Read Изге Язма, 2015 Канун 1 Bible Online

Канун 1 - Изге Язма, 2015 bible

Канун 1

¹Бу китапта Мусаның Үрдүн аръягындагы чүлдә, Араба тигезлегендә, Суф дип аталган урын каршында — Паран белән Тофел, Лабан, Хасерот һәм Ди-Заһаб арасында — Исраил халкына сөйләгән сүзләре китерелә.

²(Сәгыйрь таулары аша Хоребтан Кадыш-Барниага барып җитәр өчен, унбер көн кирәк.)

³Исраилиләр Мисырдан чыгып киткәннең кырыгынчы елында, унберенче айның беренче көнендә Раббы кушканнарны Муса Исраил халкына ирештерде.

⁴Бу хәл Хишбунда яшәгән амориләр патшасы Сихон, Аштаротта һәм Эдрегыйда яшәгән Башан патшасы Ог Муса тарафыннан җиңелгәннән соң булды.

⁵Муса исраилиләргә Раббы канунын аңлата башлаганда, алар Үрдүн елгасының икенче ягындагы Мәаб җирендә иделәр. Муса аларга болай диде:

⁶— Раббы Аллабыз Хореб тавында безгә: «Бу тауда инде озак тордыгыз,

⁷җыеныгыз да амориләр яшәгән тауларга, аларның күршеләре яши торган җирләргә — Араба тигезлегенә, тауларга, түбән урыннарга, Нәгебкә һәм диңгез буйларына китегез, кәнганиләр җирен һәм Ливанны узып, бөек Фөрат елгасына кадәр барып җитегез.

⁸Менә, бу җирләрне Мин сезгә тапшырам. Барыгыз, Мин сезнең ата-бабаларыгыз Ибраһимга, Исхакка, Ягъкубка һәм аларның нәсел варисларына бирергә ант иткән җирне биләгез!» — дип әйтте.

⁹Муса әйтте: — Мин сезгә ул вакытта ук: «Берүзем генә барыгызга да башлык була алмыйм.

¹⁰Раббы Аллагыз сезне күп санлы итте, шуңа күрә күктәге йолдызлар санынча ишәйдегез!

¹¹Ата-бабаларыгызның Раббы Алласы сезне бүгенгедән мең мәртәбә арттырсын да, вәгъдә иткәненчә, фатихасын бирсен!

¹²Ә мин берүзем генә сезнең турыда кайгырта, низагларыгызны хәл итә алмыйм!

¹³Һәр ыругтан акыллы, зирәк, сыналган берничә ирне сайлап алыгыз. Мин аларны сезгә башлык итеп куярмын», — дигән идем.

¹⁴Сез: «Синең тәкъдимең яхшы», — дидегез.

¹⁵Мин ыругларыгыздагы баш кешеләрне — зирәк акыллы, сыналган ирләрне — башлыкларыгыз иттем, сезнең өстән меңбашы, йөзбашы, иллебашы, унбашы билгеләдем, һәр ыругка җитәкчеләр куйдым.

¹⁶Хөкемчеләрегезгә мин шундый әмер бирдем: «Кардәшләрегезнең дәгъваларын игътибар белән тыңлагыз. Бәхәс исраили белән исраили арасындамы яки исраили белән читтән килгән кеше арасындамы — һәммәсен гадел хөкем итегез.

¹⁷Хөкем иткәндә, кешеләрнең берсен икенчесеннән өстен куймагыз, яшьләрнең дә, өлкәннәрнең дә сүзенә колак салыгыз. Беркемнән дә курыкмагыз, чөнки хөкем итү — Аллаһы эше, ә инде эшне хәл итү кыен булса, миңа килегез, мин аны үзем хәл итәрмен».

¹⁸Сез эшләргә тиешле нәрсәләрнең барысы турында мин сезгә теге вакытта ук әйттем.

¹⁹Шуннан, Раббы Аллабыз кушканны тыңлап, Хоребтан амориләрнең таулы иленә таба киттек. Үзегез күргән зур һәм куркыныч чүлне узып, Кадыш-Барниага килеп җиттек.

²⁰Мин сезгә: «Сез Раббы Аллабыз амориләрнең безгә бирәсе таулы иленә килеп җиттегез, — дидем. —

²¹Күрегез, менә ул! Раббы Аллагыз бу җирне сезгә бирде. Ата-бабаларыгызның Раббы Алласы кушканча, барыгыз, биләгез аны! Курыкмагыз, котыгыз чыкмасын!»

²²Сез, миңа килеп: «Әйдә, бу җирне карап кайтырга үзебездән алда берничә кешене җибәрик, — дидегез. — Алар безгә кайсы юлдан барасын, нинди шәһәрләр барлыгын белешеп кайтсыннар».

²³Бу фикер миңа ошады, һәм мин, һәр ыругтан берәр кеше исәбеннән, унике кеше сайлап алдым.

²⁴Шуннан алар киттеләр, тауларга күтәрелеп, Эшкүл үзәненә төштеләр һәм ул тирәдәге җирне карап чыктылар.

²⁵Шунда җыйган җимешләрне китереп, алар безгә бу җир турында сөйләделәр. «Раббы Аллабыз безгә бирәсе җир яхшы», — дип әйттеләр.

²⁶Әмма сез ул җиргә барырга теләмәдегез, Раббы Аллагызның кушканына каршы килдегез,

²⁷чатырларыгызда: «Раббы безгә нәфрәтләнә, шуңа күрә, амориләр кулына тапшырып, кырып бетерер өчен генә безне Мисыр җиреннән алып чыкты, — дип зарланыштыгыз. —

²⁸Инде хәзер кая барырга безгә? Андагы халыкның бездән күпкә көчле, озын буйлы булуын, шәһәрләренең зур, диварларының күккә кадәр җитүен, анакыймнарны күрүен сөйләп, туганнарыбыз безне куркытып бетерде», — дидегез.

²⁹Ә мин сезгә: «Котыгыз очмасын, курыкмагыз алардан! — дидем. —

³⁰Раббы Аллагыз, сезнең алдан барып, сезнең өчен Үзе сугышачак. Күреп тордыгыз: Мисырда да,

³¹чүлдә дә Ул шулай эшләде. Шушы урынга килеп җиткәнче, бөтен юл буе Ул, баласын күтәргән ата кебек, сезне кулында алып барды».

³²32-33 Шулай була торып та, сәфәрегездә сездән алда барган, чатырларыгызга урын тапкан, төнлә ут баганасында, көндезен болыт баганасында сезгә юл күрсәткән Раббы Аллагызга ышанмадыгыз!

³³

³⁴Сезнең сүзләрне ишеткәч, Раббының ачуы килде, һәм Ул ант итеп әйтте:

³⁵«Сез — кара эчле халык, шуңа күрә Мин, ант эчеп, ата-бабаларыгызга вәгъдә иткән бәрәкәтле җирне бу начар буыннан берәү дә күрмәс.

³⁶Бары Ифунни углы Кәлеб кенә күрер. Мин аңа һәм аның нәсел варисларына үзе аяк баскан җирне бирәм, чөнки Кәлеб бөтен күңеле белән Раббыга буйсынды».

³⁷Сезнең аркада Раббының миңа да ачуы килде, һәм Ул: «Муса, син дә ул җиргә кермәячәксең, — диде. —

³⁸Әмма Нун углы Ешуа, синең ярдәмчең, бу җиргә керәчәк. Ешуага булыш, чөнки бу җирне биләргә исраилиләрне Ешуа алып барачак».

³⁹Раббы әйтте: «Яхшыны яманнан аера да белмәгән балаларыгыз турында сез: „Алар дошман кулына калачак“, — дигән идегез. Ләкин әнә шул балаларыгызга Мин бу җирне бирермен, һәм алар аны биләрләр.

⁴⁰Ә сез, борылып, Камышлы диңгезгә илтә торган юл белән чүлгә кире китегез».

⁴¹Шул чагында сез миңа болай дип җавап бирдегез: «Без Раббы алдында гөнаһ кылдык; хәзер без, Раббы Аллабыз кушканча, барып сугышачакбыз». Шуннан һәркайсыгыз, кулына корал алып, аны-моны уйлап тормый гына таулы илгә менәргә җыенды.

⁴²Раббы миңа әйтте: «Аларга шуны җиткер: „Сугышырга бармагыз, чөнки Мин сезнең янда түгел, шуңа күрә дошман сезне җиңәчәк“».

⁴³Аның сүзләрен мин сезгә җиткердем, тик сез тыңламадыгыз, Раббы сүзенә каршы килдегез һәм таулы илгә мендегез,

⁴⁴ә анда яшәүче амориләр сезгә каршы сугышка чыктылар да, умарта күче кебек ябырылып, сезне Сәгыйрьдән Хормага кадәр куып бардылар һәм җиңделәр.

⁴⁵Сез, кире кайтып, Раббы алдында еладыгыз, әмма Раббы сезнең аһ-зарларыгызны тыңларга теләмәде.

⁴⁶Шуннан соң сез, Кадышта калып, озак вакыт шунда яшәдегез.