Read Изге Язма, 2015 Марк 7 Bible Online

Марк 7 - Изге Язма, 2015 bible

Марк 7

¹Бервакыт Гайсә янына фарисейлар һәм Иерусалимнән килгән берничә канун белгече җыелды.

²Алар Гайсә шәкертләреннән кайберләренең пычрак кул белән, ягъни кулларын юмыйча ашауларына игътибар иттеләр.

³Фарисейлар, барлык яһүдиләр кебек үк, ата-бабадан килгән йолаларны төгәл үтәп, кул юмыйча ашарга утырмыйлар иде.

⁴Базардан кайткач та, алар рәвешен китереп юынмыйча ашарга утырмыйлар, шулай ук бик күп башка нәрсәләрне, мәсәлән, касә, чүлмәк, бакыр савытларны юуга караган күрсәтмәләрне төгәл үтиләр иде.

⁵Фарисейлар һәм канун белгечләре Гайсәдән: — Ни өчен Синең шәкертләрең ата-бабадан килгән йолаларны үтәмиләр, ризыкны пычрак кул белән ашыйлар? — дип сорадылар.

⁶Ул аларга болай дип җавап бирде: — Икейөзлеләр сез! Ишагыйя пәйгамбәр үзенең язмаларында сезнең хакта, алдан күреп, дөрес әйткән: «Бу халык Мине телдә генә хөрмәт итә, ә йөрәге аның Миннән ерак.

⁷Миңа табынулары да бушка: алар кеше уйлап чыгарган кагыйдәләргә өйрәтәләр» [15].

⁸Сез, Аллаһы әмерен читтә калдырып, кеше урнаштырган йолаларны үтисез.

⁹Үзегезнең йолаларны үтәр өчен, шундый оста итеп Аллаһы әмерен кире кагасыз! — дип дәвам итте Гайсә. —

¹⁰Муса: «Үзеңнең атаңны һәм анаңны хөрмәт ит» [16] һәм «Атасын яки анасын хурлаган кеше үлем җәзасына тартылырга тиеш» [17], — дип әйткән.

¹¹Ә сез: «Әгәр кеше үзенең атасына яки анасына: „Сиңа бирәсе әйберне мин Аллаһыга корбан (ягъни, Аллаһыга тиешле бүләк) итәргә вәгъдә бирдем“, — дип әйтә икән,

¹²ул кеше инде ата-анасы өчен бернәрсә дә эшләмәскә мөмкин», — дип өйрәтәсез.

¹³Сез үзегез өйрәткән тәртипләрегез белән Аллаһы сүзен юкка чыгарасыз һәм шуның ише нәрсәләрне байтак эшлисез.

¹⁴Ул, янә Үз янына халыкны чакырып алып: — Әйткәннәремне тыңлагыз һәм аңларга тырышыгыз! — диде. —

¹⁵Кеше эченә читтән кергән һичнәрсә аны нәҗесли алмый, киресенчә, эченнән чыккан нәрсә кешене нәҗесли. [

¹⁷Гайсә, халыкны урамда калдырып өйгә кергәч, шәкертләре Аңардан бу сүзләрне аңлатып бирүен сорадылар.

¹⁸— Әйткәннәремне әллә сез дә аңламыйсызмы?! — диде Ул аларга. — Кешенең эченә читтән кергән һичнәрсә аны нәҗесли алмаганны аңламыйсызмы?

¹⁹Кешенең йөрәгенә түгел, ә карынына керә ул һәм аннары чыгарып ташланыла бит! (Бу сүзләре белән Гайсә бөтен ризыкның да чиста булуын белдерде.)

²⁰— Ә кешене исә эченнән чыккан нәрсә нәҗеслидер, — дип дәвам итте Гайсә. —

²¹21-22 Фәхешлеккә, урлашуга, кеше үтерүгә, зиначылыкка этәрүче явыз ниятләр, шулай ук саранлык, яманлык, мәкерлек, әхлаксызлык, көнчелек, хурлау, тәкәбберлек, акылсызлык кешенең йөрәгеннән килә.

²³Әнә шул яманлыкларның һәммәсе, кешедән чыгып, аны нәҗеслидер.

²⁴Аннары Гайсә Сур шәһәре тирәсенә юл алды. Анда Ул бер йортта тукталды. Бирегә килүе турында Ул һичкемгә белдерергә теләмәгән иде, әмма моны яшереп калу мөмкин булмады.

²⁵Кызына явыз рух кагылган бер хатын, Гайсә хакында ишеткәннән соң шундук Аның янына килеп, аягына егылды.

²⁶Мәҗүси бу хатын чыгышы белән Сүрия Фойникәсе төбәгеннән иде. Ул Гайсәдән кызының эчендәге җенне куып чыгаруын үтенде.

²⁷Гайсә исә аңа: — Башта балалар тамак туйдырсын, — диде. — Икмәкне, балалардан тартып алып, көчекләргә ташлау яхшы түгел.

²⁸— Шулай, Әфәндем, — дип җавап бирде хатын, — ләкин көчекләр дә өстәл астында балалардан коелган валчыкларны ашый бит.

²⁹— Шулай дип җавап биргәнең өчен, өеңә кайта аласың: җен инде кызыңнан чыкты, — диде аңа Гайсә.

³⁰Хатын өенә әйләнеп кайтты һәм кызының түшәктә исән-сау ятуын күрде. Җен аның эченнән чыккан иде инде.

³¹Сур якларыннан кайтышлый Гайсә, Сидун аша үтеп, Ун кала төбәгендә Гәлиләя күленә чыкты.

³²Шунда Гайсә янына чукрак һәм начар сөйләшә торган берәүне алып килеп, Аның әлеге кешегә куллары белән орынуын үтенделәр.

³³Гайсә аны халык төркеменнән читкәрәк алып китте дә тегенең колагына бармагын тыкты, аннары, Үзенең бармагына төкереп, теленә кагылды һәм,

³⁴күккә карап, тирән итеп сулыш алды да чукрак кешегә: — Эффата! («Ачыл!») — диде.

³⁵Шунда ук теге кешенең колагы ишетә башлады һәм теле чишелде, ул ачык итеп сөйләшәргә тотынды.

³⁶Кешеләргә Гайсә бу хакта берәүгә дә сөйләмәскә кушты. Әмма Ул тыйган саен, кешеләр күбрәк сөйли бирделәр.

³⁷Аларның гаҗәпләнүе чиксез иде. — Ул нәрсә генә эшләсә дә, яхшы итеп эшли: чукраклар ишетә башлый, телсезләрнең теле ачыла! — диде алар.