Read Изге Язма, 2015 Лүк 22 Bible Online

Лүк 22 - Изге Язма, 2015 bible

Лүк 22

¹Котылу бәйрәме, икенче төрле әйткәндә, Төче күмәч бәйрәме якынлашып килгән көннәр иде.

²Баш руханилар һәм канун белгечләре, халыктан курыкканга күрә, яшертен генә Гайсәдән котылу әмәлен эзләделәр.

³Шунда унике шәкертнең берсенә — Искариот кушаматлы Яһүдәнең эченә шайтан керде,

⁴һәм ул, баш руханилар вә Аллаһы йортының каравыл башлыклары янына барып, Гайсәне алар кулына тапшыру хакында сөйләште.

⁵Тегеләр, бу хәлгә бик шатланып, аңа акча бирергә булдылар.

⁶Яһүдә аларның тәкъдиме белән ризалашты һәм халыкка сиздермичә Гайсәне алар кулына тапшыру өчен, җай чыкканны көтеп йөри башлады.

⁷Төче күмәч бәйрәме (Котылу бәйрәме) хөрмәтенә бәрән чала торган көн җитте.

⁸Гайсә: — Барыгыз, безгә Котылу бәйрәме хөрмәтенә табын әзерләгез, — дип, Петер белән Яхъяга йомыш йөкләде.

⁹— Кайда әзерләвебезне телисең? — дип сорады алар Аңардан.

¹⁰— Шәһәргә аяк басуга, сезгә су чүлмәге күтәргән бер кеше очрар, — дип җавап кайтарды Гайсә. — Аның артыннан барыгыз да, ул кергән өйгә кереп,

¹¹йорт хуҗасына: «Остазыбыз синнән: „Котылу бәйрәме ашын шәкертләрем белән кайсы бүлмәдә ашыйк?“ — дип сорый», — дип әйтегез.

¹²Ул сезгә өске каттагы җыештырылган зур бүлмәне күрсәтер, шунда әзерләгез.

¹³Шәкертләр киттеләр, һәм бар нәрсә Гайсә әйткәнчә булып чыкты; бәйрәм табынын алар шунда әзерләделәр.

¹⁴Аш вакыты җиткәч, Гайсә рәсүлләр белән бергә табын янына утырды.

¹⁵— Газапларга дучар ителгәнче, Котылу бәйрәме табынында сезнең белән утырып ашарга шундый теләгән идем! — диде аларга Гайсә. —

¹⁶Сезгә әйтәм: Аллаһы Патшалыгында Котылу бәйрәменең чын мәгънәсе ачыкланганчы, Мин инде бәйрәм ашы ашамаячакмын.

¹⁷Ул касәне алды да шөкрана кылганнан соң аларга сузып: — Алыгыз, үзара бүлешеп эчегез, — диде. —

¹⁸Сезгә әйтәм: Аллаһы Патшалыгы килмичә, Мин инде йөзем шәрабы эчмәячәкмен.

¹⁹Аннары Гайсә икмәк алды да шөкрана кылып сындырды һәм: — Бу сезнең хакка бирелә торган тәнемдер. Мине искә алу өчен, шулай эшләгез, — дигән сүзләр белән шәкертләренә бирде.

²⁰Аштан соң Гайсә янә касәне алып: — Менә бу касә сезнең хакка түгелә торган каным белән расланган яңа килешүдер, — диде. —

²¹Әмма Миңа хыянәт итүченең кулы Минем кулым белән бергә шушы өстәлдәдер.

²²Хәер, алдан ничек билгеләнгән булса, Адәм Углы шул юл белән бара; ләкин Аңа хыянәт итүчегә ни кайгы!

²³Шәкертләре: — Безнең арада кайсыбыз мондый гамәл кылыр икән? — дип, бер-берсеннән сораша башладылар.

²⁴Шуннан алар, арада кайсыбыз бөегрәк саналырга тиеш, дип бәхәсләшергә тотындылар.

²⁵Гайсә исә аларга болай диде: — Патшалар халык өстеннән хакимлек итәләр, һәм әлеге идарә итүчеләр «яхшылык кылучылар» дип аталалар.

²⁶Сездә исә алай булмасын: иң олы дип саналганы — кече, башлык булганы хезмәтче кебек булсын.

²⁷Чөнки кем олырак: өстәл янында утыручымы әллә аңа хезмәт итүчеме? Өстәл янында утыручы түгелме соң? Ә менә сезнең арада Мин хезмәт итүче кебек!

²⁸Мин узган барлык сынауларда сез һәрчак янәшәмдә булдыгыз.

²⁹Шул сәбәпле, Атам Миңа ышанып тапшырган кебек, Мин дә сезгә патшалык итү хокукын тапшырам.

³⁰Сез Минем Патшалыгымдагы табында ашаячаксыз, эчәчәксез һәм, Исраилнең унике ыругы белән идарә итәр өчен, тәхетләрдә утырачаксыз.

³¹Гайсә шунда Петергә: — Шимун, Шимун! Менә шайтан сезне бодай җилгәргән кебек җилгәрергә рөхсәт алды, — диде. —

³²Әмма син иманыңны югалтмасын дип, Мин синең өчен дога кылдым; син кабат Миңа әйләнеп кайткач, имандашларыңны ныгыт.

³³Петер Аңа: — Хакимем! Мин Синең белән зинданга да, үлемгә дә барырга әзермен, — дип җавап кайтарды.

³⁴Әмма Гайсә аңа: — Петер, сиңа әйтәм: бүген әтәч кычкырып бетергәнче, Минем белән таныш булуыңны син өч тапкыр инкяр итәчәксең, — диде.

³⁵Аннары шәкертләреннән: — Мин сезне янчыксыз, биштәрсез, башмаксыз килеш юлга озаткан чакта, сезнең берәр нәрсәгә ихтыяҗыгыз булдымы? — дип сорады. — Һичбер нәрсәгә булмады, — дип җавап бирде тегеләр.

³⁶— Әмма хәзер, — диде Гайсә аларга, — янчыгы булганы аны үзе белән алсын, биштәрен дә алсын; ә янчыгы булмаганы өс киемен сатсын да кылыч сатып алсын.

³⁷Чөнки сезгә әйтәм, Изге язмадагы «Ул җинаятьчеләр исәбенә кертелде» [61] дигән сүзләр Минем тормышта урын алырга тиеш. Минем хакта язылганнар тормышка ашу алдында.

³⁸Шәкертләре Аңа: — Хакимебез! Менә безнең ике кылычыбыз бар, — диде. Ул исә аларга: — Бу турыда җитте! — диде.

³⁹Гайсә, өеннән чыгып, гадәтенчә Зәйтүн тавына юнәлде; Аның артыннан шәкертләре дә иярде.

⁴⁰Барып җиткәч, Ул аларга: — Вәсвәсәгә дучар булмас өчен, дога кылыгыз, — диде.

⁴¹Үзе алардан таш атар арага читкәрәк китте дә, тезләнеп, дога кылырга тотынды:

⁴²— И-и Атам! Син ихтыяр кылып, бу газаплар касәсе Мине читләтеп үтсә иде. Хәер, Мин теләгәнчә түгел, Син теләгәнчә булсын. [

⁴³Шулвакыт Аның янына күктән бер фәрештә иңеп, Аңа ныклык бирде.

⁴⁴Күңеле газапланганга, Ул аеруча тырышып дога кылды; Аңардан, җиргә тамган кан тамчылары кебек, тир акты.] [62]

⁴⁵Догасын тәмамлаганнан соң, Ул шәкертләре янына килде һәм аларның кайгыдан талчыгып йоклап ятуларын күрде.

⁴⁶— Нигә йоклап ятасыз сез? — диде Ул. — Торыгыз һәм, вәсвәсәгә дучар булмас өчен, дога кылыгыз.

⁴⁷Ул әле әйтеп тә бетермәде, алар янына бер төркем кеше килеп җитте, иң алдан унике шәкертнең берсе — Яһүдә исемлесе атлый иде. Ул, үпмәкче булып, Гайсә янына килде.

⁴⁸Гайсә исә аңа: — Яһүдә! Син, үбеп, Адәм Углына хыянәт кыласыңмы? — диде.

⁴⁹Гайсә янындагы шәкертләр, эшнең кая таба барганын чамалап, Аңа: — Хакимебез! Бәлки безгә кылычларыбызны эшкә җигәргәдер? — диделәр.

⁵⁰Аларның берсе, олуг руханиның хезмәтчесенә селтәнеп, аның уң колагын чабып өзде.

⁵¹— Туктагыз! Җитәр! — диде шунда Гайсә һәм, хезмәтченең колагына кулын тидереп, аны савыктырды.

⁵²Үзен кулга алырга килгән баш руханиларга, Аллаһы йортының каравыл башлыкларына һәм өлкәннәргә исә Гайсә: — Юлбасар тотарга чыккандай, Минем янга кылыч һәм чукмарлар күтәреп килгәнсез! — диде. —

⁵³Мин һәр көнне сезнең белән Аллаһы йортында булдым, һәм сез Миңа кул күтәрмәдегез; ә хәзер — сезнең заман, караңгылык хакимлек иткән чор!

⁵⁴Шуннан алар Гайсәне, тотып алып, олуг рухани өенә алып керделәр. Петер исә, арттарак калып, аларга иярде.

⁵⁵Ишегалды уртасында учак яктылар. Башкалар белән бергә Петер дә учак янына килеп утырды.

⁵⁶Бер хезмәтче кыз, аның учак янында утыруын күреп, текәлеп карады да: — Менә бу да Аның белән иде, — диде.

⁵⁷Әмма Петер: — Юк, сеңлем, мин Аны белмим, — дип, Гайсәдән ваз кичте.

⁵⁸Бераздан аны икенче берәү, күреп: — Син дә аларның берсе, — диде. Ләкин Петер ул кешегә: — Юк, дус кеше! — дип, җавап кайтарды.

⁵⁹Берәр сәгатьтән тагын берсе: — Дөрестән дә, бу да Аның белән иде, ул да — Гәлиләя кешесе бит, — дип, катгый рәвештә раслады.

⁶⁰Әмма Петер әлеге кешегә: — Синең нәрсә турында сөйләвеңне аңламыйм, — диде. Ул шушы сүзләрне әйтүгә, әтәч кычкырды.

⁶¹Шулвакыт Хаким Гайсә, борылып, Петергә карады; һәм Петер Аның «Бүген син, әтәч кычкырганчы, Миннән өч тапкыр ваз кичәчәксең» дигән сүзләрен исенә төшерде;

⁶²ул, урам якка чыгып, ачы күз яшьләре түкте.

⁶³Гайсәне саклаучылар Аны мыскыл итәргә, кыйнарга тотындылар.

⁶⁴Алар, Гайсәнең күзен каплап, Аңардан: — Пәйгамбәрлегеңне күрсәт әле: Сиңа кем сукты? — дип сорадылар.

⁶⁵Моңардан башка да Аны хурлый торган күп сүзләр әйттеләр.

⁶⁶Таң аткач, халык өлкәннәре, баш руханилар һәм канун белгечләре Югары киңәшмәгә җыелдылар һәм, Гайсәне җыелыш алдына китереп бастырып,

⁶⁷Аңардан: — Җавап бир: Син Мәсихме? — дип сорадылар. Ул аларга: — Әйтсәм — ышанмассыз,

⁶⁸әгәр сезгә сорау бирсәм, җавап кайтармассыз.

⁶⁹Әмма шушы вакыттан башлап, Адәм Углы Кодрәт Иясенең уң ягында утырыр, — диде.

⁷⁰Шунда һәммәсе: — Димәк, Син Аллаһы Углы буласың инде? — дип сорады. — Сез шулай дип әйтәсез ич, — дип җавап бирде Ул.

⁷¹— Безгә тагын нинди шаһитлык кирәк? — диде алар. — Үз авызы белән әйткәнне ишетеп тордык бит!