Read Изге Язма, 2015 Марк 5 Bible Online

Марк 5 - Изге Язма, 2015 bible

Марк 5

¹Менә алар Гәлиләя күленең аръягындагы Герәсә җиренә килеп туктадылар.

²2-3 Гайсә көймәдән төшүгә, кабер-мәгарәдән [10] каршына җен кагылган бер кеше килеп чыкты. Ул кеше шунда, мәгарәләрдә яшәп, аны һичберкем хәтта чылбыр белән дә бәйләп куя алмаган:

⁴күп тапкырлар аяк-кулларын чылбыр белән бәйләсәләр дә, ул барыбер чылбырны өзгән, богауларны ваткан; һәм берәү дә аны җиңә алмаган.

⁵Ул шулай, көне-төне, бертуктаусыз кычкырып һәм үзен-үзе ташлар бәреп кыйнап, каберләр арасында, тауларда йөри иде.

⁶Гайсәне ул ерактан ук күреп алды һәм, йөгереп килеп, аягына егылды да

⁷каты итеп кычкырып җибәрде: — Аллаһы Тәгалә Углы Гайсә! Сиңа миннән ни кирәк? Аллаһы хакына ялварып сорыйм: газаплама мине.

⁸Чөнки Гайсә әлеге кешенең эченә оялаган җенгә: «Явыз рух, бу адәмнән чыгып кит!» — дип боерган иде.

⁹— Исемең ничек синең? — дип сорады Гайсә җеннән. — Без бик күптер, шуңа күрә минем исемем — Гаскәр [11], — дип җавап бирде теге.

¹⁰Һәм явыз рухлар Гайсәдән үзләрен бу җирдән куып җибәрмәвен үтенделәр.

¹¹Якында гына, тау битендә, шактый зур дуңгыз көтүе утлап йөри иде.

¹²— Безне әнә теге дуңгызлар янына җибәр, шулар эченә керикче! — дип ялварып сорады Гайсәдән явыз рухлар.

¹³Гайсә рөхсәт итүгә, явыз рухлар, теге кешедән чыгып, дуңгызлар эченә керделәр, һәм ике мең баш дуңгыздан торган көтү шундук текә ярдан күлгә ташланды да батып үлде.

¹⁴Көтүчеләр, качып китеп, бу хакта шәһәрдә һәм аның тирәсендәге авылларда сөйләп йөрделәр. Анда яшәүчеләр, ни булганын карарга дип,

¹⁵Гайсә янына килделәр, эченә җеннәр өере кереп оялаган кешенең киенгән һәм акылына килгән хәлдә утыруын күреп куркып калдылар.

¹⁶Әлеге вакыйганың шаһитлары җен кагылган кеше белән, дуңгызлар белән ни булганын сөйләп бирделәр.

¹⁷Шуннан соң алар Гайсәнең бу яклардан китүен үтенә башладылар.

¹⁸Гайсә көймәгә утырган чакта, җеннән котылган теге кеше Аның белән китәргә рөхсәт сорады.

¹⁹Әмма Гайсә риза булмады: — Бар, өеңә кайтып, Раббының сиңа нинди мәрхәмәт күрсәтүен һәм синең өчен нәрсә эшләвен туганнарыңа сөйлә, — диде.

²⁰Теге кеше, китеп, үзе өчен Гайсәнең нәрсә эшләве турында Ун калада сөйләп йөрде; аның сүзләрен һәркем таң калып тыңлады.

²¹Гайсә көймәдә янә күлнең аръягына чыккач, яр буенда Аның янына тагын бик күп халык җыелды.

²²Гыйбадәтханә башлыкларының Яһир исемлесе, Гайсәне күрүгә, аягына килеп егылды

²³һәм: — Кызым үлем хәлендә ята. Килеп, кулларың белән аңа орынсаң, ул савыгыр һәм яшәр иде! — дип ялварырга тотынды.

²⁴Гайсә аның белән китеп барды. Алар артыннан, Гайсәне һәр яктан кысрыклап, бик күп халык иярде.

²⁵25-26 Арада унике ел дәвамында кан килүдән газапланган бер хатын да бар иде. Ул бик күп табибларда дәваланган, бөтен байлыгын сарыф итсә дә, файдасын күрмәгән, киресенчә, аның хәле начарлана гына барган.

²⁶

²⁷27-28 Гайсә хакында ишеткәннән соң: «Аның киеменә генә кагылсам да савыгыр идем», — дип уйлап, әлеге хатын халык арасында, арттан килеп, Гайсәнең киеменә кагылды,

²⁸

²⁹һәм, кан килү шундук туктап, хатын үзенең тулысынча савыгуын тойды.

³⁰Гайсә исә, Үзеннән көч киткәнне тоеп, артына борылды да халыктан: — Минем киемемә кем кагылды? — дип сорады.

³¹— Халыкның ничек кысрыклавын күрә торып, Син ни өчен, кем кагылды, дип сорыйсың? — диде Аңа шәкертләре.

³²Әмма Ул Үзенә орынган кешене күзләре белән эзли бирде.

³³Куркуыннан калтырап төшкән хатын, үзенең сихәтләнүен аңлап, халык арасыннан чыкты һәм, Гайсә алдына егылып, дөресен сөйләп бирде.

³⁴— Кызым, сине ышануың савыктырды, имин йөр һәм сәламәт бул, — диде аңа Гайсә.

³⁵Гайсә шулай дип сөйләп торган арада, гыйбадәтханә башлыгының өеннән килеп, башлыкка: — Кызың вафат. Остазны ник борчып торырга, — дип әйттеләр.

³⁶Әмма Гайсә, аларның сүзләрен игътибарга алмыйча, башлык булган кешегә: — Курыкма, тик ышан гына! — диде.

³⁷Петер, Ягъкуб һәм Ягъкубның бертуган кардәше Яхъядан башка Гайсә һичкемгә Үзе белән барырга рөхсәт итмәде.

³⁸Башлыкның өе янына килгәч, Гайсә ыгы-зыгы килеп йөрүчеләрне һәм такмаклый-такмаклый үкереп елаучыларны күрде.

³⁹— Нигә сез ыгы-зыгы киләсез, нигә елыйсыз? Бала үлмәгән, йоклый гына ул, — диде Гайсә, өйгә кергәч.

⁴⁰Аңардан көләргә тотындылар, әмма Ул аларны куып чыгарды да кызның ата-анасын, Үзенең юлдашларын алып, кыз яткан бүлмәгә керде.

⁴¹Баланың кулыннан тотып, Гайсә аңа: — Талита, кум! («Кызым, сиңа әйтәм, тор!») — диде.

⁴²Кыз бала шундук аягына торып басты һәм йөреп китте (аңа унике яшь иде). Шушы хәлне күрүчеләр хәйран калдылар.

⁴³Гайсә исә аларны, бу хакта һичкем белергә тиеш түгел, дип кисәтте, ә кыз баланы ашатырга кушты.