Read Изге Язма, 2015 Яхъя 12 Bible Online

Яхъя 12 - Изге Язма, 2015 bible

Яхъя 12

¹Котылу бәйрәменә алты көн кала, Гайсә Бәйт-әния авылына килде. Ул авылда Гайсә үледән терелткән Элгазар яши иде.

²Анда Гайсә хөрмәтенә аш мәҗлесе җыйдылар, Марта хезмәт күрсәтеп йөрде, ә Элгазар Гайсә белән бергә табын артында утыра иде.

³Мәрьям, бер кадак [26] кыйммәтле, саф вә хуш исле нард [27] мае алып, Гайсәнең аякларын майлады да үзенең чәче белән сөртте. Өй эче ислемайның хуш исе белән тулды.

⁴Шунда Гайсәнең шәкертләреннән берсе — Аңа хыянәт итәчәк Яһүдә Искариот:

⁵— Ни өчен бу хуш исле майны, өч йөз динарга сатып, акчасын фәкыйрьләргә өләшеп бирмәскә иде? — диде.

⁶Ул моны һич тә фәкыйрьләр хакында кайгыртып түгел, бәлки карак булганы өчен әйтте. Уртак акча янчыгын йөртү — аның вазифасы, һәм ул аннан үзенә акча ала торган иде.

⁷Гайсә моңа болай дип җавап бирде: — Калдыр аны, ул бу майны Мине күмү көненә саклады.

⁸Фәкыйрьләр һәрвакыт сезнең белән бит, ә Мин сезнең белән һәрвакыт булмам.

⁹Шул вакытта күп яһүдиләр, Гайсәнең Бәйт-әниядә икәнлеген белеп, шунда җыелдылар. Алар Гайсә өчен генә түгел, Ул үледән терелткән Элгазарны күрү өчен дә килделәр.

¹⁰Шунлыктан баш руханилар Элгазарны да үтерергә карар чыгардылар,

¹¹чөнки аның аркасында күп яһүдиләр Гайсә янына килә һәм Аңа иман китерә иде.

¹²Икенче көнне бәйрәмгә килгән халык арасында «Гайсә Иерусалимгә килә икән» дигән хәбәр таралды.

¹³Алар, хөрмә ботаклары тотып, Гайсәне каршыларга чыкты һәм: «Һошанна! [28] Раббы исеменнән Килүче, Исраил Патшасы мөбарәктер!» [29] — дип кычкырдылар.

¹⁴Гайсә исә бер ишәк табып, аңа атланды, һәм һәммәсе Изге язмада язылганча булды:

¹⁵«Сион-кыз [30], курыкма! Менә, яшь ишәккә атланып, Синең Патшаң килә» [31].

¹⁶Аның шәкертләре ул вакытта моны аңламадылар, ә инде Гайсә данланганнан соң, Аның хакында шулай язылган булуын һәм Аңа нәкъ шулай эшләүләрен хәтерләренә төшерделәр.

¹⁷Гайсә Элгазарны кабердән чакырып, үледән терелткәндә, Аның белән булган кешеләр ни булганы турында сөйләп бирделәр.

¹⁸Шундый могҗизалы гамәл кылганын ишеткәнгә, халык Аны каршыларга чыкты.

¹⁹Фарисейлар исә үзара: — Күрәсезме, безгә бернәрсә дә ярдәм итми. Бөтен дөнья Аның артыннан бара, — диделәр.

²⁰Бәйрәмдә Аллаһыга табыну өчен килүчеләр арасында берничә грек та бар иде.

²¹Алар Гәлиләядәге Бәйт-сайдадан булган Филип янына килеп, аңардан: — Әфәндем! Без Гайсәне күрергә телибез, — дип үтенделәр.

²²Филип бу турыда Әндригә әйтте, аннары алар икәүләп бу үтенечне Гайсәгә сөйләделәр.

²³Гайсә аларга җавабында: — Адәм Углының данлану вакыты җитте, — диде.

²⁴— Сезгә хак сүз әйтәм: җиргә төшкән бодай бөртеге үлмәсә, шул килеш калыр, ә үлсә, зур уңыш китерер.

²⁵Үз җанын яратучы аны югалтыр, ә бу дөньяда үз гомереннән ваз кичүче аны мәңгелек тормыш өчен саклар.

²⁶Кем Миңа хезмәт итә, ул Миңа иярсен. Мин кайда булсам, Минем хезмәтчем дә шунда булыр. Миңа хезмәт итүчегә Атам ихтирам күрсәтер.

²⁷Күңелем Минем хәзер борчулы. Нәрсә әйтим? «Атам! Мине бу авыр сәгатьтән коткар!» — дипме? Ләкин Мин нәкъ шуның өчен килдем дә.

²⁸Атам! Исемеңне данла. Шул вакыт күктән: — Мин аны данладым һәм данлаячакмын, — дигән тавыш ишетелде.

²⁹Шунда торган халык тавышны ишетеп, күк күкрәвен әйтте. Кайберләре исә: — Аңа фәрештә сөйләде, — диделәр.

³⁰Моңа каршы Гайсә: — Бу тавыш Минем өчен түгел, сезнең өчен килде.

³¹Бу дөнья хәзер хөкем ителә, хәзер бу дөньяның түрәсе [32] куып чыгарылачак.

³²Мин җирдән югары күтәрелгәннән соң барлык кешеләрне Үземә тартачакмын, — диде.

³³Ул моны Үзенең нинди үлем белән үләчәген белдереп әйтте.

³⁴Халык Аңа болай дип җавап бирде: — Без Кануннан Мәсихнең мәңге яшәячәген белдек, ә Син каян чыгып, Адәм Углы күтәрелергә тиеш, дип әйтә аласың? Кем Ул — Адәм Углы?

³⁵Шунда Гайсә аларга: — Яктылык сезнең белән бераз вакыт булыр әле. Үзегезне караңгылык басмасын өчен, яктылык бар чагында йөреп калыгыз. Караңгыда йөрүче кая барганын белми.

³⁶Яктылык сезнең белән булганда, аңа ышаныгыз, шул чакта сез яктылык балалары булырсыз, — диде. Шушы сүзләрне әйткәннән соң Гайсә, китеп, халык күзеннән яшеренде.

³⁷Гайсә халык алдында шулкадәр күп могҗизалы гамәлләр күрсәтсә дә, алар Аңа иман китермәде.

³⁸Ишагыйя пәйгамбәрнең: «Йа Раббым! Без алып килгән хәбәргә кем ышанды?! Раббы кулының көче кемгә ачылды?!» [33] — дигән сүзләре тормышка ашты.

³⁹Алар иман китерә алмадылар, чөнки Ишагыйя әйткәнчә:

⁴⁰«Ул аларның күзләрен күрмәс итте, йөрәкләрен туң итте; югыйсә алар күзләре белән күрерләр, йөрәкләре белән аңларлар, Миңа таба борылырлар һәм Мин аларны савыктырыр идем» [34].

⁴¹Ишагыйя бу сүзләрне Гайсәнең данын күргәнгә әйткән, ул шулай дип Аның турында сөйләгән.

⁴²Хәер, башлыкларның да күбесе Аңа иман китерделәр, тик фарисейлар гыйбадәтханәдән аерыр дип куркып, бу турыда анык әйтмәделәр.

⁴³Алар өчен кешеләрнең данлавы Аллаһының данлавына караганда кадерлерәк иде.

⁴⁴Гайсә исә көчле тавыш белән: — Миңа иман итүче Минем Үземә түгел, Мине җибәргән Затка иман итә, — диде.

⁴⁵— Мине күрүче кеше Мине җибәргән Затны күрә.

⁴⁶Миңа иман итүче караңгылыкта калмасын дип, дөньяга яктылык булып килдем.

⁴⁷Кем дә булса сүзләремне ишетеп тә үтәми икән, аны хөкем итмим, чөнки Мин дөньяны хөкем итү өчен түгел, коткару өчен килдем.

⁴⁸Мине кире кагып, сүзләремне кабул итмәгән кешенең үз хөкем итүчесе бар: аны әйткән сүзем кыямәт көнендә хөкем итәчәк.

⁴⁹Мин Үземнән сөйләмәдем. Нәрсә сөйләргә, нәрсә әйтергә кирәклеге хакында Мине җибәргән Ата әмер бирде.

⁵⁰Мин беләм: Аның әмере мәңгелек тормышка алып бара. Шуңа күрә, нәрсә генә сөйләсәм дә — һәр сүзне Атам кушканча сөйлим.