Read Изге Язма, 2015 Лүк 17 Bible Online

Лүк 17 - Изге Язма, 2015 bible

Лүк 17

¹Үзенең шәкертләренә Гайсә болай дип сөйләде: — Гөнаһ кылыр өчен, сәбәпләр һаман туа торыр, әмма кешеләрне гөнаһка этәрүчегә — кайгы!

²Шушы кечкенәләрнең берәрсен юлдан яздыручыны, муенына тегермән ташы асып, диңгезгә ташласалар, аның өчен яхшырак булыр иде.

³Кылган гамәлләрегезгә игътибарлы булыгыз. Туганың сиңа карата гөнаһ кылса, аны дусларча шелтәлә, ә инде гаебен танып үкенсә — кичер;

⁴сиңа карата көнгә җиде тапкыр гөнаһ кылып, гөнаһ кылган саен яныңа килеп: «Мин гаепле», — дисә, кичер аны.

⁵Хаким Гайсәгә рәсүлләр: — Иманыбызны арттырсаң иде, — диделәр.

⁶Аларга җавап итеп, Ул болай диде: — Сезнең горчица орлыгы кадәр генә иманыгыз булып, менә бу ефәк агачына: «Тамырың белән кубып, үзеңне диңгезгә күчереп утырт!», — дип әйтә калсагыз, ул сезне тыңлар иде.

⁷Җир сукалап яки көтү көтеп кырдан кайткан хезмәтчесенә сезнең кайсыгыз: «Әйдә, тизрәк ашарга утыр», — дип әйтер икән?

⁸Киресенчә: «Миңа кичке аш әзерлә дә, билеңне буып, мин ашап-эчкән вакытта хезмәт күрсәт; аннары үзең ашап-эчәрсең», — дип әйтмәссезме икән?

⁹Кушканны эшләгән хезмәтчегезгә рәхмәт әйтеп тормассыз бит.

¹⁰Шулай итеп, сез дә кушканның һәммәсен башкарганнан соң: «Без бары хезмәтчеләр генә, нәрсә эшләргә тиеш булсак, шуны гына башкардык», — диегез.

¹¹Иерусалимгә барышлый Гайсә Самарея белән Гәлиләя чиге буйлап үтте.

¹²Бер авылга кергән вакытта, Аңа махаулы ун кеше очрады. Алар, бер читтә туктап калып:

¹³— Гайсә! Остаз! Кызган безне! — дип кычкырдылар.

¹⁴Аларны күрүгә, Ул: — Барыгыз, руханиларга күренегез, — диде. Тегеләр китеп бардылар һәм әле юлда чакта ук авыруларыннан арындылар.

¹⁵Арада берсе, үзенең савыгуын күреп, кире әйләнеп килде дә, кычкырып-кычкырып, Аллаһыга дан-шөһрәтләр яудырды;

¹⁶аннары, Гайсәнең аягына егылып, Аңа рәхмәт укыды. Әлеге кеше самареяле иде.

¹⁷Гайсә аңардан: — Уныгыз да савыкмадымыни?! — дип сорады. — Калган тугызыгыз кайда соң?

¹⁸Аллаһыга рәхмәт белдерү өчен, читтән килгән шушы кешедән башка берсе дә кире әйләнеп кайтмадымыни?

¹⁹Шуннан Гайсә аңа: — Тор һәм юлыңда бул. Ышануың савыктырды сине, — диде.

²⁰Фарисейлар Гайсәдән: — Аллаһы Патшалыгы кайчан килер? — дип сорады. Ул аларга: — Аллаһы Патшалыгы күзгә күренеп килмәс.

²¹Беркем дә: «Менә ул монда» яки «Әнә тегендә», — дип әйтмәс. Чөнки Аллаһы Патшалыгы сезнең арада [47], — дип җавап кайтарды.

²²Шәкертләренә мөрәҗәгать итеп, Гайсә: — Шундый вакыт килер, Адәм Углы көннәренең берсен генә булса да күрергә теләрсез, әмма күрә алмассыз, — диде. —

²³Сезгә: «Кара, Ул анда» яки: «Кара, Ул монда», — дип әйтерләр, ләкин Аны күрергә дип, беркая да торып чапмагыз.

²⁴Адәм Углының пәйда булуы күкнең бер читеннән икенче читенә кадәр ялтыраган яшен яктысы кебек булыр.

²⁵Әмма аңарчы Ул күп газаплар чигәргә һәм бүгенге буын тарафыннан кире кагылырга тиеш.

²⁶Нух заманында ничек булса [48], Адәм Углы килер алдыннан да шулай булыр.

²⁷Ул вакытларда да кешеләр ашаганнар, эчкәннәр, өйләнгәннәр, кияүгә чыкканнар; Нух көймәгә кергән көнгә кадәр шулай дәвам иткән. Шуннан туфан килгән һәм һәммәсен һәлак иткән.

²⁸Лут заманында да шулай булган: кешеләр ашаганнар, эчкәннәр, алыш-биреш иткәннәр, чәчкәннәр, төзегәннәр.

²⁹Әмма Лут Сәдүм шәһәреннән чыккан көнне, күктән ут һәм күкерт яңгыры явып, аларның барысын һәлак иткән.

³⁰Адәм Углы күренгән көнне дә шулай булачак!

³¹Ул көнне өй түбәсендә булган кеше, өендә әйберләре калган икән, аларны алырга өйгә кереп тормасын; кырда булган кеше дә өенә кайтмасын.

³²Лут хатыны белән нәрсә булганны [49] исегездән чыгармагыз!

³³Җанын саклап калырга тырышкан адәм аны югалтыр; ә инде җанын югалткан адәм аны саклап калыр.

³⁴Сезгә әйтәм: ул төнне бер түшәктә яткан ике кешенең берсе алыныр, ә икенчесен калдырырлар.

³⁵Бергәләп ашлык тарткан ике хатынның берсе алыныр, ә икенчесен калдырырлар. [

³⁷Аның бу сүзләренә каршы шәкертләре: — Хакимебез, бу хәл кайда булыр? — диделәр. Ул исә аларга: — Үләксә кайда булса, үләксә кошлары да шунда җыелыр, — дип җавап бирде.