Read Изге Язма, 2015 Марк 1 Bible Online

Марк 1 - Изге Язма, 2015 bible

Марк 1

¹Аллаһы Углы Гайсә Мәсих хакындагы Яхшы хәбәрнең башы. Ишагыйя пәйгамбәр китабында:

² 2-3 «Менә, Мин алдыңнан хәбәрчемне җибәрәм, ул Сиңа юл әзерләр. Чүлдә әнә бер аваз яңгырый: „Раббыга юл әзерләгез, Аның барыр сукмакларын турайтыгыз!“» [1] — дип язылганча,

⁴чүл якларына Чумдыручы Яхъя килде һәм, тәүбәгә килүегезнең билгесе итеп, суга чумдыру йоласын үтәгез, һәм Аллаһы сезнең гөнаһларыгызны кичерер, дип халыкны вәгазьләп йөрде.

⁵Аның янына бөтен Яһүдия иленнән, Иерусалимнән кешеләр агыла башлады. Килүчеләр гөнаһларын икърар итәләр, һәм Яхъя аларны Үрдүн суына чумдыра иде.

⁶Яхъяның өстендә дөя йоныннан хәстәрләнгән кием, ә билендә күн каеш иде. Ашаган ризыгы аның саранча вә кыр балы булды.

⁷— Минем арттан кодрәтлерәк Берәү килә. Мин, иелеп, Аның аяк киеме каешын чишәргә дә лаек түгелмен, — дип вәгазьләде ул. —

⁸Мин сезне суга чумдырсам, Ул сезне Изге Рухка чумдырыр.

⁹Шул көннәрдә Яхъя янына Гәлиләя өлкәсенең Насара шәһәреннән Гайсә килде, һәм Яхъя Аны Үрдүн елгасына чумдырып алды.

¹⁰Судан чыгуга, Гайсә күк капусының ачылуын һәм Рухның күгәрчен рәвешендә Үзенә иңүен күрде;

¹¹һәм шулчак күкләр киңлегеннән «Син — Минем сөекле Углым, Син — Минем куанычым!» дигән тавыш килеп иреште.

¹²Шул ук мизгелдә Рух Гайсәне чүлгә ияртеп алып китте.

¹³Гайсә, чүлдә кырык көн булып, шайтан тарафыннан вәсвәсәгә салынды. Ул анда кыргый хайваннар арасында яшәде, ә фәрештәләр Аңа хезмәт күрсәтте.

¹⁴Яхъя зинданга ябылганнан соң, Гайсә Гәлиләягә килде һәм Аллаһыдан ирешкән Яхшы хәбәрне таратып йөри башлады:

¹⁵— Вакыты җитте! — диде Ул. — Аллаһы Патшалыгы инде бик якын! Тәүбәгә килегез һәм Яхшы хәбәргә инаныгыз!

¹⁶ 16-17 Көннәрдән беркөнне Гәлиләя күле [2] буеннан барганда, Гайсә ятьмә салучы Шимун белән аның бертуган кардәше Әндрине күрде (алар балыкчылар иде). — Минем арттан иярегез! Мин сезне кеше аулаучы [3] итәрмен, — диде аларга Гайсә.

¹⁷

¹⁸Алар шунда ук, ятьмәләрен калдырып, Аңа иярделәр.

¹⁹Тагын берара үткәч, Гайсә, көймәдә ятьмәләрен сипләп утыручы Зебедәй угылларын — Ягъкубны һәм аның бертуган кардәше Яхъяны күреп,

²⁰шунда ук Үз янына дәште; һәм алар, аталары Зебедәйне ялчылары белән бергә көймәдә калдырып, Аның артыннан киттеләр.

²¹Алар бергәләп Кәпәрнаум шәһәренә килделәр; шимбә көн җитүгә, Гайсә гыйбадәтханәгә барды һәм шунда гыйлем бирә башлады.

²²Аның сөйләгәннәренә барысы да хәйран калды, чөнки Ул канун белгече сыман түгел, ә бәлки хакимлеккә ия булган кеше кебек өйрәтте.

²³Шулвакытны гыйбадәтханә эчендә җен кагылган бер адәм бар иде:

²⁴— Насаралы Гайсә! Сиңа бездән нәрсә кирәк?! Син безне һәлак итәр өчен килдеңме? Мин Синең Кем икәнеңне беләм! Син — Аллаһының Изгесе, — дип кычкырды ул.

²⁵Әмма Гайсә адәм эчендәге җенгә: — Шым бул! Чык аңардан! — дип боерды.

²⁶Җен, теге кешене калтыратып һәм каты итеп кычкырып, аңардан чыгып китте.

²⁷Барысы, шомга калып, бер-берсенә: — Нәрсә бу? Яңа һәм кодрәтле нинди гыйлем бу? Аның боеруына хәтта җеннәр дә буйсына!

²⁸Гайсә турындагы хәбәр тиз арада бөтен Гәлиләя җирендә таралды.

²⁹Гайсә, Ягъкуб һәм Яхъя, гыйбадәтханәдән чыгып, бөтенесе бергә Шимун белән Әндринең йортына юнәлделәр.

³⁰Шимунның кайнанасы кызышып-авырып ята иде, бу хакта шундук Гайсәгә әйттеләр.

³¹Гайсә аның янына килеп кулыннан тотты да торырга булышты. Хатынның кызышуы бетте, һәм ул аларга табын әзерли башлады.

³²Ә инде кич җитеп кояш баегач, Гайсә янына барлык авыру һәм җен кагылган кешеләрне алып килә башладылар.

³³Ишек төбенә бөтен шәһәр халкы җыелды.

³⁴Гайсә төрле авырулардан интеккән байтак кешене савыктырды, күп җеннәрне куып чыгарды. Җеннәр Аның Кем булуын белгәнгә күрә, Ул аларга һичнәрсә әйтергә рөхсәт итмәде.

³⁵Иртәгесен Гайсә яктырганчы ук торды да, аулак урынга барып, дога кылды.

³⁶Шимун үзенең иптәшләре белән Аны эзләп китте һәм,

³⁷Гайсәне табып: — Барысы да Сине эзлиләр, — диде.

³⁸— Башка урыннарга, күрше авыл-шәһәрләргә китик, Миңа анда да Яхшы хәбәрне таратырга кирәк. Мин бит шуның өчен килдем, — диде Гайсә.

³⁹Ул шулай, гыйбадәтханәләрдә Яхшы хәбәрне сөйләп, җен кагылган кешеләрдән җеннәрен куып, бөтен Гәлиләя җире буйлап йөрде.

⁴⁰Бер көнне махау чире [4] белән авыручы бер кеше, Гайсә каршына килеп, тезләренә егылды да: — Теләсәң, мине тазарта алыр идең Син! — дип, гозерен белдерде.

⁴¹Гайсә аны кызганды һәм, кулын сузып, аңа орынды да: — Әйе, телим. Тазарын! — диде.

⁴²Гайсә шулай дип әйтүгә, тегенең тәне махаудан арынды, һәм ул тазарынып калды.

⁴³ 43-44 — Кара аны, берәүгә дә сөйлисе булма, ләкин руханига барып күрен һәм терелүеңнең билгесе итеп Муса канунында таләп ителгән корбаныңны китер, — дип җитди итеп кисәткәннән соң, Гайсә аны шундук өенә кайтарып җибәрде.

⁴⁴

⁴⁵Әмма әлеге адәм, Гайсә яныннан китүгә, шушы хәл турында бөтен җирдә сөйләп йөри башлады. Шуңа күрә Гайсә инде ачыктан-ачык шәһәрдә күренә алмады, кешесез-аулак урыннарда кала бирде. Әмма Аның янына төрле тарафлардан халык һаман агыла торды.