Read Изге Язма, 2015 Хөкемчеләр 19 Bible Online

Хөкемчеләр 19 - Изге Язма, 2015 bible

Хөкемчеләр 19

¹Исраил илендә әле патшалар булмаган заманда, таулы Эфраим төбәгендә яшәүче леви бер адәм Яһүдә Бәйт-Лехеменнән үзенә кәнизәк ала.

²Әлеге кәнизәк аның белән ачуланыша да атасы йортына, Яһүдә Бәйт-Лехеменә кайтып китеп, дүрт ай шунда яши.

³Көннәрдән беркөнне леви ир үзе белән хезмәтчесен һәм пар ишәген алды да, кәнизәген өйгә кайтырга күндермәкче булып, аның янына китте. Кәнизәге аны атасының йортына алып керде;

⁴әти кеше кияүне шатланып каршы алды һәм калырга кыстый башлады. Кияү анда өч төн кунды, кунак булып ашады һәм эчте.

⁵Дүртенче көнне исә леви адәм иртә таңнан юлга җыена башлады. — Юлга чыкканчы, тамагыңны туйдыр, аннары китәрсез, — диде аңа яшь ханымның атасы.

⁶Ирләр бергә утырып ашадылар, эчтеләр, һәм яшь ханымның атасы: — Тагын бер төнгә кал, күңелең булганчы ял ит, — дип, аны кыстарга тотынды.

⁷Теге инде китәргә дип кузгалган иде, ләкин кызның атасы бик кыстагач, тагын бер төн куна калды.

⁸Бишенче көнне ул, китәргә дип, иртә таңнан кузгалды, ләкин кызның атасы тагын: — Юлга чыкканчы, тамагыңны туйдыр! Көн үзәге җиткәнче, бераз сабыр итегез! — диде. Шуннан ирләр икесе бергә утырып ашадылар.

⁹Аннары леви адәм урыныннан торды да кәнизәге һәм хезмәтчесе белән юлга чыгарга җыена башлады. Яшь ханымның атасы тагын: — Көн кичкә авышып бара инде, куна калыгыз. Озакламый караңгылана башлар, төнне биредә уздырып ял итегез дә иртәгә, таңнан торып, кайтыр юлга чыгарсыз, — диде.

¹⁰Әмма кияү кеше, тагын бер төнгә калырга риза булмыйча, китеп барды. Шулай итеп, ул Явүс шәһәренә, ягъни Иерусалимгә килеп җитте; йөк төялгән пар ишәге белән кәнизәге дә янында иде.

¹¹Явүс каласына якынлашканда, көн инде кичкә авышкан булып, хезмәтчесе аңа: — Бәлки, явүсиләр шәһәрендә тукталып, шунда төн кунарбыз? — диде.

¹²— Юк, чит кавемнәрнең шәһәренә кермибез, алар исраилиләр түгел. Гибгага барабыз, — диде хуҗасы.

¹³Аннары: — Гибгага яки Рамаһка барып җитик тә шуларның берсендә төн кунарбыз, — дип өстәде.

¹⁴Шуннан алар ары киттеләр; Беньямин җирендәге Гибгага килеп җиткәндә, кояш баеган иде инде.

¹⁵Төнне Гибгада уздырмакчы булып, шәһәргә таба борылдылар да шәһәр мәйданында тукталдылар. Әмма аларны төн кунарга чакыручы булмады.

¹⁶Шулчакны соңгарып кына басу эшеннән кайтып килүче бер карт күренде; тумышы белән таулы Эфраим якларыннан булган әлеге карт шушында — Гибгада, беньяминнәр арасында гомер сөрә иде.

¹⁷Шәһәр мәйданында утырган мосафирны күреп, ул: — Кай тарафка юл тотасың һәм кайдан килеп барышың? — дип сорады.

¹⁸— Яһүдә Бәйт-Лехеменнән Эфраим таулыгының теге ягына барышыбыз — мин шул яклардан, — диде леви адәм. — Яһүдә Бәйт-Лехеменә барган идем, хәзер өйгә кайтып килешем; беркем дә төн кунарга чакырмый менә!

¹⁹Саламыбыз да, ишәкләргә азыгыбыз да бар. Безнең, синең колларыңның, ашар ризыгы да, эчәр шәрабы да бар — миңа да, менә бу хатынга да, хезмәтчемә дә җитәрлек. Безгә берни кирәкми!

²⁰— Өемә рәхим итегез, — диде аңа карт. — Кирәк булган бар нәрсә табылыр миндә; тик урамда гына йокламагыз.

²¹Карт, аларны өенә ияртеп кайтып, ишәкләренә азык бирде, мосафирлар исә, аякларын юып, ашарга утырды.

²²Алар шулай кәефләнеп өстәл янында утырганда, шәһәрнең бозык затлары өйне әйләндереп алдылар да, ишекне төеп: — Сиңа килгән теге кешене бире чыгар, нинди икәнен татып белик аның! — дип, хуҗа картка кычкырырга тотындылар.

²³Хуҗа кеше, алар янына чыгып: — Туганнар, кирәкми, җинаять эш кылмагыз! Минем кунагым ул, андый акылсызлык эшләмәгез! — дип, аларны җайларга тырышты.

²⁴— Әнә, гыйффәтен җуймаган кызымны, мосафир адәмнең кәнизәген алыгыз; көчләгез аларны, ни теләсәгез, шуны эшләгез, тик кунагымның үзенә генә кул озайтмагыз!

²⁵Әмма тегеләр тыңларга да теләмәде. Шуннан леви адәм алар янына үзенең кәнизәген чыгарып җибәрде, һәм тегеләр, хатынның намусын таптап, төнозын аны мәсхәрәләделәр, таң алдыннан гына кайтарып җибәрделәр.

²⁶Хатын, таң атып килгәндә, әфәндесе тукталган өйнең ишек катына килеп егылды һәм яктырганчы шунда ятты.

²⁷Иртән әфәндесе, юлын дәвам итәргә ниятләп, торып чыкса, ишек төбендә бусагага тотынып яткан кәнизәген күрде.

²⁸— Тор әйдә, киттек! — диде ул аңа. Әмма хатын җавап бирмәде. Шуннан леви адәм аның гәүдәсен ишәккә күтәреп салды да өенә таба юл алды.

²⁹Кайтып җитүгә ул, пычак алып, хатынның үле гәүдәсен уникегә кискәләде дә Исраилнең бөтен төбәкләренә таратып чыкты.

³⁰Шушы хәлгә шаһит булган һәр кеше: — Исраил угыллары Мисырдан чыкканнан алып бүгенге көнгә кадәр мондый хәлнең булганы да, күрелгәне дә юк иде. Әйдәгез уйлыйк, нинди дә булса фикергә килик! — диде.