Read Изге Язма, 2015 Саннар 22 Bible Online

Саннар 22 - Изге Язма, 2015 bible

Саннар 22

¹Исраилиләр, Мәаб тигезлегенә таба юл тотып, Үрдүн аръягындагы Әрихә шәһәре каршына җитәрәк туктап калдылар һәм шунда чатырларын кордылар.

²Мәаб патшасы Сиппор углы Бәлак исраилиләрнең амориләр белән нәрсә эшләгәнен күрде.

³Мәабиләр бу халыктан курка калдылар, чөнки алар күп санлы иде. Исраилиләрдән аларның котлары алынды.

⁴Мәабиләр Мидьян өлкәннәренә: — Бу халык, болындагы үләнне ашап бетергән үгез кебек, әйләнә-тирәбездәге бар нәрсәне ашап бетерәчәк, — дип әйтте. Бу вакытта Мәабта патша булып торган Сиппор углы Бәлак,

⁵үзенең туган якларына, Фырат елгасы буендагы Петор шәһәренә илчеләр җибәреп, анда яшәүче Бигур углы Билгамны ярдәмгә чакырды, аңа: «Менә, Мисырдан бер халык чыгып, җир йөзен каплап алды, һәм ул халык хәзер минем белән янәшәдә яши.

⁶Син, килеп, минем өчен бу халыкка ләгънәт укы, чөнки ул миннән көчлерәк. Син ләгънәтләсәң, бәлкем, мин аны җиңә һәм бу җирдән куып чыгара алырмын. Миңа мәгълүмдер: син фатихалаган кеше — мөбарәк, син ләгънәтләгән кеше исә каргалган була», — дип әйтергә кушты.

⁷Мәаб өлкәннәре белән Мидьян өлкәннәре, фал ачкан өчен түләү хакы алып, Билгам янына килделәр һәм аңа Бәлак әйткәннәрне сөйләп бирделәр.

⁸Билгам аларга: — Бу төнне монда үткәрегез, Раббы миңа ничек дип әйтсә, сезгә шулай җавап кайтарырмын, — диде. Мәаб башлыклары Билгам янында калдылар.

⁹Аллаһы, Билгам янына килеп: — Синең яндагы бу кешеләр кемнәр алар? — дип сорады.

¹⁰Билгам Аллаһыга әйтте: — Минем янга аларны Мәаб патшасы Сиппор углы Бәлак җибәргән һәм менә шуларны әйтергә кушкан:

¹¹«Менә, Мисырдан бер халык чыкты да җир йөзен каплап алды. Хәзер кил дә минем өчен бу халыкка ләгънәт укы. Бәлкем, мин аңа каршы сугыша һәм аны куып чыгара алырмын».

¹²Аллаһы Билгамга әйтте: — Алар белән барма һәм бу халыкка ләгънәт укыма, чөнки ул фатихаланган халык.

¹³Билгам, иртән торгач, аларга: — Барыгыз, үз җирегезгә кайтыгыз, чөнки Раббы миңа сезнең белән барырга рөхсәт итми, — диде.

¹⁴Мәаб башлыклары, Бәлак янына кайтып, аңа әйттеләр: — Билгам безнең белән килергә риза булмады.

¹⁵Бәлак исә тагын да күбрәк һәм тагын да дәрәҗәлерәк башлыклар җибәрде.

¹⁶Алар, Билгам янына килеп, аңа болай дип әйттеләр: — Сиппор углы Бәлак: «Минем янга килүдән баш тартмасаң иде.

¹⁷Мин сиңа зур хөрмәт күрсәтермен, һәм ни кушсаң, шуны эшләрмен. Килче, зинһар, минем өчен бу халыкка ләгънәт укы», — дип әйтә.

¹⁸Әмма Билгам аларга болай дип җавап бирде: — Бәлак миңа көмеш вә алтын тулы сараен тәкъдим итсә дә, Раббы Алламның әмеренә каршы килеп, мин үз теләгем белән һичнәрсә эшли алмас идем.

¹⁹Шулай да бу төнгә сез монда калыгыз — Раббы миңа тагын нәрсә әйтер икән.

²⁰Төнлә белән Аллаһы, Билгам янына килеп, аңа: — Бу кешеләр сине чакырырга килгәннәр икән, тор да алар белән бар, тик Мин кушканнарны гына үтә, — диде.

²¹Иртә белән Билгам торды да, үзенең ана ишәген иярләп, Мәаб башлыклары белән китеп барды.

²²Әмма Билгамның китеп баруына Аллаһының ачуы чыкты, һәм Раббы фәрештәсе, Билгамга комачаулар өчен, аның юлына аркылы басты. Билгам, үзе белән ике хезмәтчесен ияртеп, ишәгенә атланып бара иде.

²³Аның ишәге, кылыч тотып юлда басып торучы Раббы фәрештәсен күрүгә, юлдан борылды да кырга кереп китте, Билгам исә, ишәген юлга кертмәкче булып, аны кыйнарга тотынды.

²⁴Аннары Раббы фәрештәсе ике йөзем бакчасы арасындагы тар юлга чыгып басты, ә тар юлның ике ягында да дивар иде.

²⁵Раббы фәрештәсен күреп, ишәк диварга сыенды да Билгамның аягын кысты — Билгам тагын ишәген кыйный башлады.

²⁶Аннары Раббы фәрештәсе, алгарак узып, ишәккә уңга да, сулга да борылырлык җай булмаган тар урынга килеп басты.

²⁷Билгам атланган ишәк, Раббы фәрештәсен күреп, җиргә ятты. Билгамның ачуы чыкты, һәм ул тагын ишәген таяк белән кыйный башлады.

²⁸Шулвакыт Раббы ишәккә тел бирде, һәм ишәк Билгамга: — Нәрсә эшләдем соң мин сиңа?! Инде өченче мәртәбә кыйныйсың, — диде.

²⁹Билгам ишәккә: — Чөнки ачуымны чыгардың! Кулымда кылыч булса, сине шундук үтергән булыр идем, — диде.

³⁰Билгамнан ишәк: — Гомерең буе атланып йөргән ишәгең түгелме соң мин синең?! Моңарчы синең алда болай кыландыммы мин?! — дип сорады. — Юк, — дип җавап бирде Билгам.

³¹Шулчак Раббы Билгамның күзләрен ачты, һәм Билгам кылыч тотып юлда басып торган Раббы фәрештәсен күрде. Билгам, иелеп, йөзе белән җиргә капланды.

³²Раббы фәрештәсе аңа әйтте: — Ни өчен син ишәгеңне инде өч тапкыр кыйнадың? Мин монда сиңа комачаулар өчен килдем, чөнки тоткан юлың Минем күңелемә хуш килми.

³³Ишәк, Мине күреп, инде өч мәртәбә читкә борылды. Әгәр ул Миннән читкә борылмаса, Мин сине үтергән, ә ишәкне исән калдырган булыр идем.

³⁴Билгам Раббы фәрештәсенә әйтте: — Гөнаһлымын! Миңа комачаулар өчен юлда басып торуыңны белмәдем. Алай ризалыгың булмагач, мин кире китим.

³⁵Раббы фәрештәсе Билгамга: — Бу кешеләр белән бар, әмма Мин сиңа нәрсә әйтсәм, аларга шуны гына сөйлә, — диде. Билгам шуннан Бәлак башлыклары белән бергә китте.

³⁶Бәлак, Билгамның килүен ишетеп, аны каршылар өчен Арнон елгасы буена, Мәаб чигендәге бер шәһәргә килде.

³⁷Бәлак Билгамга әйтте: — Сине чакырып, мин моннан алда да кешеләр җибәргән идем. Нигә килмәдең син? Әллә мин сиңа хөрмәт күрсәтерлек хәлдә түгелме?!

³⁸Билгам: — Менә, килдем. Әмма нәрсә әйтә алам соң мин?! Аллаһы нәрсә кушса, шуны гына сөйләргә тиеш мин! — диде Бәлакка.

³⁹Билгам белән Бәлак Кыръят-Хусот шәһәренә юнәлделәр.

⁴⁰Бәлак үгезләр вә сарыклар корбан итте һәм итнең бер өлешен Билгамга һәм аның белән килгән башлыкларга бирде.

⁴¹Икенче көнне иртә белән Бәлак, Билгамны ияртеп, Бамот-Багал биеклегенә менде. Шуннан торып, Билгам Исраил станының бер өлешен күрә алды.