Read Изге Язма, 2015 Сефания 3 Bible Online

Сефания 3 - Изге Язма, 2015 bible

Сефания 3

¹Фетнәчел, нәҗесләнгән, бүтәннәрне изүче шәһәргә — кайгы!

²Әйткәнне тыңламый, үгет-нәсыйхәткә колак салмый, Раббыга өмет багламый, Алласына якынаймый ул.

³Аның түрәләре — үкерүче арысланнар, хакимнәре — ач бүреләр: табышларыннан иртәнгә сөяк тә калмый.

⁴Пәйгамбәрләре — тәкәббер, ышанычсыз кешеләр, руханилары Аллаһы йортын нәҗеслиләр, Канунны бозалар.

⁵Әмма бу шәһәрдә Раббы яши, Ул — гадел, һичкайчан нахак эш кылмаучы, һәр иртәне һич кичекми хөкем итүче Зат! Тик яман кеше оят дигән нәрсәне белми.

⁶«Мин халыкларны кырып бетердем, — ди Раббы, — кальгаларын җимердем. Урамнары бушап калды әнә, беркем йөрми хәзер анда. Вәйран [6] хәлгә килгән шәһәрләрендә һичбер адәм заты күренми.

⁷Халкым, Миннән куркып, үгет-нәсыйхәтләремә колак салыр дип уйлаган идем, шәһәрләрен җимермәм, үзләрен җәзага тартмам дигән идем. Әмма алар киресен эшләделәр: явызлык кылудан туктамадылар».

⁸«Шулай, — ди Раббы, — Минем килүемне көтегез. Ул көнне Мин ганимәт [7] җыярга чыгармын, чөнки Мин карар кылдым: халыкларны вә барча патшалыкларны бергә туплап, алар өстенә ярсуымны чәчәрмен, каһәремне яудырырмын; көнчелек утым бөтен дөньяны көйдереп бетерер».

⁹«Шул чагында Мин, — ди Раббы, — һәрбарчасы Раббы исеменә мөрәҗәгать итсен, бер җан булып, Аңа хезмәт күрсәтсен өчен, халыкларның авызын пакь кылырмын.

¹⁰Мин куып тараткан, Миңа итагать кылган халкым хәбәшиләр илендәге елгалар аръягыннан Миңа бүләкләр китерер.

¹¹Ул көнне син, Иерусалим, Миңа каршы кылган гөнаһларың өчен оялмассың, чөнки Мин арагыздагы тәкәббер, һавалы адәмнәрне юк итәрмен. Минем изге тавымда син бүтән масаймассың.

¹²Раббы исеменә өмет баглаучы, күндәм вә фәкыйрь халыкны Мин синдә калдырырмын.

¹³Исраилнең исән калган халкы бүтән яманлык кылмас, ялган сүз сөйләмәс, телләрендә мәкер булмас; көтүлектә утлап йөргән сарыклар сыман, тамаклары туйгач, алар ятып ял итәр, һәм аларны һичкем борчымас».

¹⁴Әй Сион-кыз, сөенечле җырлар җырла! Шатлан, Исраил! Ихлас йөрәктән куан һәм күңел ач, Иерусалим-кыз!

¹⁵Раббы сиңа дигән хөкем карарын юкка чыгарды, дошманыңны куып җибәрде. Раббы — Исраил патшасы — синең янда: бәла-каза килер дип инде курыкмассың.

¹⁶Ул көнне Иерусалимгә: «Курыкма, әй Сион! Кулларың салынып төшмәсен!

¹⁷Раббы Аллаң, сиңа котылу алып киләчәк гаярь Сугышчы, синең белән! Синең өчен сөенәчәк Ул, мәхәббәте белән сине тынычландырачак, җырлар җырлап, синең өчен тантана итәчәк», — дип әйтерләр.

¹⁸«Бәйрәмнәрне сагынып искә алган сөргенче халкыңны Мин кире кайтарырмын, — ди Раббы, — чөнки бу хурлык — синең өчен авыр йөктер.

¹⁹Менә шул чагында Мин залимнәреңнең [8] барысын җәзалармын, аксакларны коткарырмын, сөрелгәннәрне җыеп алырмын. Әүвәле хурлык кичергән барлык илләрдә алар мактаулы вә данлы булырлар.

²⁰Шул чагында Мин сезне, җыеп алып, өйләрегезгә кайтарырмын, элеккеге рәхәт-имин тормышыгызны насыйп итеп, җир йөзендәге барча халыклар арасында сезне дан-хөрмәткә күмәрмен, һәм сез моны үз күзегез белән күрерсез», — ди Раббы.