Read Изге Язма, 2015 Канун 2 Bible Online

Канун 2 - Изге Язма, 2015 bible

Канун 2

¹Аннан соң, Раббы миңа кушканча, Камышлы диңгезгә таба борылдык та чүлгә кире киттек. Озак вакытлар Сәгыйрь таулары тирәсендә уралып йөрдек.

²Шулвакыт Раббы миңа:

³«Бу таулар тирәсендә җитәрлек уралып йөрдегез, инде төньякка борылыгыз, — диде. —

⁴4-5 Халыкка менә нәрсә дип әйт: „Сез Сәгыйрьдә яшәүче Эсау нәселеннән булган туганнарыгыз җиреннән узарсыз, алар сездән куркырлар, әмма алар белән сугышудан сакланыгыз, чөнки Мин сезгә аларның бер карыш җирен дә бирмим, таулы Сәгыйрь илен Мин биләмә итеп Эсау токымына тапшырдым.

⁶Сез аларга ашаган ризыгыгыз өчен дә, эчкән суыгыз өчен дә түләгез“».

⁷Раббы Аллагыз һәр эшегезгә фатихасын бирде, иксез-чиксез чүлдән барганда, сезне кайгыртты. Раббы Аллагыз шушы кырык ел буе яныгызда булды, һәм сез һичнинди мохтаҗлык күрмәдегез.

⁸Араба тигезлеге буйлап без Элат һәм Эсион-Гебер шәһәрләреннән башланган юл белән Сәгыйрь җирендә яшәүче кардәшләребез эсаулар яныннан уздык һәм аннары, борылып, Мәаб чүленә киттек.

⁹Раббы миңа: «Мәабиләр белән дошманлашып, сугыш башламагыз, Мин алар җиреннән сезгә өлеш чыгармыйм, чөнки Мин Ар шәһәрен аларга — Лутның нәсел варисларына — биләмә итеп бирдем», — диде.

¹⁰Элек анда көчле, күп санлы, анакыймнар кебек озын буйлы эмимнәр яшәгән.

¹¹Мәабиләр аларны эмимнәр дип атаганнар, ләкин анакыймнар кебек үк, алар рефаимнәр дип тә исәпләнгәннәр.

¹²Сәгыйрьдә элек хориләр яшәгән, ләкин Эсауның нәсел варислары аларның җирен тартып алган. Раббы исраилиләргә биләмә итеп биргән җирдә яшәгән халыкны исраилиләр нишләтсә, Эсауның нәсел варислары, хориләрне әнә шулай кырып бетереп, җирләренә кереп урнашкан.

¹³Раббы безгә Зеред үзәне аша икенче якка чыгарга кушты, һәм без Раббы әйткәнчә эшләдек.

¹⁴Кадыш-Барниадан чыгып китүебезгә утыз сигез ел булды — инде менә Зеред үзәнен кичтек һәм, Раббы вәгъдә иткәнчә, шушы буынның сугышка яраклы барлык ирләре бу вакыт эчендә үлеп бетте.

¹⁵Шул буынны станыбыздан юк иткәнчегә кадәр, Раббының кулы алар өстендә булды.

¹⁶Сугышка яраклы шул ирләрнең соңгылары үлеп беткәч,

¹⁷Раббы миңа әйтте:

¹⁸«Бүген, Ар янындагы чикне узып, Мәаб җиренә чыгыгыз.

¹⁹Аммониләр янына килеп җиткәч, дошманлашып, сугыш башламагыз: Мин алар җиреннән сезгә өлеш чыгармыйм, чөнки Мин аны аммониләргә — Лутның нәсел варисларына — биләмә итеп бирдем».

²⁰Элек бу җирдә рефаимнәр яшәгән, һәм ул рефаимнәр җире булып саналган; аммониләр исә аларны зәмзуммимнәр дип йөрткәннәр.

²¹Зәмзуммимнәр көчле, күп санлы һәм анакыймнар кебек озын буйлы булганнар, әмма Раббы аммониләр күз алдыннан зәмзуммимнәрне юк итте, һәм аммониләр, аларның җирен үзләренә алып, шунда кереп урнаштылар.

²²Эсауның Сәгыйрьдә яшәгән нәсел варислары өчен дә Раббы шулай ук эшләде. Раббы хориләрне эсаулар күз алдыннан юк итте: эсаулар, аларны җирләреннән куып, шунда кереп урнаштылар һәм хәзер дә шунда яшиләр.

²³Газага барып җиткәнче, юлда очраган авылларда яшәүче аввимнәрне исә Кәфтурдан килгән кәфтурлылар [1] юк итте һәм алар җиренә кереп урнашты.

²⁴Раббы: «Җыеныгыз, Арнон үзәнен кичегез. Мин сезгә җире белән бергә Хишбун патшасы амори Сихонны бирәм. Аның белән сугышып, җирен яулый башлагыз.

²⁵Шушы көннән Мин бөтен җирдә барлык халыкларны сездән курка, сезнең турыда ишетүгә калтырап төшә торган итәрмен», — диде.

²⁶Шуннан соң Кыдемот үзәненнән мин Хишбун патшасы Сихонга, килешү тәкъдим итү өчен, илчеләр җибәрдем:

²⁷«Җиреңнән узарга рөхсәт ит.

²⁸28-29 Барган юлыбыздан уңга да, сулга да тайпылмабыз һәм ашаган ризыгыбыз, эчкән суыбыз өчен көмеш белән түләрбез. Эсауның Сәгыйрьдә яшәүче нәсел варислары да, шулай ук Арда яшәүче мәабиләр да безгә үз җирләреннән үтәргә рөхсәт иттеләр. Җирең аша үтеп, Үрдүнгә җитәр һәм, аны кичеп, Раббы Аллабыз безгә бирәсе җиргә керер идек».

³⁰Әмма Хишбун патшасы Сихон безгә үз җире аша үтәргә рөхсәт итмәде, чөнки Раббы Аллагыз, аны усалландырып, йөрәген киреләндерде — аны сезнең кулга тапшырыр өчен, шулай эшләде Раббы. Һәм моның шулай икәнлеген бүген сез үзегез дә күреп торасыз.

³¹Раббы миңа әйтте: «Менә, Мин сезгә Сихонны һәм аның җирен бирәм, җиренә кереп били башлагыз!»

³²Шуннан Сихон бар халкы белән Яһас янында безгә каршы сугышка чыкты.

³³Әмма Раббы Аллабыз аны безнең кулга тапшырды, һәм без бөтен халкы, угыллары белән бергә Сихон патшаны җиңдек.

³⁴Шул чагында без аның бөтен шәһәрләрен яулап алдык һәм бу шәһәрләрнең бар халкын тәмам юк иттек: ирләрне дә, хатын-кызларны да, балаларны да — берсен дә исән калдырмадык.

³⁵Бу шәһәрләрдәге бар байлыкны һәм мал-туарны исә үзебезгә алдык.

³⁶Арнон үзәненең читендә урнашкан Арогырдан һәм шул үзәндәге башка бер шәһәрдән алып, Гилыгадка кадәр булган шәһәрләрдәге диварларның берсе дә безгә каршы тора алмады. Раббы Аллабыз аларның барысын да безнең кулга тапшырды.

³⁷Раббы Аллабыз кушканча, сез бары аммониләр җиренә, Яббок елгасы янындагы урыннарга, таулы җирдәге шәһәрләргә генә якын килмәдегез.