Read Изге Язма, 2015 Нахум 3 Bible Online

Нахум 3 - Изге Язма, 2015 bible

Нахум 3

¹Кан коючы шәһәргә — кайгы! Алдау вә талау белән тулы ул; юлбасарлык туктап тормый анда.

²Камчылар шартлавы, ат тоякларының дөпелдәве, тәгәрмәчләр, сугыш арбаларының дөбердәве яңгырап тора анда.

³Томырылып, атлы гаскәр килә, кылычлар ялтырый, сөңгеләр ялык-йолык итә. Күпме кеше үтерелгән! Мәетләр өелеп ята, бихисаптыр алар — мәетләргә абынып йөриләр.

⁴Үтә чибәр, сихри көчкә ия шушы фахишә Ниневәнең азгынлыгы аркасында килеп чыкты болар. Азгынлыгы белән — халыкларны, тылсымы белән кавемнәрне үзенә җәлеп итте ул.

⁵«Менә, Мин сиңа каршы чыгам! — ди Күкләр Хуҗасы Раббы. — Күлмәгеңнең итәген йөзеңә каплыйм да халыкларга шәрә тәнеңне, патшалыкларга оят җиреңне күрсәтәм!

⁶Өстеңә пычрак ыргытам, сине хурлыкка калдырам, кешеләр алдында оятлы итәм!

⁷Күргән һәркем синнән качар һәм: „Ниневә тар-мар ителгән! Кем аны кызганыр?! Юатучы аны табылырмы?!“ — дияр».

⁸Нил елгасы ярында торган, су белән уратып алынган Но-Амоннан [3] яхшыракмы син?! Но-Амонны елга саклый, һәм су аның өчен дивар сыман иде;

⁹Хәбәшстан вә Мисыр аңа чик-чамасыз көч биреп тора, Пут вә Луб [4] аның ярдәмчеләре иде.

¹⁰Шуңа да карамастан, Но-Амон сөрелгән, әсир ителгән; аның сабый балаларын урам чатларында бәреп үтергәннәр, аксөякләрен, жирәбә салып, кол иткәннәр, түрәләренә богау салганнар.

¹¹Әй Ниневә, син дә шундый касәдән эчеп сәрхуш булырсың, син дә дошманыңнан котылып сыеныр урын эзләрсең.

¹²Синең барлык ныгытмаларың җимеше өлгергән инҗир агачы кебек: агачны селкетсәң, җимеше туп-туры авызга килеп төшәчәк.

¹³Күрче: синең гаскәриләр хатын-кыздай куркак! — Илең капкалары дошман алдында төбенә кадәр ачык, аларның бикләре янып беткән.

¹⁴Камалышта калырга әзерлән! Эчәр өчен су җый! Ныгытмаларыңны төзекләндер! Пычракка кереп, балчык из, кирпеч сугарга калыбыңны ал!

¹⁵Тик шулай да сине ут йотар, саранча йә чикерткә кебек үрчесәң дә, саранча уңышны юк иткәндәй, кылыч тураклар үзеңне.

¹⁶Сәүдәгәрләрең күктәге йолдызлардан күбрәк, ләкин алар, канатын җәеп очып киткән саранча сыман, бик тиз юкка чыгар.

¹⁷Синең сакчыларың — чикерткә, гаскәр башлыкларың саранча күче кебек: салкын көндә алар диварларга килеп куна, кояш чыкты исә — кайсы кая очып тарала.

¹⁸Көтүчеләрең йоклый синең, Ашшур патшасы, түрәләрең ял итә, халкың тауларга сибелгән, аларны бергә җыярдай һичкем юк.

¹⁹Синең җәрәхәтне дәвалап булмас, синең яраң — үлем ярасыдыр. Синең хакта ишеткән һәркем кул чабар: чик-чамасыз явызлыгың кемгә генә кагылмады икән?!