Read Изге Язма, 2015 Лүк 9 Bible Online

Лүк 9 - Изге Язма, 2015 bible

Лүк 9

¹Үзенең унике шәкертен чакырып китереп, Гайсә аларга, кешеләрдән җеннәрне куып чыгарыр һәм авырулардан савыктырыр өчен, көч вә кодрәт бирде.

²2-3 Шуннан Ул аларны, Аллаһы Патшалыгы хакында сөйләр һәм авыру кешеләрне савыктырыр өчен, юлга озатып: — Юлга бернәрсә дә: юл таягы да, биштәр дә, акча да, алмаш күлмәк тә алмагыз, — диде. —

⁴Кайсы йортка керсәгез, әлеге шәһәрдән киткәнче шул йортта калыгыз.

⁵Әгәр кайда да булса сезне кабул итмәсәләр, ул шәһәрдән киткәндә, аларга каршы шаһитлык билгесе итеп, аягыгыздан тузанны кагып төшерегез.

⁶Шәкертләр юлга чыктылар һәм, авылдан-авылга йөреп, барган һәр җирдә Яхшы хәбәр турында сөйләделәр, авыруларны савыктырдылар.

⁷Идарәче Һируд боларның барысы турында ишетеп аптырашка калды. Чөнки Гайсә турында берәүләр: «Бу — Яхъя, ул үледән терелеп торган»,

⁸икенчеләр: «Җиргә Ильяс килгән», башкалар исә: «Борынгы пәйгамбәрләрнең берсе үледән терелгән», — дип әйтә иде.

⁹Ә Һируд: — Яхъяның башын мин үзем кистердем, ә Монысы кем соң: миңа Аның турында шундый нәрсәләр ишеттерәләр! — диде. Һирудның бик тә Аны күрәсе килде.

¹⁰Әйләнеп кайткач, башкарган эшләре турында рәсүлләр Гайсәгә сөйләп бирделәр. Шәкертләре белән ялгызы гына калыр өчен, Ул аларны Бәйт-сайда дигән шәһәргә алып китте.

¹¹Ләкин Гайсәнең кая киткәнен белеп, халык Аның артыннан иярде. Гайсә аларны теләп кабул итте, аларга Аллаһы Патшалыгы турында сөйләде һәм дәвалауга мохтаҗларны терелтте.

¹²Көн кичкә авыша башлады. Унике шәкерт, Гайсә янына килеп: — Зинһар, халыкны тарат, якын-тирәдәге авыл-салаларга барып, үзләренә кунар урын эзләсеннәр. Кешесез урын бит бу, — диде.

¹³Ә Гайсә: — Үзегез ашатыгыз аларны, — дип җавап кайтарды. — Безнең биш икмәк белән ике балыктан башка һичнәрсәбез юк. Биредәге кешеләрнең һәммәсенә ризыкны без сатып алыйкмы? — диде шәкертләр.

¹⁴Ә анда биш мең чамасы кеше бар иде. Шәкертләренә Гайсә: — Халыкны төркемнәргә бүлеп, якынча иллешәр кеше итеп утыртыгыз, — диде.

¹⁵Шәкертләр шулай эшләделәр, барысын да утырттылар.

¹⁶Шуннан Гайсә биш икмәкне һәм ике балыкны алды да күккә карап шөкрана кылды һәм, ризыкларны сындыргалап халыкка өләшер өчен, шәкертләренә бирде.

¹⁷Барысы да туйганчы ашаганнан соң, әле тагын унике кәрзин сынык-санак җыелды.

¹⁸Бервакыт Гайсә ялгызы гына дога кылганда, шәкертләре Аның янында иделәр, һәм Ул аларга: — Халык Мине кем дип белә? — дигән сорау бирде.

¹⁹Алар Аңа: — Берәүләр Сине — Чумдыручы Яхъя, икенчеләр — Ильяс, кайберәүләр исә үледән терелгән борынгы пәйгамбәрләрнең берсе дип исәпли, — диделәр.

²⁰Аннары Гайсә алардан: — Ә сез, сез Мине кем дип беләсез? — дип сорады. Петер Аңа: — Син — Аллаһының Мәсихе, — дип җавап бирде.

²¹Гайсә исә, бу хакта һичкемгә әйтмәгез, дип шәкертләрен катгый кисәтеп куйды.

²²Ул: — Адәм Углына күп газаплар чигәргә туры килер, өлкәннәр, баш руханилар һәм канун белгечләре Аны читкә тибәрерләр. Аны үтерерләр, әмма өч көннән Ул терелеп торыр, — диде.

²³Аннары Гайсә аларның барысына да болай диде: — Минем арттан барырга теләгән кеше үзеннән баш тартсын да, хачын күтәреп, көн дә Миңа ияреп йөрсен.

²⁴Чөнки җанын саклап калырга теләгән кеше аны югалтыр, ә җанын Минем хакка югалткан кеше аны саклап калыр.

²⁵Үзен югалта яки харап итә икән, бөтен дөньяны яулаудан кешегә ни файда?

²⁶Кем Миннән һәм сүзләремнән гарьләнә икән, Үзенең балкып торган шөһрәте яктысында, Атаның һәм изге фәрештәләрнең даны белән килгән вакытта, Адәм Углы да ул кешедән гарьләнер.

²⁷Хак сүз әйтәм сезгә: шушында басып торучыларның кайберләре Аллаһы Патшалыгын күрмичә дөнья куймаячак.

²⁸Шушы сүзләрне сөйләгәннән соң сигез көн чамасы үткәч, Петерне, Яхъяны һәм Ягъкубны Үзе белән алып, Гайсә дога кылырга дип тауга күтәрелде.

²⁹Дога кылган чакта, Аның йөзе кинәт үзгәреп китте, киеме ялтырап торган ак төскә керде.

³⁰30-31 Шулвакыт ике кеше, балкып торган шөһрәттә пәйда булып, Аның белән сөйләшә башлады. Алар — Муса белән Ильяс — Гайсәнең дөньядан китүе һәм Аның бу эшне Иерусалимдә гамәлгә ашырырга тиешлеге хакында сөйләштеләр.

³¹

³²Петерне һәм аның белән килгән шәкертләрне йокы баскан иде. Алар, уянып китеп, Гайсәнең балкып торган шөһрәтен һәм Аның янындагы ике кешене күрделәр.

³³Әлеге кешеләр Гайсә яныннан киткән вакытта, Петер Гайсәгә: — Остаз! Безнең монда булуыбыз ничек яхшы! Әйдәгез, өч чатыр корыйк, берсен Сиңа, берсен Мусага, берсен Ильяска, — диде. Ул нәрсә әйткәнен үзе дә белми иде.

³⁴Петер шулай дип сөйләп торган арада, бер болыт, пәйда булып, аларны каплап алды. Болыт эчендә калгач, шәкертләр бик курыктылар.

³⁵Шулвакыт болыт эченнән: — Бу — Минем Углым, Мин Аны Үзем сайлап алдым. Аны тыңлагыз! — дигән өн килеп иреште.

³⁶Тавыш тынуга, шәкертләр Гайсәнең ялгызын гына күрделәр. Күргәннәре хакында алар ул көннәрдә беркемгә бернәрсә сөйләмәделәр.

³⁷Икенче көнне таудан төшүгә, Гайсәне бик күп халык каршылады.

³⁸Шунда халык арасыннан берәү: — Остаз! Ялварып сорыйм Синнән, минем углымны килеп кара, зинһар. Ул — минем бердәнбер балам, — дип кычкырды. —

³⁹Явыз рух аңа һөҗүм итә: бала кинәт кычкыра башлый, аның тәне тартыша, авызыннан күбек килә. Явыз рух аны тәмам интектереп бетермичә китми!

⁴⁰Шәкертләреңнән аны куып чыгарырга үтенгән идем дә, булдыра алмадылар.

⁴¹— Әй имансыз һәм бозык буын! Миңа сезнең белән күпме булырга, сезгә күпме түзеп торырга? — диде Гайсә. — Углыңны алып кил!

⁴²Малай Аңа таба юнәлүгә, җен аны җиргә егып салды, һәм малай тартыша башлады. Әмма Гайсә явыз рухны тыйды һәм, баланы савыктырып, атасы кулына тапшырды.

⁴³Аллаһының бөеклеген күреп, барысы таң калды. Халык Гайсә кылган эшләргә гаҗәпләнеп торган арада, шәкертләренә Ул:

⁴⁴— Әлеге сүзләрне хәтерегезгә салып куегыз: Адәм Углын кешеләр кулына тотып бирәчәкләр, — диде.

⁴⁵Ләкин шәкертләре Аны аңламадылар. Бу сүзләрнең мәгънәсе аларга яшерен иде, шуңа күрә төшенмәделәр. Ә Гайсәдән сорарга курыктылар.

⁴⁶Шәкертләр, безнең арада кем бөегрәк, дип бәхәсләшә башладылар.

⁴⁷Гайсә, аларның уйларын белеп, бер баланы күтәреп алды да Үз янына бастырды һәм:

⁴⁸— Шушы баланы Минем хакка күңеле белән кабул иткән кеше Мине кабул итә дигән сүз, — диде Ул шәкертләренә. — Ә Мине кабул иткән кеше, димәк, Мине җибәргән Затны кабул итә. Арагызда иң кечкенәсе — чын мәгънәсендә бөек кеше.

⁴⁹Шунда Яхъя: — Остаз! Бер кешенең, Синең исемне әйтеп, җеннәрне куып чыгаруын күрдек; безнең белән йөрмәгәнгә, без аны бу эшеннән тыйдык.

⁵⁰Гайсә аңа: — Тыймагыз аны. Сезгә каршы булмаган кеше — сезнең яклы, — диде.

⁵¹Күкләргә алыныр вакыты якынлашкач, Гайсә Иерусалимгә барырга җыенып юлга чыкты.

⁵²Ул Үзе алдыннан хәбәрчеләрен җибәрде. Алар, Гайсә килүгә бар нәрсәне әзерләп кую өчен, Самарея җирендәге бер авылга керделәр.

⁵³Әмма Гайсә Иерусалимгә юл тотканга күрә, анда Аны кабул итмәделәр.

⁵⁴Гайсәнең шәкертләре Ягъкуб белән Яхъя, моны күреп: — Хакимебез! Күктән ут төшеп аларны юкка чыгарсын, дип боеруыбызны телисеңме? — диделәр.

⁵⁵Ләкин Гайсә, шәкертләренә таба борылып, аларны бу эштән тыйды [29].

⁵⁶Шуннан алар икенче авылга киттеләр.

⁵⁷Юлда барганда, кемдер Гайсәгә: — Син кая гына барсаң да, мин Синең артыңнан барырмын, — дип әйтте.

⁵⁸Гайсә аңа: — Төлкеләрнең — өннәре, кошларның оялары бар, ә Адәм Углының баш төртер урыны юк, — дип җавап бирде.

⁵⁹Икенче берәүгә Гайсә: — Миңа ияр! — диде. Теге кеше исә: — Әфәндем! Өемә кайтып, әүвәл атамны күмеп килергә рөхсәт ит, — диде.

⁶⁰Ләкин Гайсә аңа: — Үлеләрне үле булганнар үзләре күмсен, — диде. — Ә син бар һәм Аллаһы Патшалыгы турындагы Хәбәрне тарат.

⁶¹Тагын берсе: — Мин Сиңа ияреп китәм, Әфәндем! Тик башта өемдәгеләр белән саубуллашып килергә рөхсәт ит, — диде.

⁶²Гайсә исә аңа: — Сукалый башлагач, артына борылып караган кеше Аллаһы Патшалыгы өчен яраклы түгел, — диде.