Read Изге Язма, 2015 Марк 4 Bible Online

Марк 4 - Изге Язма, 2015 bible

Марк 4

¹Гайсә янә күл буенда кешеләргә гыйлем бирә башлады. Аның янына бик күп халык җыелганга күрә, Ул көймәгә утырды. Көймә күл өстендә иде, ә халык яр буенда калды.

²Гыйбрәтле хикәяләр ярдәмендә Гайсә аларга күп нәрсәләр турында сөйләде:

³— Тыңлагыз: менә бер адәм чәчүгә чыккан, ди.

⁴Чәчкән вакытта орлыкның бер өлеше юл буена төшкән, һәм кошлар, очып килеп, аны чүпләп бетергән.

⁵Икенче бер өлеше аз туфраклы ташлы урынга төшкән. Орлык өстә генә ятканга күрә, бик тиз шытып чыккан.

⁶Ә инде кояш чыгып кыздыра башлагач, тамырланып өлгермәгәнгә, үсентеләр шиңеп төшкән.

⁷Орлыкның кайберсе күгән куагы арасына төшкән. Куак, үсеп-киңәеп, аны басып киткән, һәм үсентеләр башак бирмәгән.

⁸Ә башка орлыклар уңдырышлы җиргә төшкән. Алар үсеп күтәрелгән һәм утызлата, алтмышлата, йөзләтә уңыш биргән.

⁹— Колагы булганнар — ишетсен! — диде Гайсә.

¹⁰Үзләре генә калгач, юлдашлары һәм унике шәкерте Гайсәдән гыйбрәтле хикәяләр хакында сорадылар.

¹¹— Аллаһы Патшалыгының сере сезгә ачылган, — диде Гайсә аларга, — башкаларга исә кинаяле хикәяләр ярдәмендә әйтелә.

¹²Бу шуның өчен ки: «Ничек кенә карасалар да — күрмәсләр, ничек кенә тыңласалар да — ишетмәсләр һәм төшенмәсләр. Әгәр алар ишетеп-күрсәләр, Аллаһыга борылырлар, һәм гөнаһлары кичерелер иде» [9].

¹³Сез бу кинаяле хикәянең мәгънәсен аңламадыгызмыни? — дип сорады алардан Гайсә. — Алайса ничек башка хикәяләрне аңларсыз икән?

¹⁴Чәчүче сүз чәчә.

¹⁵Юл буена төшкән орлыклар чәчкән сүзне ишетүче адәмнәрне белдерәдер. Әмма шайтан, килеп, алар күңеленә салынган сүзне шунда ук алып китә.

¹⁶Ташлы урынга чәчелгәне исә — сүзне ишетү белән шатланып кабул итүчеләр.

¹⁷Әмма тамырлары булмаганга, аларның түземлеге күпкә җитми. Сүз аркасында авырлыклар һәм эзәрлекләүләр башланса, бик тиз кире чигенәләр.

¹⁸Ә башкалары исә күгәнлеккә төшкән орлыкка охшыйлардыр: алар сүзне ишетәләр,

¹⁹әмма тормыш мәшәкатьләре, байлык артыннан куу һәм башка теләкләр, аларның күңеленә үтеп, ишетелгән сүзне басып китәләр, һәм сүз уңыш бирми.

²⁰Ә инде уңдырышлы җиргә чәчелгәне — сүзне ишетеп, аны кабул итүчеләр: алар утызлата, алтмышлата, йөзләтә уңыш бирәләр.

²¹Аннары Гайсә аларга: — Шәмне чүлмәк яки сәке астына куяр өчен алып керәләрмени? Киресенчә, аны шәмдәлгә утыртып куялар! — диде. —

²²Фаш ителмичә һичбер яшерен нәрсә, ачылмыйча бер генә сер дә калмаячак.

²³Колаклары булганнар — ишетсеннәр!

²⁴Аннары Гайсә аларга болай дип әйтте: — Ишеткән сүзләргә игътибарлы булыгыз. Нинди үлчәм белән үлчәсәгез, сезгә дә шундый үлчәм белән үлчәп бирерләр һәм өстәрләр дә.

²⁵Кемдә бар булса, аңа янә бирелер, ә кемдә юк икән, аңардан булганы да тартып алыныр.

²⁶Әйткәннәргә өстәп, Гайсә болай диде: — Аллаһы Патшалыгы менә нәрсәгә охшаган: кеше орлык чәчә,

²⁷аннары ул төнлә йоклый, көндезен тора, ә орлык, шытып чыгып, өскә үрмәли. Кеше моның ничек булуын белми дә.

²⁸Җир үзеннән-үзе уңыш бирә: башта — сабак, аннары — башак, шуннан соң башак тулы орлык үстерә.

²⁹Ә инде ашлык өлгерүгә, кеше кулга урак ала, чөнки ашлык урыр вакыт җитә.

³⁰Гайсә, сүзен дәвам итеп: — Аллаһы Патшалыгын нәрсә белән чагыштырырга һәм ничек итеп тасвирларга икән? — диде. —

³¹Ул — горчица орлыгы кебек: җиргә чәчкән вакытта бөтен орлыклардан кечкенәрәк.

³²Ә инде чәчкәч шытып чыга һәм бөтен үсемлекләрдән биегрәк булып үсә, аның зур-зур ботаклары күләгәсендә хәтта кошлар оя корырлык була.

³³Шундый гыйбрәтле сүзләрне Гайсә кешеләргә күп сөйләде, ләкин Ул алар аңлардай нәрсәләр турында гына сөйли иде.

³⁴Ул һәрвакыт шулай гыйбрәтле хикәяләр ярдәмендә сөйли, ә инде шәкертләре белән ялгызы калгач, аларга барын да аңлатып бирә иде.

³⁵Шул көнне кичен шәкертләренә Гайсә: — Әйдәгез, күлнең аръягына чыгыйк, — диде, һәм

³⁶шәкертләре, халыкны калдырып, Аның янына көймәгә утырдылар да юлга кузгалдылар. Анда башка көймәләр дә бар иде.

³⁷Кинәт кенә көчле давыл күтәрелде һәм, дулкыннар көймәгә бәрелеп, аның эченә су тула башлады.

³⁸Гайсә исә көймәнең койрыгында башын мендәргә салып йокыга киткән иде. Шәкертләре, Аны уятып: — Остаз, батабыз бит! Ә Синең исеңдә дә юк! — диде.

³⁹Ул, торып, җилне тыйды, ә күлгә: — Шаулама, тынычлан! — дип боерды. Җил туктады, һәм әйләнә-тирәдә тынлык урнашты.

⁴⁰— Ни өчен сез шундый куркак? Әле һаман ышанычыгыз юкмы? — диде Гайсә аларга.

⁴¹Котлары алынган шәкертләр бер-берсенә: — Кем соң Ул? Җил дә, күл дә Аңа буйсына ич, — диештеләр.