Read Изге Язма, 2015 Гыйбриләргә хат 12 Bible Online

Гыйбриләргә хат 12 - Изге Язма, 2015 bible

Гыйбриләргә хат 12

¹Тирә-ягыбызда шаһитлар шулкадәр күп, шуңа күрә, әйдәгез, юлыбызда торган бар киртәне, безне җиңел генә алдап йөртүче гөнаһларны алып ташлыйк һәм алдыбыздагы ярыш юлын чыдамлык белән йөгереп үтик.

²Гайсәдән — иманны Барлыкка китерүче вә Камилләштерүчедән — күзебезне һәрдаим алмый торыйк. Үзен киләчәктә көткән шатлык хакына хачка кадаклану хурлыгына игътибар итмичә, Ул хачта үлүне кичерде, хәзер менә Аллаһы тәхетенең уң ягында утыра.

³Гөнаһлылар тарафыннан шундый каршылыкны кичергән Гайсә турында уйлагыз. Бу — күңелегезне төшермәс һәм туктап калмас өчен ярдәм итәр.

⁴Сезнең әле гөнаһка каршы көрәштә кан түккәнче каршылык күрсәткәнегез булмады.

⁵Ата кеше үз балаларына эндәшкән сыман, сезгә: «Углым, Раббың тәрбияләгәнгә гамьсез карама, гаебеңне күрсәткәндә, күңелеңне төшермә.

⁶Раббы Үзе яраткан кешеләрне тәрбияли һәм углы итеп кабул иткән һәр кешегә җәза бирә» [49], — дип әйтелгән дәртләндерү сүзләрен оныткансыз.

⁷Газап чигүегез тәрбияләнүгә алып килә. Бу — Аллаһы сезгә Үз балалары итеп карый дигән сүз. Атасы тәрбия бирмәгән бала бармыни?

⁸Әгәр дә һәркем үтәргә тиешле тәрбияне үтмисез икән, димәк, сез — чын угыллар түгел, ә җилдән туган балалар.

⁹Моннан тыш һәммәбезнең дә җирдә тәрбия биргән аталарыбыз булып, аларны ихтирам итә идек. Ә рухларыбызның Атасына без тагын да ныграк буйсынырга тиеш түгелмени? Бу безгә яшәү бирә бит!

¹⁰Аталарыбыз безне берникадәр вакыт дәвамында үзләре иң яхшы дип тапкан чаралар белән тәрбияләделәр, ләкин Аллаһы, Үз изгелегенә катнаша алсыннар дип, безнең мәнфәгатьне кайгыртып тәрбияли.

¹¹Һәр тәрбия үз вакытында шатлык булып тоелмый, ә күңелсезлек китерүче булып күренә. Ләкин соңрак тәрбия узган кешеләргә ул уңыш китерә: имин вә Аллаһыга мәгъкуль тормыш бирә.

¹²Шуңа күрә хәлсез кулларыгызны, көчсез тезләрегезне ныгытыгыз.

¹³Аксаучы аяк тәмам имгәнмәсен, киресенчә, савыксын өчен, туры юлдан йөрегез.

¹⁴Барлык кешеләр белән тынычлыкта яшәргә һәм изге булырга омтылыгыз, изге булып яшәмәгән кеше Раббыны күрмәячәк.

¹⁵Карагыз аны, беркем дә Аллаһының мәрхәмәтеннән мәхрүм калмасын, ачы тамырлы шытым үсеп чыккан сыман, беркем дә сезгә зыян китерерлек булмасын һәм күпләрне нәҗесләмәсен.

¹⁶Карагыз аны, беркем дә җенси йөгәнсезлеккә бирелмәсен, бер ашарлык аш өчен, олы угыл хокукларын саткан Эсау кебек, әхлаксыз тормыш белән яшәмәсен [50].

¹⁷Белгәнегезчә, соңыннан Эсау фатиха алырга теләгән, ләкин кире кагылган. Бу хакта күз яшьләре белән сораса да, булган хәлне берничек тә үзгәртә алмаган.

¹⁸Сез кагылырга мөмкин булган, дөрләп янган Синай тавына, караңгылыкка да, давылга да килмәдегез.

¹⁹Быргы тавышына да, сөйләп торучының тавышына да килмәдегез. Сөйләүче шундый сүзләр әйткән, сүзләрен ишеткәннәр башка сөйләмәвен үтенгәннәр.

²⁰Алар: «Бу тауга хәтта хайван кагылса да, аны ташлар атып үтерергә тиешле» [51] дигән боеру сүзләренә түзә алмаганнар.

²¹Бу күренеш шундый куркыныч булган ки, хәтта Муса да: «Мин куркуымнан тетрәнәм» [52], — дигән.

²²Юк! Сез Сион тавына, күктәге Иерусалимгә — тере Аллаһы шәһәренә килдегез! Шатлыклы тантанага җыелган меңләгән фәрештәләр янына килдегез.

²³Сез исемнәре күккә язып куелган беренче туганнар җыенына килдегез. Сез Аллаһыга, бар кешене Хөкем кылучы янына, камилләштерелгән тәкъва кешеләрнең рухлары янына килдегез.

²⁴Сез яңа килешүне Урнаштыручы Гайсә хозурына һәм Һабил каныннан яхшырак нәрсәләрне сөйләүче сибелгән каны [53] янына килдегез.

²⁵Карагыз аны, үзегезгә Сөйләүчене кире какмагыз. Җирдә сөйләгән чагында кешеләр Аны тыңлаудан баш тартканнары өчен җәзасыз калмаган икән, күкләрдән кисәткәндә, Аңардан баш тартсак, без тагын да зуррак җәзага дучар булачакбыз.

²⁶Ул чагында Аның тавышы җирне дер селкеткән, Ул хәзер: «Мин җирне тагын бер тапкыр тетрәтермен, җирне генә түгел, күкне дә» [54], — дип вәгъдә итә.

²⁷«Тагын бер тапкыр» дигән сүзләр шуны белдерә: селкетеп булмый торган нәрсәләр генә калсын өчен, селкетеп була торган, ягъни, бар ителгән һәр нәрсә урыныннан күчерелер.

²⁸Безгә какшамас патшалык бирелә, шуңа күрә, әйдәгез, рәхмәтле булыйк һәм Аллаһыга мәгъкуль рәвештә тирән ихтирам белән, куркынып, Аңа табыныйк,

²⁹чөнки безнең Аллабыз — яндырып юк итә торган ут.