Read Изге Язма, 2015 Рәсүлләр 16 Bible Online

Рәсүлләр 16 - Изге Язма, 2015 bible

Рәсүлләр 16

¹Шуннан соң Паул Дербигә, ә аннары Лустрага килде. Анда Тимутәй атлы бер шәкерт бар иде. Аның анасы — Гайсәгә иман итүче яһүди, ә атасы грек иде.

²Лустрадагы һәм Икүниундагы имандашлар Тимутәй турында яхшы сүзләр генә сөйләделәр.

³Паул аның үзе белән юлга чыгуын теләде, шуңа күрә аны сөннәткә утыртты. Ул бу эшне анда яшәүче яһүдиләр хакына эшләде, чөнки барысы да атасының грек икәнен беләләр иде.

⁴Шәһәрләр аша үткәндә, алар иман итүчеләргә Иерусалимдәге рәсүлләр һәм өлкәннәр тарафыннан чыгарылган карарларны тапшырдылар, аларны үтәргә үгетләделәр.

⁵Бердәмлекләр иманда ныгыды һәм көннән-көн иман итүчеләрнең саны арта барды.

⁶Паул һәм аның белән булган кешеләр Фрүгия һәм Гәләтия аша киттеләр, чөнки Изге Рух аларга Асия өлкәсендә Аллаһы сүзен хәбәр итәргә рөхсәт итмәде.

⁷Мусия төбәгенә килгәч, алар Битуния төбәгенә барырга булдылар, әмма Гайсәнең Рухы аларны җибәрмәде,

⁸һәм алар Мусияне узып, Троас шәһәренә килделәр.

⁹Төнлә Паулга Аллаһыдан шундый бер күренеш иңде: македунияле берәү Паул каршында басып тора. Ул: «Македуниягә кил һәм безгә ярдәм ит», — дип ялвара.

¹⁰Шушы күренештән соң, Аллаһы безне шунда Яхшы хәбәрне сөйләргә чакыра, дигән нәтиҗәгә килеп, шундук Македуниягә китәргә булдык.

¹¹Троастан су юлы белән китеп, без туп-туры Самутрәки утравына, ә икенче көнне Неаполис шәһәренә килдек.

¹²Аннары Македуниянең беренче өлешендәге Рим хакимлегендәге Филиппуй шәһәренә [50] юл тоттык. Без бу шәһәрдә берничә көнгә тукталдык.

¹³Шимбә көнне, шәһәрдән чыгып, елга буена киттек, чөнки дога кылу урынын шунда дип уйладык. Без анда җыелган хатын-кызлар белән сөйләшеп утырдык.

¹⁴Анда Түәтәйрә шәһәрендә куе кызыл төстәге кыйммәтле тукымалар сатучы, Аллаһыны хөрмәт итә торган Лудия исемле бер хатын бар иде. Паул сөйләгән сүзләргә Хаким Гайсә аның йөрәген ачты.

¹⁵Үзе һәм өендәгеләре суга чумдыру йоласын үтәгәннән соң, ул безгә: — Мине Хаким Гайсәгә иман итүче дип санасагыз, өемә кереп, кунак булыгыз, — диде. Ул безне күндерде.

¹⁶Бер көнне дога кылу урынына барганда, безгә күрәзәче рухлы бер хезмәтче кыз очрады. Ул, күрәзәлек итеп, үзенең хуҗаларына күп табыш китерә икән.

¹⁷Паул артыннан һәм безнең арттан: — Бу кешеләр — Аллаһы Тәгалә коллары, алар сезгә котылу юлын күрсәтәләр, — дип кычкырып барды кыз.

¹⁸Ул берничә көн шулай эшләде. Ниһаять, Паулның түземлеге бетте һәм ул, борылып, рухка: — Гайсә Мәсих вәкаләте белән сиңа аның эченнән чыгарга боерам, — диде. Һәм рух шундук чыкты.

¹⁹Кызның хуҗалары, табыш чыганагы юкка чыгуын аңлагач, Паул белән Силасны тотып алдылар һәм мәйданга шәһәр башлыклары каршына өстерәп алып киттеләр.

²⁰20-21 Аларны идарәчеләр янына китерделәр һәм: — Бу кешеләр — яһүдиләр. Алар безгә, римлыларга, кабул итәргә дә, башкарырга да ярамаган йолаларны вәгазьләп, шәһәрдә тынычсызлык тудыралар, — диделәр.

²¹

²²Халык та Паул белән Силаска каршы чыккан кешеләргә кушылды. Шәһәр идарәчеләре аларның киемнәрен йолкып салдырдылар һәм таяк белән кыйнарга боердылар.

²³Нык кына кыйнаганнан соң, аларны зинданга ташладылар һәм зиндан каравылчысына тоткыннарны бик нык итеп сакларга әмер бирделәр.

²⁴Шундый әмер алгач, каравылчы аларны зинданның эчке бүлмәсенә япты да аякларын агач богауларга беркетеп куйды.

²⁵Төн уртасындарак Паул белән Силас дога кылдылар, Аллаһыны мактап, мәдхияләр җырладылар, ә тоткыннар аларны тыңлап утырдылар.

²⁶Кинәт бик нык итеп җир тетрәде, хәтта зинданның нигезе селкенеп куйды. Шундук һәммә ишекләр ачылды, барысының да аякларыннан богаулары төшеп китте.

²⁷Зиндан каравылчысы йокысыннан уянды да ишекләрнең ачык булуын күреп, тоткыннар качкандыр, дип уйлады һәм, кылычын чыгарып, үзен-үзе үтерергә теләде.

²⁸Әмма Паул: — Үзеңә һичбер явызлык эшләмә, чөнки без барыбыз да монда, — дип кычкырды.

²⁹Каравылчы ут сорап алды да бүлмә эченә йөгереп керде һәм, калтыранып, Паул белән Силас алдына егылды.

³⁰Ул аларны тышкы якка алып чыкты. — Әфәнделәрем! Котылу өчен миңа нәрсә эшләргә кирәк? — дип сорады ул алардан.

³¹Алар болай дип җавап бирделәр: — Хаким Гайсәгә иман китер. Шулай эшләсәң, үзең дә котылырсың, бөтен өең дә котылыр.

³²Аңа һәм өендә булганнарның барысына Раббы сүзен вәгазьләделәр.

³³Шул ук сәгатьтә төнлә белән каравылчы аларның җәрәхәтләрен юды. Шундук ул үзе һәм өендәгеләр барысы да суга чумдыру йоласын үтәделәр.

³⁴Үзенең өенә алып килеп, аларга табын тәкъдим итте һәм Аллаһыга иман китергәне өчен бөтен йорты белән куанды.

³⁵Көн тугач, шәһәр идарәчеләре хезмәтчеләрен аларны азат итәргә дигән боерык белән җибәрделәр.

³⁶Зиндан каравылчысы бу турыда Паулга: — Шәһәр идарәчеләре сезне азат итәргә дигән боерык җибәргәннәр. Барыгыз, иминлек сезгә, — диде.

³⁷Әмма Паул: — Безне, Рим гражданнарын, халык алдында хөкемсез кыйнадылар һәм зинданга яптылар, ә хәзер яшерен рәвештә чыгарырга телиләрме? Юк! Килсеннәр дә үзләре безне чыгарсыннар, — диде.

³⁸Хезмәтчеләр бу сүзләрне шәһәр идарәчеләренә җиткерделәр, ә идарәчеләр аларның Рим гражданнары икәнен ишеткәч куркып калдылар.

³⁹Яннарына килеп гафу үтенделәр, аларны иреккә чыгардылар һәм шәһәрдән китүләрен сорадылар.

⁴⁰Паул һәм Силас исә, зинданнан чыккач, Лудиянең йортына килделәр. Анда имандашларын очратып, аларга үгет-нәсыйхәт бирделәр һәм соңыннан юлга чыктылар.