Read Изге Язма, 2015 Лүк 6 Bible Online

Лүк 6 - Изге Язма, 2015 bible

Лүк 6

¹Шимбә көннәрнең берсендә, Гайсә Үз шәкертләре белән иген кыры буйлап барган чакта, шәкертләре башак өзде һәм, учларында уып, бодай бөртеге ашады.

²Фарисейларның кайберләре шунда аларга: — Ни өчен сез шимбә көнне эшләргә ярамаганны эшлисез? — диделәр.

³Гайсә аларга: — Давыт һәм аның юлдашлары ачыккач, Давытның нәрсә эшләве хакында укыганыгыз булмадымыни?

⁴Ул, Изге йортка кереп, руханилардан башка беркемгә дә ашарга рөхсәт ителмәгән, Аллаһыга багышланган икмәкләрне алып ашаган, үзенең юлдашларына да биргән [20], — дип җавап кайтарды

⁵һәм, сүзен тәмамлап: — Адәм Углы — шимбә көннең Хуҗасы, — диде.

⁶Икенче бер шимбәдә Гайсә, гыйбадәтханәгә килеп, халыкка гыйлем бирде. Анда уң кулы корышкан бер кеше бар иде.

⁷Канун белгечләре һәм фарисейлар исә, Гайсәне гаепләргә сәбәп эзләп, шимбә көнне авыруларны савыктырмасмы икән, дип Аны күзәтеп тордылар.

⁸Ә Гайсә, аларның уйларын белеп, кулы корышкан кешегә: — Тор да уртага чыгып бас, — диде. Теге кеше уртага килеп басты.

⁹— Мин сезгә шундый сорау бирәм, — диде Гайсә канун белгечләренә һәм фарисейларга, — шимбә көнне яхшылык эшләргә рөхсәт ителәме, әллә яманлыкны? Кеше гомерен саклап калыргамы, әллә аны харап итәргәме?

¹⁰Гайсә, һәммәсен күздән кичереп, теге кешегә: — Кулыңны суз! — диде. Теге кеше шулай эшләде, һәм аның кулы савыкты.

¹¹Фарисейларның һәм канун белгечләренең бик нык ачулары чыкты, һәм алар, Гайсәгә каршы нәрсә эшләргә икән, дип киңәшергә тотындылар.

¹²Шул көннәрдә Гайсә, дога кылу өчен, тауга күтәрелде һәм төн буе Аллаһыга дога кылды.

¹³Иртәгесен шәкертләрен Үзе янына чакырды да алар арасыннан уникесен сайлап алып, рәсүлләр дип атады.

¹⁴Ул Петер дип исем кушкан Шимунны һәм аның бертуган кардәше Әндрине, Ягъкубны, Яхъяны, Филипне, Бартулумайны,

¹⁵Маттайны, Томасны, Һалфай углы Ягъкубны, Көрәшче кушаматлы Шимунны [21],

¹⁶Ягъкуб углы Яһүдәне һәм соңыннан хыянәтче булачак Яһүдә Искариотны сайлап алды.

¹⁷Гайсә рәсүлләр белән бергә таудан төште. Тау итәгендәге тигез җиргә Аның күп санлы шәкертләре, бөтен Яһүдиядән, Иерусалимнән, Сур һәм Сидун шәһәрләре урнашкан диңгез буе төбәкләреннән

¹⁸Гайсәне тыңлар, авыруларыннан арыныр өчен, байтак халык килгән иде. Явыз рухлардан газап чигүчеләр дә сихәтләнеп китә иде.

¹⁹Һәммәсе Гайсәгә орынырга омтылды, чөнки Аңардан бөркелгән кодрәт барысын да савыктыра иде.

²⁰Шәкертләренә карап, Гайсә сөйли башлады: «Фәкыйрьләр, сез бәхетле, чөнки Аллаһы Патшалыгы сезнеке.

²¹Әй сез, хәзер ач калганнар, бәхетлесез! Сез тук булачаксыз. Әй сез, күз яше коючылар, бәхетлесез! Сез сөенечтән көләчәксез.

²²Адәм Углы хакына кешеләр сезне нәфрәт итсә, үз араларыннан куып җибәрсә, хурласа һәм исемегезгә тап төшерсә — сез бәхетле.

²³Шул көнне куаныгыз һәм шатлыктан сикерегез, чөнки күктә сезгә әҗере зур булачак. Ул кешеләрнең ата-бабалары да пәйгамбәрләр белән шулай эшләгәннәр.

²⁴Ә сезгә, байлар, — кайгы! Сез инде җитәрлек юандыгыз.

²⁵Хәзер тук булганнар, сезгә — кайгы! Сез ачка интегерсез. Бүген авыз ерып көлүчеләр, сезгә — кайгы! Сез хәсрәт чигәрсез һәм еларсыз.

²⁶Сезне бар кеше мактый икән, сезгә — кайгы! Чөнки аларның аталары да ялган пәйгамбәрләрне шулай мактаганнар.

²⁷Ә сезгә, мине тыңлаучыларга, болай дип әйтәм: дошманнарыгызны яратыгыз, сезне нәфрәт итүчеләргә яхшылык эшләгез,

²⁸сезне каргаучыларны фатихалагыз һәм үзегезне рәнҗетүчеләр өчен дога кылыгыз.

²⁹Бер яңагыңа суккан кешегә икенче яңагыңны да куй, өске киемеңне тартып алучыга күлмәгеңне дә алырга комачаулама.

³⁰Сораган һәр кешегә бир, һәм үзеңнекен алган кешедән кире сорама.

³¹Кешеләрнең сезгә нәрсә эшләвен теләсәгез, үзегез дә кешеләргә шуны эшләгез.

³²Үзегезне яратучыларны гына яратсагыз, нәрсә өчен сезгә рәхмәт әйтергә? Үзләрен яратучыларны гөнаһлылар да ярата.

³³Үзегезгә яхшылык кылучыларга гына яхшылык эшләсәгез, нәрсә өчен сезгә рәхмәт әйтергә? Гөнаһлылар да шулай эшли.

³⁴Бурычка биргәндә, кире алырмын, дип уйласагыз, нәрсә өчен сезгә рәхмәт әйтергә? Гөнаһлылар да, башка гөнаһлыларга бурычка биргәндә, шуның кадәр үк кире кайтарып алырмын, дип уйлап бирәләр.

³⁵Ә сез, киресенчә, дошманнарыгызны яратыгыз, аларга яхшылык эшләгез, кире алырмын, дип өметләнмичә бурычка бирегез. Шулай эшләсәгез, сезгә әҗере зур булыр, һәм сез Аллаһы Тәгаләнең балалары булырсыз. Яхшылыкның кадерен белмәүчеләргә һәм явызларга да миһербанлы бит Ул.

³⁶Күктәге Атагыз шәфкатьле булган кебек, сез дә шәфкатьле булыгыз.

³⁷Башкаларны хөкем итмәгез, шул чагында сезне дә хөкем итмәсләр. Беркемне гаепләмәгез, шул чагында үзегезне дә гаепләмәсләр. Кичерегез, һәм сезне дә кичерерләр.

³⁸Бирегез, һәм сезгә дә бирерләр, итәгегезгә күп итеп салырлар, үлчәү савытын селкетеп, баскалап тыгызларлар, кырыеннан түгелә башлаганчы тутырырлар. Нинди үлчәм белән үлчәп бирсәгез, үзегезгә дә шундый үлчәм белән үлчәрләр».

³⁹Гайсә аларга гыйбрәтле бер сүз сөйләде: «Сукыр сукырны җитәкләп бара аламы? Икесе дә чокырга егылып төшмәсме?

⁴⁰Шәкерт үзенең остазыннан өстен була алмый, әмма өйрәнеп җиткәннән соң, һәркем остазы кебек була.

⁴¹Ничек син туганыңның күзендәге чүп бөртеген күрәсең, ә үз күзеңдәге бүрәнәне сизмисең?

⁴²Ничек син, үз күзеңдә бүрәнә була торып, туганыңа: „Кая, туганым, күзеңдәге чүпне алыйм әле“, — дип әйтә аласың? Икейөзле! Элек үз күзеңдәге бүрәнәне чыгар, шуннан күзең яхшырак күрер, һәм туганыңның күзендәге чүпне ала алырсың.

⁴³Бер яхшы агач та начар җимеш бирми, һәм, киресенчә, бер начар агач та яхшы җимеш китерми.

⁴⁴Һәр агачны җимешенә карап таныйлар! Күгән куагыннан — инҗир, ә чәнечкеле агачтан йөзем җыймыйлар.

⁴⁵Яхшы кеше күңелендәге яхшылык хәзинәсеннән яхшылык бөркелә, ә явыз кеше күңелендәге явызлык хәзинәсеннән явызлык саркый. Чөнки кеше күңеленнән нәрсә ташыса, аның телендә дә шул була.

⁴⁶Ни өчен сез Миңа: „Хакимем! Хакимем!“ — дисез, ә үзегез Мин әйткәннәрне үтәмисез?

⁴⁷Яныма килеп, Мине ишетеп, сүзләремне үтәүчене менә нинди кешегә тиңләп була:

⁴⁸ул, йорт төзегәндә җирне тирән итеп казып, аны таш нигез өстенә салган кеше кебек. Ташкын вакытында ярларыннан чыккан сулар йортка килеп бәрелгән, ләкин аны селкетә алмаган, чөнки ул нык итеп төзелгән.

⁴⁹Ә инде ишетеп тә сүзләремне үтәмәүче кеше — нигез салмыйча гына җир өстенә йорт төзегән кеше кебек. Ташкын сулар йортка килеп бәрелгән, һәм ул шундук авып төшкән — аңардан берни калмаган».