Read Изге Язма, 2015 Маттай 17 Bible Online

Маттай 17 - Изге Язма, 2015 bible

Маттай 17

¹Алты көн узганнан соң, Гайсә Петерне, Ягъкубны һәм аның бертуган кардәше Яхъяны Үзе белән алып, биек тауга күтәрелде. Алар анда үзләре генә иде.

²Шунда аларның күз алдында Гайсәнең кыяфәте үзгәреп китте: йөзе кояштай балкыды, ә киемнәре яктылык кебек ап-ак булды.

³Менә алар каршында Муса белән Ильяс пәйгамбәрләр пәйда булып, Гайсә белән сөйләштеләр.

⁴Шунда Петер Гайсәгә: — Хакимебез! Безнең монда булуыбыз ничек яхшы! Телисеңме, өч чатыр корам: берсен Сиңа, берсен Мусага, берсен Ильяска? — дип әйтте.

⁵Петер сөйләгән вакытта, балкып торган болыт төшеп, аларны каплады. Болыт эченнән: «Бу Минем сөекле Углымдыр, Ул — Минем куанычым. Аны тыңлагыз!» дигән өн килеп иреште.

⁶Бу тавышны ишетеп, шәкертләр йөзтүбән капландылар һәм нык куркыштылар.

⁷Гайсә, яннарына килеп, аларга кагылды һәм: — Торыгыз, курыкмагыз! — диде.

⁸Шәкертләр, күтәрелеп карагач, Гайсәдән башка беркемне дә күрмәделәр.

⁹Таудан төшкәндә, Гайсә аларга боерып: — Адәм Углы үледән терелтеп торгызылганга кадәр, күргәнегез хакында беркемгә дә сөйләмәгез, — дип әйтте.

¹⁰— Ә канун белгечләре ни өчен, башта Ильяс килергә тиеш, дип әйтәләр соң? — дип сорадылар шәкертләре.

¹¹— Дөрестән дә, башта Ильяс килеп, бар нәрсәне әзерләп куяр [49], — дип җавап бирде Гайсә. —

¹²Сезгә әйтәм: Ильяс килде инде, ләкин кешеләр аны танымадылар һәм аның белән ни теләсәләр, шуны эшләделәр. Шулай ук Адәм Углы да алар аркасында күп газаплар кичерәчәк.

¹³Шунда шәкертләре Гайсәнең Чумдыручы Яхъя хакында сөйләгәнен аңладылар.

¹⁴Алар халык төркеме янына әйләнеп кайткач, бер кеше килде дә Гайсә алдында тез чүгеп:

¹⁵— Әфәндем, углымны кызганчы! Аңарда өянәк авыруы, ул бик газаплана. Еш кына әле утка, әле суга ташлана.

¹⁶Мин аны шәкертләреңә китергән идем, әмма алар аны савыктыра алмадылар, — диде.

¹⁷— Әй, имансыз һәм бозык буын! Миңа сезнең белән күпме булырга? Күпме сезгә түзеп торырга? Малайны яныма китерегез! — диде Гайсә.

¹⁸Гайсә җенгә чыгарга әмер бирде. Җен чыгып китте, малай шул мизгелдә үк савыкты.

¹⁹Шәкертләре Гайсә белән ялгыз гына калгач, янына килделәр һәм: — Ни өчен без аны куып чыгара алмадык? — дип сорадылар.

²⁰— Чөнки иманыгыз аз, — дип җавап бирде Гайсә. — Сезгә хак сүз әйтәм: горчица орлыгы кадәр генә иманыгыз булса һәм менә бу тауга: «Моннан тегендә күчеп кит», — дип әйтә калсагыз, ул урыныннан күчәр иде. Сезнең өчен мөмкин булмаган һичнәрсә булмас иде. [

²²Алар Гәлиләядә бергә җыелгач, Гайсә аларга: — Адәм Углы кешеләр кулына тотып бирелергә

²³һәм үтерелергә тиеш, әмма өченче көнне Ул терелтеп торгызылачак, — дип әйтте. Шәкертләр бик хафаландылар.

²⁴Алар Кәпәрнаумга килеп җиткәч, Петер янына Аллаһы йорты өчен салым [51] җыючылар килде. — Остазыгыз салым түләмиме? — дип сорадылар алар.

²⁵— Түли, — дип җавап бирде Петер. Петер өйгә кергәч, беренче булып сүзне Гайсә башлады: — Шимун, син ничек уйлыйсың: җирдәге патшалар салымны һәм ясакны кемнән түләтәләр? Үз угылларыннанмы, әллә чит кешеләрдәнме?

²⁶Петер: — Чит кешеләрдән, — дип җавап бирде. — Алай булгач, үз угыллары түләүдән азат, — диде Гайсә. —

²⁷Әмма аларны рәнҗетмик. Күлгә барып кармак сал. Беренче эләккән балыкны алып, авызын ач һәм анда көмеш тәңкә [52] табарсың. Аны алып, Минем өчен дә, үзең өчен дә салым җыючыларга бир.