Read Изге Язма, 2015 Лүк 11 Bible Online

Лүк 11 - Изге Язма, 2015 bible

Лүк 11

¹Бервакыт Гайсә дога кылып тора иде. Догасын тәмамлагач, шәкертләреннән берсе Аңардан: — Хакимем! Яхъя үзенең шәкертләрен өйрәткән кебек, безне дә дога кылырга өйрәтче, — дип үтенде.

²Ул аларга: — Дога кылганда болай дип әйтегез: «Атабыз, исемең изге дип икърар ителсен! Синең Патшалыгың килсен!

³Безгә көндәлек икмәгебезне биреп тор.

⁴Гөнаһларыбызны кичер, чөнки без дә үзебезгә явызлык кылучы һәр кешене кичерәбез; безне сынауга дучар итмә», — диде.

⁵Аннары шәкертләренә Гайсә болай диде: — Әйтик, сезнең берегез төн уртасында дусты янына барып: «Әй дустым, бурычка өч ипи биреп торчы,

⁶чөнки узып барышлый миңа бер дустым килеп керде, аның алдына табынга куярга бернәрсәм юк», — дип әйтте ди.

⁷Ә теге исә өй эченнән: «Борчып йөрмә әле, инде ишекләр бикле, балаларым да минем янда ятакта; урыннан торып, син сораганны бирә алмыйм», — дип җавап бирде ди.

⁸Мин сезгә шуны әйтәм: дус булган өчен генә бирергә теләмәсә дә, тегесе нык ялваргач, бирми калалмас.

⁹Шулай булгач, сезгә әйтәм: сорагыз — һәм сезгә бирерләр; эзләгез — һәм табарсыз; шакыгыз — һәм сезгә ачарлар.

¹⁰Чөнки һәр сораучы — ала, эзләүче — таба, һәм шакучыга ачалар.

¹¹Арагыздан кайсы ата, әгәр углы аңардан балык сораса, елан тоттырыр?

¹²Яки йомырка сораса, чаян бирер?

¹³Шулай итеп, сез, явыз кеше булып та, балаларыгызга яхшы нәрсәләр бирә беләсез икән, Күктәге Атаның исә Үзеннән сораганнарга Изге Рухны бирүе шөбһәсездер.

¹⁴Гайсә телсез бер кешедән җенне куып чыгарды. Җен чыкканнан соң, телсез кеше сөйләшә башлады, һәм халык моңа хәйран калды.

¹⁵Аларның кайберләре: — Җеннәрне Ул җеннәр башлыгы Белзебул [33] ярдәме белән куып чыгара, — диде.

¹⁶Ә башкалары, Гайсәне сынарга теләп, Аның күктән берәр илаһи билге күрсәтүен таләп иттеләр.

¹⁷Әмма Ул, аларның уйларын белеп, халыкка: — Бүлгәләнгән һәр патшалык җимерелер; бүлгәләнгән гаилә дә таркалыр, — диде. —

¹⁸Әгәр шайтан үз-үзенә каршы килә икән, аның патшалыгы ничек сакланып калыр икән? Мин моны шуңа әйтәм, чөнки сез Миңа: «Җеннәрне Белзебул ярдәме белән куып чыгарасың», — дисез.

¹⁹Мин җеннәрне Белзебул ярдәмендә куып чыгарам икән, сезнең иярченнәрегез кем ярдәме белән куып чыгара соң?! Шул сәбәпле алар сезнең хөкемчегез булсын!

²⁰Инде дә Мин җеннәрне Аллаһы ярдәме белән куып чыгарам икән, димәк, Аллаһы Патшалыгы сезгә килеп җитте дигән сүз.

²¹Көчле кеше үз йортын корал белән саклаган вакытта аның милке иминлектә булыр.

²²Ә инде көчлерәк берәү аңа һөҗүм итеп җиңә калса, аның таянычы булган коралын тартып алыр һәм талап алган малын бүләр.

²³Минем яклы булмаган — Миңа каршы дигән сүз; кем Минем белән җыймый — шул тарката.

²⁴Явыз рух, кешедән чыкканнан соң, сусыз урыннарда үзенә сыеныр урын эзләп йөри дә, таба алмагач: «Элекке йортыма әйләнеп кайтыйм әле», — ди.

²⁵Кайткач исә, йортны себерелгән, җыештырылган хәлдә күрә һәм,

²⁶үзеннән дә явызрак җиде рухны ияртеп кайтып, алар шунда яши башлыйлар. Шуннан әлеге кешенең хәле элеккегә караганда да начарлана.

²⁷Гайсә шушыларны сөйләгән чакта, халык арасыннан бер хатын, тавышын күтәрә төшеп: — Сине күтәреп йөргән карын һәм Сине имезгән күкрәкләр бәхет-сәгадәтле! — диде.

²⁸Хатынның сүзләренә Гайсә: — Аллаһы сүзен тыңлаучылар һәм аны үтәүчеләр сәгадәтлерәк! — дип җавап бирде.

²⁹Гайсә тирәсенә халык тагын да күбрәк җыелгач, Ул сөйли башлады: — Бүгенге буын кешеләре явыз; алар илаһи билгеләр таләп итә, әмма аларга Юныс пәйгамбәр галәмәтеннән башка билге бирелмәс.

³⁰Юныс Ниневә халкы өчен бер билге кебек булса, Адәм Углы да бүгенге буын өчен билге булыр.

³¹Кыямәт көнендә Көньяк патшабикәсе [34], бүгенге буын кешеләре белән бергә торып басып, аларны гаепләр. Сөләйман патшаның зирәк сүзләрен тыңлар өчен, ул җир читеннән килгән булган хәтта, ә хәзер сезнең янда булган Зат Сөләйманнан бөегрәк.

³²Ниневәлеләр кыямәт көнендә бүгенге буын кешеләре белән бергә торып басып, аларны гаепләр, чөнки алар, Юныс пәйгамбәрнең вәгазен ишетеп, тәүбәгә килгәннәр иде [35]; ә хәзер исә сезнең янда булган Зат Юныстан бөегрәк.

³³Беркем дә, шәмгә ут алгач, аны яшерен урынга [яки чүлмәк астына] [36] куймый; киресенчә, керүчеләр яктылыкны күрсен өчен, шәмдәлгә утырта.

³⁴Күзләр — кешене яктырта торган шәм-чырагтыр. Күзләрең якты икән, үзең дә яктылык белән тулырсың, ә инде тонык икән, караңгылык эчендә калган кебек булырсың.

³⁵Шулай булгач, кара аны: синдәге яктылык караңгылык түгел микән!

³⁶Әгәр син яктылык белән тулган булып, синдә һичбер караңгы урын юк икән, шәм-чыраг утында тоташтан нурланып-балкып торган кебек булырсың.

³⁷Гайсә сөйләп бетергәннән соң, бер фарисей Аны өенә ашка чакырды; Гайсә, өйгә кереп, өстәл янына утырды.

³⁸Фарисей исә Аның ашар алдыннан кул юмавын күреп гаҗәпкә калды.

³⁹Әмма Хаким Гайсә аңа: — Әйе, сез, фарисейлар, савыт-сабагызның тышкы ягын чистартасыздыр, ә үзегезнең эчегез комсызлык һәм явызлык белән тулы, — диде. —

⁴⁰Ахмаклар! Тышкы ягын бар иткән Аллаһы аның эчке ягын да бар кылган түгелме соң?!

⁴¹Савыт-сабагызда булган нәрсәне фәкыйрьләргә өләшегез; шул чакта сезнең бар нәрсәгез пакь булыр.

⁴²Кайгы сезгә, фарисейлар! Сез бөтнекнең, рутаның [37] һәм һәртөрле яшелчәнең уннан бер өлешен гошер сәдакасы итеп бирәсез, ә гаделлеккә һәм Аллаһыны яратуга игътибар бирмисез; менә анысын да үтәргә һәм Канунның башка өлешләрен калдырмаска кирәк иде.

⁴³Кайгы сезгә, фарисейлар! Сез гыйбадәтханәләрдә дәрәҗәле урыннарда утыруны һәм мәйданнарда үзегезне ихтирам белән сәламләгәнне яратасыз.

⁴⁴Кайгы сезгә, чөнки сез билге куелмаган кабер кебек: кешеләр, анда кабер барлыгын да белмичә, өстеннән таптап йөри бирәләр.

⁴⁵Моңа каршы канун белгечләренең берсе: — Остаз! Бу сүзләрең белән Син безне дә мыскыл итәсең, — диде.

⁴⁶Әмма Гайсә: — Сезгә дә, канун белгечләре, кайгы, сез кеше иңенә күтәрә алмастай йөк саласыз, ә үзегез, аларга ярдәм итәр өчен, бармагыгызны да кыймылдатмыйсыз, — диде. —

⁴⁷Кайгы сезгә, чөнки сез пәйгамбәрләр каберенә һәйкәлләр куясыз. Ә бит ул пәйгамбәрләрне сезнең ата-бабаларыгыз үтергән.

⁴⁸Моның белән сез ата-бабаларыгыз кылган эшне дөрес дип раслыйсыз: алар пәйгамбәрләрне үтергәннәр, ә сез кабер өстенә һәйкәлләр куясыз.

⁴⁹Шуңа күрә Аллаһының Зирәклеге әйткән: «Мин аларга пәйгамбәрләр вә рәсүлләр җибәрәм — аларның кайберләрен үтерерләр, ә кайберләрен эзәрлекләрләр».

⁵⁰Шуңа күрә, дөнья яратылганнан алып түгелгән барлык пәйгамбәрләр каны өчен, бүгенге буын кешеләре хөкем ителер:

⁵¹Һабил каныннан башлап, мәзбәх белән Изге йорт арасында үтерелгән Зәкәрия канына кадәр [38]. Әйе, сезгә әйтәм: бүгенге буын хөкем ителер.

⁵²Кайгы сезгә, канун белгечләре, чөнки сез белем ачкычын үзләштердегез. Әмма үзегез анда кермәдегез, керергә теләүчеләргә дә юл бирмәдегез.

⁵³Гайсә әлеге өйдән чыккач, канун белгечләре һәм фарисейлар, Аны тәнкыйтьләп, сорау артыннан сорау яудырырга тотындылар,

⁵⁴Гайсәне тозакка эләктермәкче булып, Аның сүзләреннән гаеп эзләделәр.