Read Изге Язма, 2015 Маттай 20 Bible Online

Маттай 20 - Изге Язма, 2015 bible

Маттай 20

¹Күкләр Патшалыгы нәрсәгә охшаш? Күз алдыгызга китерегез: иртән иртүк хуҗа үзенең йөзем бакчасына эшчеләр ялларга барган.

²Ялчылар белән көненә бер динардан килешкәч, ул аларны йөзем бакчасына җибәргән.

³Иртәнге сәгать тугызда [63] өеннән чыгып, базар мәйданына килгәч, ул анда эшсез торган башка кешеләрне күреп:

⁴«Сез дә минем йөзем бакчасына барыгыз. Мин сезгә тиешенчә түләрмен», — дигән. Алар киткәннәр.

⁵Ә хуҗа сәгать уникедә дә, көндезге сәгать өчтә дә шулай ук эшләгән.

⁶Сәгать бишләр тирәсендә хуҗа тагын чыгып, басып торган кешеләрне күргән. «Сез нигә монда көне буе эшсез торасыз?» — дип сораган ул алардан.

⁷«Безне беркем дә ялламады», — дип җавап кайтарганнар алар. Ул аларга: «Сез дә йөзем бакчасына барыгыз», — дип әйткән.

⁸Кич җиткәч, хуҗа идарәчесенә: «Эшчеләрне чакырып, аларга түлә. Соңгы ялланганнарыннан башлап, беренчеләре белән тәмамла», — дигән.

⁹Кичке биштә ялланганнар килеп, һәрберсе бер динар акча алган.

¹⁰Шуңа карап, беренчеләре: «Күбрәк алырбыз», — дип уйлаганнар. Әмма алар да берәр динар акча алганнар.

¹¹Ә алгач, хуҗага зарлана башлаганнар:

¹²«Бу соң килгәннәре бары тик бер сәгать эшләделәр, ә син аларны безнең белән тиңләдең. Без бит көннең авырлыгын һәм эсселеген кичердек».

¹³Әмма ул аларның берсенә: «Дустым, мин сиңа карата гаделсезлек эшләмәдем. Син минем белән бер динарга килештең түгелме соң?!

¹⁴Үзеңә тиешлесен ал да кит. Ә мин бу соңгысына да сиңа биргән кадәр бирергә телим.

¹⁵Акчам белән үзем теләгәнчә эшләргә хокукым юкмыни?! Әллә син минем юмартлыгымнан көнләшәсеңме?» — дип җавап биргән.

¹⁶Шулай, соңгылар беренче булырлар, ә беренчеләр исә соңгы булырлар, — диде Гайсә.

¹⁷Иерусалимгә таба барганда, Гайсә, унике шәкертен читкә чакырып, аларның үзләренә генә болай диде:

¹⁸— Без Иерусалимгә барабыз. Адәм Углын анда баш руханилар һәм канун белгечләре кулына тотып бирерләр. Алар Аны үлемгә хөкем итәрләр,

¹⁹мыскыллау, камчы белән суктыру һәм хачка кадаклату өчен, мәҗүсиләр кулына тапшырырлар. Әмма өченче көнгә Ул үледән терелтеп торгызылачак.

²⁰Шуннан соң Зебедәйнең хатыны, угыллары белән Гайсә янына килеп, алдында тезләнде. Ул Аңардан нәрсәдер сорарга теләде.

²¹— Син нәрсә телисең? — дип сорады Гайсә. — Ике углым Патшалыгыңда берсе уң ягыңа, икенчесе сул ягыңа утырачак, дип вәгъдә итсәң иде, — диде хатын.

²²— Сез нәрсә сораганыгызны аңламыйсыз, — диде Гайсә. — Мин эчәсе касәдән эчә алырсызмы? — Алырбыз, — диделәр алар.

²³— Сез Минем касәмнән эчәрсез, ә менә уң яки сул ягымда утырырга рөхсәт бирү-бирмәү Минем ихтыярымда түгел. Атам ул урыннарны кемнәргә тәгаенләсә, шуларныкы булыр.

²⁴Бу хакта ишеткәч, калган ун шәкертнең бу икәүгә каршы ачулары чыкты.

²⁵Ә Гайсә аларны чакырып алып: — Сез беләсез: халык җитәкчеләре халыклар белән хакимлек кыла һәм түрәләр дә алар белән идарә итә.

²⁶Ләкин сездә алай булмасын! Арагызда бөек булырга теләүче башкаларга — хезмәтче,

²⁷арагызда беренче булырга теләүче сезнең өчен кол булсын.

²⁸Адәм Углы да бит Үзенә хезмәт итсеннәр өчен түгел, ә бәлки Үзе хезмәт итәр һәм күпләрне йолып алыр өчен, тормышын бирергә дип килде, — диде.

²⁹Гайсә шәкертләре белән Әрихә шәһәрен калдырып киткәндә, артыннан күп санлы халык иярде.

³⁰Юл читендә ике сукыр утыра иде. Алар Гайсәнең үтеп баруын ишеткәч: — Әфәндем, Давыт Углы! Безне кызган! — дип кычкырып җибәрделәр.

³¹Халык, ачуланып, аларны тыймакчы булды, әмма алар тагын да көчлерәк итеп: — Әфәндем, Давыт Углы! Безне кызган! — дип кычкырдылар.

³²Гайсә, туктап, аларны чакырды һәм: — Сезнең өчен нәрсә эшләвемне телисез? — дип сорады.

³³— Әфәндем! Күзләребез ачылсын иде! — диделәр алар.

³⁴Гайсә, аларны кызганып, күзләренә кагылды: алар шунда ук күрә башладылар һәм Аңа ияреп киттеләр.