Read Изге Язма, 2015 Яхъя 11 Bible Online

Яхъя 11 - Изге Язма, 2015 bible

Яхъя 11

¹Мәрьям һәм аның апасы Марта яшәгән Бәйт-әния авылында Элгазар исемле бер кеше авырып ята иде.

²Мәрьям — Хаким Гайсәнең аякларын хуш исле май белән майлап, чәче белән сөрткән хатын. Авырып ятучы Элгазар исә аның абыйсы иде.

³Кыз туганнар Гайсәгә: «Хакимебез! Якын дустың Элгазар авырый», — дип хәбәр җибәрделәр.

⁴Гайсә бу турыда ишеткәч: — Бу авыру үлем авыруы түгел, бәлки Аллаһы даны өчен һәм шуның аркылы Аллаһы Углы данланыр, — диде.

⁵Гайсә Мартаны, аның сеңлесен һәм Элгазарны ярата иде,

⁶әмма, Элгазарның авыру икәнен ишеткәч тә, булган урынында тагын ике көнгә тоткарланды.

⁷Шуннан соң шәкертләренә: — Яңадан Яһүдиягә барыйк, — диде.

⁸Ә шәкертләре Аңа: — Остаз! Әле күптән түгел генә яһүдиләр Сине ташлар атып үтерергә йөргәннәр иде. Син тагын шунда барасыңмы? — диделәр.

⁹Гайсә болай дип җавап бирде: — Көн яктылыгы унике сәгать түгелме соң? Көндез йөрүче абынмый, чөнки бу дөньяның яктысын күрә.

¹⁰Ә төнлә йөрүче абына, чөнки аңарда яктылык юк.

¹¹Шуннан соң Гайсә сүзен дәвам итте: — Дустыбыз Элгазар йоклап киткән, Мин аны уятырга барам.

¹²Аның шәкертләре: — Хакимебез! Йоклап киткән булса, савыгыр, — диделәр.

¹³Гайсә аның үлгәнлеге хакында әйткән иде, алар исә, гадәттәге йокы турында сөйли, дип уйладылар.

¹⁴Шуңа күрә Гайсә аларга ачык итеп: — Элгазар үлгән, — диде. —

¹⁵Анда булмавыма Мин сезнең өчен шат, чөнки бу иманыгызны ныгытыр. Әйдәгез, аның янына барыйк.

¹⁶Шунда Игезәк кушаматлы Томас башка шәкертләргә: — Әйдәгез, киттек, Аның белән бергә без дә үлик, — диде.

¹⁷Бәйт-әниягә килеп җиткәч, Гайсә Элгазарның инде дүрт көн буена кабердә ятуын ишетте.

¹⁸Бәйт-әния исә Иерусалимгә өч чакрым [25] чамасы гына иде.

¹⁹Абыйлары өчен кайгыручы Марта белән Мәрьямне юатырга байтак яһүдиләр килгән иде.

²⁰Марта, Гайсәнең килүе хакында ишеткәч, Аны каршы алырга чыкты. Мәрьям исә өйдә калды.

²¹— Хакимем! — диде Марта Гайсәгә. — Син монда булсаң, абыем үлмәгән булыр иде.

²²Әмма хәзер дә беләм: Аллаһыдан нәрсә генә сорасаң да, Ул Сиңа бирәчәк.

²³— Абыең тереләчәк, — диде аңа Гайсә.

²⁴— Ахирәт көнендә — үледән терелү вакытында — аның тереләчәген беләм, — диде Марта.

²⁵Гайсә аңа болай дип җавап бирде: — Мин — терелү һәм тормыш. Миңа иман итүче кеше үлсә дә, тереләчәк.

²⁶Миңа иман итеп яшәүче һәркем исә һичкайчан үлмәс. Син моңа ышанасыңмы?

²⁷— Әйе, Хакимем! Синең дөньяга килергә тиеш булган Мәсих, Аллаһы Углы икәнеңә ышанам, — диде Марта.

²⁸Моны әйткәч, Марта китеп барды һәм, сиздермичә генә, сеңлесе Мәрьямне чакырып: — Остаз монда, Ул сине чакыра, — диде.

²⁹Мәрьям, моны ишеткәч тә, тиз генә урыныннан торып, Гайсә янына китте.

³⁰Ул вакытта Гайсә әле авылга кермичә, Марта белән очрашкан урында тора иде.

³¹Мәрьям белән бергә өйдә булган юатучы яһүдиләр аның җәһәт кенә торып чыгып китүен күрделәр һәм, елау өчен кабер янына китте, дип уйлап, аның артыннан атладылар.

³²Мәрьям исә, Гайсә торган урынга килеп җиткәч, Аны күреп, аякларына егылды һәм: — Хакимем! Син монда булсаң, абыем үлмәгән булыр иде, — диде.

³³Мәрьямнең һәм аның белән килгән яһүдиләрнең елауларын күреп, Гайсә Үзе дә борчылды һәм көенеп:

³⁴— Сез аны кайда күмдегез? — дип сорады. Алар Аңа: — Әйдә, барыйк, Әфәнде! Үзең күрерсең, — диделәр.

³⁵Гайсәнең күзләреннән яшьләр акты.

³⁶Моны күреп яһүдиләр: — Карагыз әле, Ул Элгазарны ничек яраткан икән! — диештеләр.

³⁷Ә кайберләре: — Ул сукырның күзләрен ачкан икән, ник соң Элгазарны да үлемнән алып калу өчен, берәр нәрсә эшли алмаган? — диделәр.

³⁸Гайсә тагын да ныграк көенгән хәлдә кабер янына килде. Кабер мәгарә булып, аңа керү юлы таш белән ябылган иде.

³⁹— Ташны читкә алып куегыз, — диде Гайсә. Ә мәрхүмнең сеңлесе Марта Аңа: — Хакимем! Ул инде исләнгән, чөнки ул үлгәннән соң дүрт көн үтте, — диде.

⁴⁰— Әгәр иман итсәң, Аллаһының данын күрәчәксең, — дип әйтмәдемме сиңа? — диде Гайсә.

⁴¹Мәгарә авызыннан ташны алып куйдылар. Гайсә исә югары карап: — Атам! Мине ишеткәнең өчен Сиңа рәхмәт белдерәм.

⁴²Мине һәрвакыт ишетүеңне беләм, ләкин бу сүзләремне монда басып торучы кешеләр өчен, Мине Син җибәргәнгә алар ышансыннар дип әйтәм, — диде.

⁴³Шулай дигәннән соң Ул көчле тавыш белән: — Элгазар! Чык! — диде.

⁴⁴Шул вакыт үлгән кеше килеп чыкты. Аның куллары һәм аяклары кәфен белән уралган, йөзе яулык белән капланган иде. Гайсә: — Чишегез аны, йөреп китсен, — диде.

⁴⁵Мәрьям янына килгән яһүдиләрнең күбесе, Гайсә кылган эшләрне күреп, Аңа иман китерделәр.

⁴⁶Ә кайберләре фарисейлар янына барып, аларга Гайсә кылган эшләр турында сөйләделәр.

⁴⁷Шунда баш руханилар һәм фарисейлар киңәшмә җыйдылар. — Безгә нәрсә эшләргә? — диделәр алар. — Бу Кеше күп могҗизалы гамәлләр күрсәтә.

⁴⁸Аны шул көе калдырсак, һәммәсе Аңа иман китерәчәк, ул вакытта римлылар килеп, җиребезне дә, халкыбызны да басып алачак.

⁴⁹Аларның берсе — ул елны олуг рухани булган Кәяфәс аларга: — Сез бернәрсә дә белмисез!

⁵⁰Бөтен халык һәлак булуга караганда, халык өчен бер кешенең үлүе сезнең өчен хәерлерәк. Сез шуны аңламыйсызмы? — диде.

⁵¹ 51-52 Ул моны үзеннән-үзе әйтмәде, бәлки, ул елның олуг рухание буларак, Гайсәнең халык өчен үләчәген алдан әйтеп бирде. Гайсә бу халык өчен генә түгел, әмма Аллаһының таралып яшәгән балаларын бергә җыю өчен дә үләчәк иде.

⁵²

⁵³Шул көннән соң алар Аны үтерергә ниятләделәр.

⁵⁴Шуңа күрә Гайсә инде яһүдиләр арасында ачыктан-ачык йөрмәде, ә аннан чүл янындагы бер өлкәгә, Эфраим дигән шәһәргә китте һәм Үзенең шәкертләре белән шунда калды.

⁵⁵Яһүдиләрнең Котылу бәйрәме якынлашканда, бәйрәм алдыннан пакьләнергә дип, Иерусалимгә илнең төрле почмакларыннан күп халык җыелды.

⁵⁶Халык Гайсәне эзләде. Алар Аллаһы йортында бер-берсенә: — Сез ничек уйлыйсыз? Ул бәйрәмгә килер микән? — диештеләр.

⁵⁷Баш руханилар һәм фарисейлар исә, Гайсәне кулга алу өчен, «Аның кайда булуын белгән кешеләр безгә килеп әйтергә тиеш» дигән әмер бирделәр.