Read Изге Язма, 2015 Лүк 19 Bible Online

Лүк 19 - Изге Язма, 2015 bible

Лүк 19

¹Гайсә, Әрихәгә җитеп, шәһәр буйлап барганда,

²салым җыючылар башлыгы Зәкәй атлы бер бай адәм,

³Аның ниндирәк кеше икәнен бик тә күрәсе килеп, ләкин буе кыска булу сәбәпле халык арасыннан Аны һич күрә алмаганга,

⁴йөгереп, алгарак узды да Гайсә үтәсе юл буенда үскән кыргый инҗир агачына менеп утырды.

⁵Шул турыга җиткәч, Гайсә югары күтәрелеп карады да: — Зәкәй, төш тизрәк, бүген Мин синең өеңдә тукталырга тиешмен, — диде.

⁶Теге тиз генә төште һәм Аны, шатланып, өендә кабул итте.

⁷Бу хәлне күрүчеләрнең барысы: — Шул гөнаһлы адәмнең өенә кереп кунагы булды! — дип ризасызлык белдерде.

⁸Зәкәй исә, торып, Хаким Гайсәгә: — Әфәндем! Милкемнең яртысын фәкыйрьләргә өләшәм, инде кемне дә булса алдаганмын икән, аңа дүртләтә кайтарып бирермен, — диде.

⁹— Бүген шушы гаиләгә котылу килде — әлеге кеше дә Ибраһим нәселеннәндер.

¹⁰Адәм Углы югалганны эзләп табар һәм коткарыр өчен килде бит.

¹¹Гайсә, сүзен дәвам итеп, боларны тыңлап торган халыкка тагын бер гыйбрәтле хикәя сөйләде, чөнки Ул Иерусалимгә якын иде инде, һәм кешеләр, тиздән Аллаһы Патшалыгы күренергә тиеш, дип уйладылар.

¹²Гайсә болай диде: — Затлы нәселдән булган бер кеше, патшалыкны кабул итү өчен, ерак илгә киткән. Аннары ул әйләнеп кайтырга тиеш булган.

¹³Юлга чыкканчы, ул, ун хезмәтчесен чакырып, аларның һәрберсенә йөз динар акча [52] биргән һәм: «Мин кайтканчы, шушы акчаларны табыш китерерлек итеп әйләнешкә кертегез», — дигән.

¹⁴Ләкин ватандашлары, аны яратмау сәбәпле: «Безнең өстән патшалык итүеңне теләмибез», — дип, аның эзеннән илчеләр җибәргәннәр.

¹⁵Теге, ерак илдә патшалыкны кабул итеп кабат үз иленә әйләнеп кайткач, акча биргән теге хезмәтчеләренең күпме табыш алуларын белү өчен, аларны үз янына чакырырга кушкан.

¹⁶Беренчесе, килеп: «Хуҗам, син биргән акча ун тапкыр артыграк табыш китерде», — дигән.

¹⁷Хуҗасы аңа: «Бик әйбәт, син — минем яхшы хезмәтчем. Кечкенә генә нәрсәдә ышанычлы булганың өчен, ун шәһәр синең кул астында булсын», — дигән.

¹⁸Икенчесе, килеп: «Хуҗам, син биргән акча биш тапкыр артыграк табыш китерде», — дигән.

¹⁹Хуҗасы аңа да: «Мин сине биш шәһәр өстеннән башлык итәрмен», — дигән.

²⁰20-21 Ә өченчесе, килеп, болай дигән: «Хуҗам, менә син биргән акча, синнән курыкканга, мин аны кулъяулыкка төреп саклап тоттым. Син кырыс кеше бит: үзең куймаган нәрсәне аласың, чәчмәгәнне урасың».

²¹

²²Хуҗасы аңа: «Әй яраксыз хезмәтче! Әйткән сүзләреңә карап, мин сиңа хөкем чыгарам. Минем кырыс булуымны, үзем куймаган нәрсәне алуымны, үзем чәчмәгәнне уруымны белгәч,

²³ни өчен соң мин биргән акчаны әйләнешкә кертмәдең? Шулай эшләсәң, кайткач, аңардан табыш алган булыр идем», — дигән.

²⁴Шуннан ул янындагыларга: «Акчаны аңардан алыгыз да ун тапкыр артыграк табыш алган хезмәтчегә бирегез», — дип әйткән.

²⁵Тегеләр аңа: «Хуҗам! Аның акчасы болай да ун тапкыр артыграк бит инде», — дигәннәр.

²⁶Ә ул аларга болай дип җавап биргән: «Сезгә әйтәм: кемдә бар булса, аңа тагын бирелер, ә кемдә юк икән, аның булган нәрсәсе дә тартып алыныр.

²⁷Ә инде үзләре өстеннән патшалык итүемне теләмәгән дошманнарымны монда китерегез һәм күз алдымда үтерегез».

²⁸Шул сүзләрдән соң Гайсә Иерусалимгә таба юлын дәвам итте.

²⁹29-30 Зәйтүн-тау итәгендә урнашкан Бәйт-Фәги һәм Бәйт-әния авылларына якынлашкач, Ул: — Каршыгыздагы авылга барыгыз; анда кергәч, моңарчы һичкем атланмаган, бәйдәге яшь ишәкне күрерсез; шуны, бәйдән ычкындырып, монда алып килегез, — дип, шәкертләренең икесен Үзеннән алдан җибәрде.

³⁰

³¹— Әгәр берәрсе сездән: «Нигә аны бәйдән ычкындырасыз?» — дип сораса, аңа: «Безнең Хуҗага кирәк ул», — дип әйтегез.

³²Ике шәкерт китте, һәм барысы да Гайсә әйткәнчә булып чыкты.

³³Яшь ишәкне бәйдән ычкындырган вакытта, ишәкнең хуҗалары алардан: — Нигә сез ишәкне бәйдән ычкындырасыз? — дип сорадылар.

³⁴Тегеләр исә: — Хуҗага кирәк ул, — дип җавап бирделәр.

³⁵Ишәкне Гайсә янына алып килделәр; өс киемнәрен ишәкнең сыртына салып, аның өстенә Гайсәне атландырдылар.

³⁶Гайсә ишәк өстендә барган чакта, кешеләр Аның юлына өс киемнәрен җәйделәр.

³⁷37-38 Ә инде Гайсә Зәйтүн тавыннан төшә торган юлга якынлашкач, Күп санлы шәкертләре, үзләре күргән барлык могҗизалар өчен шатланышып, кычкырып-кычкырып, Аллаһыга дан-мактау яудыра башладылар: «Раббы исеменнән килүче Патша мөбарәктер! [53] Күкләрдә — тынычлык, югарыда дан-шөһрәт!»

³⁸

³⁹Халык арасыннан кайбер фарисейлар шунда Гайсәгә: — Остаз! Шәкертләреңне тый! — диде.

⁴⁰Әмма аларга җавап итеп, Ул: — Сезгә шуны әйтәм: алар тынып калсалар, ташлар кычкыра башлаячак, — диде.

⁴¹Иерусалимгә якынлашып, шәһәргә карашын ташлагач, аның язмышын кайгыртып, Гайсәнең күзләренә яшь килде.

⁴²— Ичмасам шушы көндә син тынычлык өчен ниләр кирәклеген белсәң иде! — диде Ул. — Әмма хәзергә синең күзләрең өчен бу яшерендер.

⁴³Синең өчен шундый көннәр килер, дошманнарың, әйләнә-тирәңә чокырлар казып, туфраклар өеп, сине чолгап алырлар һәм һәр тарафтан кысарлар.

⁴⁴Сине җимереп, халкыңны кырып бетерерләр, таш өстендә таш калдырмаслар, чөнки син яныңа Аллаһы килеп шәфкать күрсәткән вакытны белмәдең.

⁴⁵Аллаһы йортына кергәч, Гайсә андагы сатучыларны куып чыгара башлады.

⁴⁶— Изге язмада: «Минем Йортым дога кылу йорты булачак» [54], — дип язылган, ә сез аны юлбасарлар оясына әйләндергәнсез [55], — диде Ул.

⁴⁷Гайсә һәркөнне Аллаһы йортында гыйлем бирде. Ә баш руханилар, канун белгечләре һәм халык башлыклары Аны һәлак итү юлларын эзләделәр,

⁴⁸әмма бу эшне ничек башкарып чыгарга икәнен һич уйлап таба алмадылар, чөнки Гайсәнең һәр сүзен йотлыгып тыңлаган халык һәрчак Аның янында булды.