче, дүртенче буынга кадәр балаларына җәза бирүче», — дип әйттең.

¹⁹Мисырдан чыккан көннән башлап, бүгенгә кадәр бу халыкны ничек кичергән булсаң, хәзер дә Үзеңнең бөек мәрхәмәтең белән бу халыкның гөнаһын кичер!

²⁰ 20-21 Раббы, шунда аңа җавап итеп: — Синең үтенечең хакына Мин аларны кичерәм, — диде. — Үземнең бар булуым һәм дан-шөһрәтемнең бөтен җирне каплап алуы белән ант итәм: Минем даным бөтен җиргә таралачак;

²¹

²²Мисырда һәм чүлдә Минем данымны — могҗизалы галәмәтләремне күреп тә, Мине ничә мәртәбә сынаган һәм сүзләремә колак салмаган кешеләр,

²³Мине кире какканга күрә, Мин, ант эчеп, аталарына вәгъдә иткән ул җирләрне күрмәячәк.

²⁴Әмма колым Кәлебне, Миңа карата башка мөнәсәбәттә һәм хыянәтсез булганы өчен, үзе барып кайткан шул якларга алып барачакмын, һәм аның нәселе ул җирне биләмә итеп алачак.

²⁵Амалыкыйлар һәм кәнганиләр үзәнлектә яшиләр; иртәгә кире борылыгыз һәм Камышлы диңгез буендагы чүлгә китегез.

²⁶Раббы Муса белән Һарунга әйтте:

²⁷— Бу явыз халык кайчангача Миннән зарланыр икән?! Миннән зарланганда, исраилиләрнең нәрсә дип сукрануларын ишетәм Мин.

²⁸Аларга син, Раббы болай дип әйтә, диген: «Мин Үземнең бар булуым белән ант итәм: Мин сезгә сораганыгызны бирәм!

²⁹Сезнең гәүдәләрегез шушы чүлдә ятып калачак. Яше егермедән узган һәм исемлеккә кергәннәр, Миннән зарланган өчен, һәммәсе ятып калачак.

³⁰Мин, кулымны күтәреп, сезне урнаштырырга ант иткән ул җиргә Ифунни углы Кәлеб һәм Нун углы Ешуадан башка берегез дә кермәячәк.

³¹Ә менә сез: „Дошман кулына әсир төшәрләр“, — дип сөйләгән балаларыгызны исә Мин сез кире каккан җиргә алып керәчәкмен, һәм алар аны үз күзләре белән күрәчәк.

³²Ә сезнең гәүдәләрегез шушы чүлдә ятып калачак.

³³Балаларыгыз исә кырык ел буе чүлдә каңгырып йөриячәк һәм һәрбарчагыз шунда һәлак булганчыга кадәр сезнең хыянәтегез өчен михнәт чигәчәк.

³⁴Сез ул җирне кырык көн карап йөрдегез, һәм шул көннәр хисабынча, һәр көн өчен бер ел исәбеннән, ягъни кырык ел дәвамында, гөнаһларыгыз өчен михнәт чигәчәксез. Менә шуннан соң инде Минем тарафтан кире кагылуның нәрсә икәнлеген яхшы беләчәксез».

³⁵Мин — Раббы, һәм Миңа каршы баш күтәргән бу явыз халыкка нәкъ әйткәнемчә эшләячәкмен; бу чүлдә аларның һәммәсе һәлак булачак һәм үлеп бетәчәк.

³⁶ 36-37 Муса Кәнган җирен карарга җибәргән һәм, кайткач, ул җир турында яман хәбәрләр таратып, Мусага каршы халыкны котырткан кешеләр Раббыдан килгән үләттән кырылып беттеләр.

³⁷

³⁸Ул җирне карарга баручылардан бары тик Нун углы Ешуа белән Ифунни углы Кәлеб кенә исән калдылар.

³⁹Муса шушы сүзләрне Исраил халкына җиткергәч, алар хәсрәткә калды.

⁴⁰Иртәгесен исраилиләр, таңнан торып, таулы илгә таба юнәлделәр. — Раббы вәгъдә иткән якларга барабыз без; гөнаһ кылганыбызны аңладык, — диде алар.

⁴¹Әмма Муса аларга: — Ни өчен сез Раббы күрсәтмәсенә каршы киләсез, бу эш уңышлы чыкмаячак, — диде. —

⁴²Бармагыз анда, чөнки Раббы сезнең янда түгел, шунлыктан дошманнар сезне җиңәчәк.

⁴³Сезгә каршы күтәреләчәк амалыкыйлар һәм кәнганиләр кылычыннан кырылырсыз, чөнки сез Раббыдан йөз чөердегез, шуңа күрә Раббы сезнең янда булмаячак.

⁴⁴Шулай да алар, батырчылык итеп, таулы илгә таба киттеләр. Муса да, Раббының Килешү сандыгы да станда калды.

⁴⁵Әлеге таулы якларда яшәүче амалыкыйлар белән кәнганиләр, исраилиләр каршына таулардан төшеп, аларны туздырып ташладылар да, Хормага җиткәнче, артларыннан куа бардылар.