Read Изге Язма, 2015 Саннар 20 Bible Online

Саннар 20 - Изге Язма, 2015 bible

Саннар 20

¹Беренче айда Исраил халкы, Сыйн чүленә килеп җитеп, Кадышта тукталды. Шунда Мәрьям үлде, һәм аны Кадышта җирләделәр.

²Биредә халыкка эчәр су булмаганга, алар, Муса белән Һарунны әйләндереп алып,

³Мусаны гаепләргә тотындылар: — И-и, туганнарыбыз белән бергә Раббы алдында үлеп беткән булсакчы!

⁴Нигә сез Раббы халкын бу чүлгә алып килдегез, без үзебез дә, терлекләребез дә кырылсын дипме?!

⁵Нигә безне Мисырдан алып чыктыгыз һәм бу начар урынга алып килдегез?! Монда иген дә игеп булмый, монда инҗир дә, йөзем дә, анар да, хәтта эчәргә су да юк!

⁶Муса белән Һарун, җыелган кешеләр яныннан китеп, Очрашу чатыры алдына килделәр дә йөзләре белән җиргә капландылар, менә шул чакта аларга Раббы шөһрәте күренде.

⁷Раббы Мусага әйтте:

⁸— Кулыңа таягыңны ал да агаң Һарун белән бергә халыкны җыегыз. Аларның күз алдында кыяга әмер итегез, шунда кыядан су ага башлар. Шулай итеп син, кыядан су агызып, халыкка да, аларның терлекләренә дә су бирерсең.

⁹Муса, Раббы әмер иткәнчә, Аның каршында яткан таякны алды.

¹⁰Шуннан соң Муса белән Һарун халыкны кыя янына җыйдылар, һәм Муса аларга әйтте: — И-и фетнәчел халык, әллә сезгә суны шушы кыядан чыгарырга тиешме без?!

¹¹Мусаның, кулын күтәреп, таягы белән ике тапкыр кыяга сугуы булды, аннан су бәреп чыкты. Халык та, аларның терлекләре дә туйганчы су эчте.

¹²Шуннан соң Раббы Муса белән Һарунга болай диде: — Исраилиләр алдында Минем изгелегемне исбатлар өчен, Миңа җитәрлек дәрәҗәдә инанмаган бу халыкны Мин вәгъдә иткән җиргә алып кермәячәксез.

¹³Бу сулар Мериба [20] дип аталды, чөнки шул җирдә исраилиләр Раббыны гаепләделәр, һәм Раббы аларга Үзенең изге булуын күрсәтте.

¹⁴Эдом патшасына Муса, Кадыштан [21] илчеләр юллап, түбәндәге сүзләрне җиткерергә боерды: — Сиңа кардәшләрең — Исраил халкы мөрәҗәгать итә: безнең башка төшкән бәла-казалар сиңа мәгълүмдер.

¹⁵Аталарыбыз Мисырга күчеп урнашкач, без озак вакытлар анда яшәдек, әмма мисырлылар безнең белән һәм аталарыбыз белән тупас мөгамәлә кылдылар.

¹⁶Без Раббыга мөрәҗәгать иттек, Ул безнең зарыбызны ишетте һәм, фәрештә җибәреп, безне Мисырдан чыгарды. Менә хәзер без Кадышта, синең илең чигендәге шәһәрдә.

¹⁷Син безгә үз җирең аша үтеп китәргә рөхсәт бирсәңче. Без синең кырларың һәм йөзем бакчаларың аша үтмәбез һәм коеларыңнан су эчмәбез. Без бары тик патша юлыннан узарбыз, илеңнең чикләреннән чыкканчы, уңга-сулга борылмыйча барырбыз.

¹⁸Әмма Эдом патшасы: — Минем җирем аша үтмә, югыйсә мин, кылыч тотып, сезгә каршы чыгачакмын, — дип җавап бирде.

¹⁹Исраилиләр аңа әйттеләр: — Без олы юл буйлап кына үтәчәкбез, үзебез һәм терлегебез суыңны эчә икән, аның өчен түләрбез. Без синең җирең аша җәяүләп үтәргә генә рөхсәт сорыйбыз, моның бит бернәрсәсе дә юк.

²⁰Эдом патшасы исә: — Минем җирем аша үтмәссез, — диде һәм күп санлы халкы һәм көчле гаскәре белән исраилиләргә каршы яуга күтәрелде.

²¹Шулай итеп, эдомиләр исраилиләргә үз җирләре аша үтәргә рөхсәт итмәделәр, һәм исраилиләр аны урап узарга мәҗбүр булдылар.

²²Исраилиләр, Кадыштан чыгып китеп, Һор тавына килеп җиттеләр.

²³Эдом җире чигендәге Һор тавында Раббы Муса белән Һарунга болай диде:

²⁴— Һарунның, бу дөньядан китеп, ата-бабалары белән кушылыр вакыты җитте. Мериба сулары янында биргән әмеремә каршы килгәнегез өчен, Мин исраилиләргә бирергә вәгъдә иткән җиргә Һарун кермәячәк.

²⁵Һарунны һәм аның углы Элгазарны ияртеп, Һор тавына мен.

²⁶Һарунның киемнәрен салдырып, углы Элгазарга кидер, чөнки Һарун шунда вафат булачак һәм ата-бабалары белән кушылачак.

²⁷Муса Раббы кушканча эшләде. Алар бөтен Исраил халкы алдында Һор тавына менделәр.

²⁸Муса, Һарунның киемнәрен салдырып, углы Элгазарга кидерде. Һарун шунда — тау башында вафат булды. Шуннан соң Муса белән Элгазар таудан төштеләр.

²⁹Һарунның үлгәнен белгәннән соң, бар халык, Исраилдәге барча гаиләләр, аны кызганып, утыз көн яшь түкте.